Najpopularniejszy z gestów

Choć ten gest znany jest powszechnie jako obraźliwy, nie wiele więcej o nim wiemy. Pokazują go wzajemnie ludzie zwykli i znani.

 Ale skąd digitus impudicus (palec obraźliwy, nieprzyzwoity) jak zwykli nazywać go Rzymianie się wziął?

Są różne teorie. Teoria falliczna; głosi jakoby palec środkowy przypominał penisa z resztą palców imitującymi jądra. Podobno Tacyt wspominał, że gest ten pokazywali germańscy barbarzyńcy rzymskim żołnierzom. Ale już wcześniej Grecy wznosili środkowy palec jako wyraźne odniesienie do męskich genitaliów. W 419 roku przed naszą erą jeden z bohaterów komedii „Chmury” Arystofanesa pokazuje jednoznaczny znak. Podobnie robi postać z epigramatów Marcjalisa.

Korzenie ponoć sięgają głębiej… ponoć małpy Saimiri z Ameryki Południowej potrafią ubliżać sobie w bardzo niewybredny sposób. Samce obrażają się wzajemnie, eksponując penisa we wzwodzie.

Jako wyraz niezadowolenia?

Według Doktora Morrisa gest ten przybył wraz z włoskimi emigrantami. Po raz pierwszy został udokumentowany w 1886 roku, kiedy to jeden z zawodników, Charles Redbourn wykonuje go na wspólnym zdjęciu bejsbolistów z Boston Beaneaters i New York Giants.

Gest angielskich łuczników…

W czasie Wojny Stuletniej po stronie władców angielskich niebagatelne znaczenie miały jednostki wyposażone w długie angielskie łuki. Łucznik był osobą przez Francuzów z gruntu nienawidzoną. Gdy został pojmany, podstawową czynnością, do jakiej przystępowano było obcięcie palców służących do naciągu cięciwy (palca wskazującego i środkowego prawej ręki). Na polu bitwy - co było częstym zwyczajem przed walką - żołnierze obu stron obrzucali się wyzwiskami i prezentowali przeróżne obraźliwe gesty. Do historii przeszedł ten polegający na prezentacji dwóch palców przez łuczników angielskich - na znak, że wciąż je mają i zamierzają wyrządzić z ich pomocą duże szkody wojskom francuskim.

źródełko, 2, 3,