Filmowo

 Dzień dobry bardzo! Wiem że sporo osób woli i wybiera książki, sporo osób dużo czyta. Mi zdarza sie oglądać filmy, bardziej lubię a właściwie kocham teatr dawno nie byłam, przydało by sie to zmienić;) Film też jest ok, byle dobry. Fajnie że w bibliotece można pożyczyć płytkę z filmem i obejrzeć w domu. Kiedyś w na kartę biblioteczną można było książki, gazety poczytać. Dzisiejsza oferta jest znacznie bogatsza bo można bezpłatnie skorzystać z komputera i internetu co awaryjnie bywa wybawieniem, można pograć w grę, pożyczyć film a nawet dwa, do tego biblioteka ma w ofercie jakieś wydarzenia, zmienia sie zmienia fajnie ze na plus. Dziś o tym co udało mi sie obejrzeć, zapraszam. 

Szefowie wrogowie / Horrible Bosses (2011)

reżyseria: Seth Gordon

scenariusz: John Francis Daley, Jonathan Goldstein

gatunek: Komedia kryminalna

produkcja: USA

Praca jest ważną częścią życia człowieka, ona daje możliwość rozwoju, miejsce w społeczeństwie i środki do życia, od tego zależy poziom egzystencji. Atmosfera w pracy to temat ważny, choć nie dla każdego jedni przychodzą robią swoje i wychodzą a inni mają pecha. Bochaterami komedii są trzej przedstawiciele różnych zawodów: dwóch pracowników biurowych i astatent stomatologa. Panowie prywatnie są kolegami, co ich łączy jeszcze? Nienawiść wobec przełożonych: Jennifer Aniston jako lekarz stomatolog, nimfomanka która w desperacki sposób próbuje uwieść podwładnego. Kevin Spacey i Colin Farrell wykorzystują swoją pozycje by poniżać podwładnych. W pewnym momencie czara goryczy sie przelewa i panowie knują wendettę. Obsada dobra, Kevin Spacey to jeden z moich ulubionych aktorów. Czy komedia mnie rozśmieszyła mocno? Coś tam było zabawnego ale humor na pograniczu dobrego smaku. Kevin Spacey... uwielbiam go!

Mój Piękny syn / Beautiful Boy (2018)

reżyseria: Felix Van Groeningen

scenariusz: Luke Davies, Felix Van Groeningen

gatunek: Biograficzny, Dramat

produkcja: USA

Każda rodzina ma swoje ciemne i jasne strony, tutaj w rodzinie wszystko wygląda pięknie, jedynym problemem jest syn który popada w nałóg. Mimo odwyku i leczenia ma swoje upadki ale i sukcesy. Fajnie pokazany jest wplyw problemu na funkcjonowanie rodziny. To co mnie tutaj interesowało to to co jeszcze jest tutaj nie tak i okazało się że jest jeszcze jeden członek rodziny który ma swój sekret. To co mi sie nie podobało to nie pasowały mi przekleństwa w tej produkcji. Obsadzony w roli ojca Steve Carell aktor-komik też jakoś nie do końca mi pasował do roli przez dotychczasowe emploi.

Musimy porozmawiać o Kevinie / We Need to Talk About Kevin (2011)

reżyseria: Lynne Ramsay

scenariusz: Lynne Ramsay, Rory Stewart Kinnear

gatunek: Dramat, Psychologiczny

produkcja: Wielka Brytania, USA, Hiszpania

Opis z filmwebu:

"Matka Kevina stara się kochać swoje dziecko, mimo iż chłopiec coraz bardziej uprzykrza jej życie."

Tilda Swinton jako Eva Khatchadourian kobieta wydaje sie być zimna, dostaje też sporo wrogości od ludzi, zaciekawił mnie powód dlaczego zmywa czerwoną farbę, temat jakiegoś brudu zaczął się bardzo wcześnie i to była zagadka której rozwiązania byłam ciekawa. 

Byłam ciekawa powodu, jakiejś tajemnicy dlaczego wobec mamy syn zachowuje sie dziwnie. Pomyślałam że może nie lubi kobiet. Przecież z ojcem wydawało mi sie że łączy ich większa więź. Coś mi nie pasowało. Ok Kevin jako małe dziecko wykazywał się narzędziami które nie było właściwe dla jego wieku, potrafił bardzo wulgarnie odpowiedzieć do matki, pytanie skąd znał takie zachowania? Bardzo lubił testować granice wytrzymałości rodzicielki. Porozmawiajmy o Kevinie, jego winy, intelgencja i przebiegłość mogą pzyprawiać o dreszcz, ale wciąż za mało wiemy o matce...na ile może pozwolić sobie w relacji z synem, dziecko na różnych etapach rozwoju jest wyzwaniem dla rodzica, który jest też człowiekiem. Eva kryje w sobie jakąś tajemnicę bo z jakiegoś powodu jest obiektem ataków obcych ludzi? Relacja z partnerem jest taka zimna, nie ma w niej czułości, troski, nawet intymność niemalże sprowadza sie do fizycznego minimum. dostrzegłam w nim możliwość zagrana osoby samotnej i skrajnie zamknietej w sobie. Te emocje skrajnie przytłaczają Evę 

Nie opuszczaj mnie/ Never Let Me Go (2010)

reżyseria: Mark Romanek

scenariusz: Alex Garland

gatunek: Melodramat, Sci-Fi

produkcja: Wielka Brytania, USA

opis: "Kathy, Ruth i Tommy to przyjaciele, którzy dorastali w angielskiej szkole z internatem nazywanej Hailsham. Po latach ich drogi splatają się ponownie." Jakoś nie przemówił do mnie ten film, może dla tego że nie przepadam za  Sci-Fi

W ułamku sekundy / Aus dem Nichts (2017)

reżyseria: Fatih Akin

scenariusz: Fatih Akin

gatunek: Dramat

produkcja: Niemcy, Francja

Katja Sekerci i Nuri Sekerci pobierają się w zakładzie karnym, nie jest to różowy początek sielanki.  Nie wiele wiadomo o ich życiu na wolności, mniemam że jest spokojne: on prowadzi działalność gospodarczą, ona jego księgowość. Pewnego dnia ktoś podkłada ła**nek wy**chowy i kobieta tarci dwie najważniejsze osoby: męża i synka. Samotność mimo wsparcia bliskich osób i przeszywający ból trudno bohaterce uśmierzyć. Tu nie ma łzawego klimatu, jest bardziej estetyka paradokumentu, zapewne jest to zabieg by nie odwracał uwagi widza od problemu.

Makbet (2015)

reżyseria: Justin Kurzel

scenariusz: Jacob Koskoff, Todd Louiso

gatunek: Dramat

produkcja: Wielka Brytania, Francja, USA

Opis: "Szkocki generał Makbet, za namową swojej ambitnej żony, postanawia użyć niegodziwych środków w celu zdobycia władzy i obalenia króla."

No i to na tyle, plusem jest to że mogę zrobić zdjęcie pudełek z plakatami zamiast szukać plakatów w sieci. A co Ty ostatnio oglądałaś? Polecisz coś?