Filmowo & moje wrażenia z targów pracy dla osób niepełnosprawnych.

 

Siemanko. Jakaś ostatnio zakręcona jak słoik na zimę jestem. Miałam nieprzyjemność być na targach pracy dla osób z orzeczeniem o niepełnosprawności. Szczerze: żenada i farsa.... Mimo że tematyka posta miała być nieco inna, to przyznam że zbyt wielu tytułów nie obejrzałam. 

Całe targi odbyły sie w gmachu wyższej uczelni. Stanowisk może było z dziesięć?

Były studentki udzielające porad prawnych, oczywiście trzeba było podać dane osobowe bo odpowiedź przesyłają pocztą. Była pewna firma oferująca intrnet, tv... wieczna rekrutacja, nazwy firm nie podam ale mogę napisać że mega złe wrażenie robią. Pan miał tłuste włosy i łupież który sypał mu sie na ubranie. Wieczna rekrutacja, moja znajoma tam pracowała ponoć dostała jakiegoś ataku paniki ze stresu... moja siostra tam pracowała i ją wywalili, bez słowa wyjaśnienia. Ja byłam na rozmowie lata temu... pamiętam w pomieszczeniu straszny bałagan i dziwiło mnie że coś takiego pokazują osobie z zewnątrz której nie znają i tak naprawdę nie wiedzą kim jestem ale to szczegół. 

Były agencje pracy tymczasowej mało sympatyczni, od razu cv chcieli. Na pytanie jakie mają oferty usłyszałam że różne i że chcą cv. Dziwne bo to firma ogłasza kogo szuka a osoba aplikuje albo nie....  Była kolejna agencja chyba ochroniarska, były panie szukające do sprzątania. Jedna firma coś z technologią związana. Szukają na różne stanowiska, między innymi administracja, usłyszałam że tworzą  etaty pod ludzi których przyjmują. Mieli fajne gadżety: popcorn, skarpetki, długopisy też były:) Był jakiś bank. Jedna pani siedziała i cały czas przez telefon gadała, była chwila że nie gadała ja w tym czasie konwersowałam przy innym stoliku, jak podeszłam to pani znowu przez telefon gadała. Nie udało mi sie z nią zamienić ani słowa. Panie z ZUS siedziały przy takim długim stoisku i gadały sobie coś na ksztaut kawiarenki... taki trochę wypełniacz przestrzenny. Nie wiem po co tak były skoro ofert nie miały tylko zachęcały do wchodzenia na stronę. Był PUP słyszałam jak urzędniczka mówiła facetowi że nie mają ofert; myślałam że sie posikam ze śmiechu. Urząd pracy co ofert nie ma, szkoleń, staży brak.... no kryzys normalnie. Po co one tam siedzą... chyba tylko żeby miejsce wypełnić. Dalej pani oferująca zajęcie w sieciowej jadłodajni. Aha był jakiś projekt a właściwie rekrutacja do projektu czyli wyciąganie danych osobowych adres, pesel.... dla szczęśliwców co sie tam dostaną kilka konsultacji z doradcą zawodowym, zajęcia jak pisać cv, list motywacyjny, konsultacje z psychologiem i oni będą oferty pracy przesyłać, jest możliwość stażu, szkolenia no i oczywiście będą pracy szukać. Jasne. 

Czy warto było przyjść? Czas generalnie uważam za stracony.

Co do filmu to jeden obejrzałam:

 Krzywe linie Boga / Los renglones torcidos de Dios (2022)

reżyseria: Oriol Paulo

scenariusz: Oriol Paulo, Guillem Clua

gatunek: Thriller

produkcja: Hiszpania

Alice Gould (Bárbara Lennie), atrakcyjna pani detektyw zgłasza się do szpitala psychiatrycznego. Diagnozą jest paranoja, jednak prawdziwy cel to śledztwo w sprawie morderstwa. Obraz klimatyczny nieco mozaikowy jest ogród a z nim związany taki bajeczny, szpital tajemniczość, dreszczyk napięcie... tymi odczuciemi tutaj fajnie scenarzysta żongluje lokując wydarzenia stanowiące przeciwwagę. Trochę pamiętałam odczucia Michała Brzegowego który opowiadał o tym filmie, no cóż teraputką nie jestem:) Jednak podoba mi sie tematyka medyczna poruszana. Wracając do fabuły jest zawiła i zauważyłam nawiązania do innych filmów.