Ceną wielkości jest odpowiedzialność. - Winston Churchill

Pani z biura zadzwoniła do mnie by przedstawić mi kolejnego „wspaniałego”. Specjalnie trzeba było prosić o wysłanie fotografii. Po fotkach już widziałam, że będzie mną nie zainteresowany. Za jakiś czas dzwoni…

 Ale ja nie powiedziałam, że jestem nim zainteresowana. Powinna mi ta baba najpierw wysłać mailem ofertę, a nie prośbę o fotografie uznać za wyrażenie zainteresowania. Do tej tępej baby nic nie trafia. O ile na tych nieporadnych kawalerach robi dobre wrażenie, dzięki urokowi osobistemu. O tyle mnie tylko wkurza,  i jako heretyczce żadne uroki nie działają. Mam wrażenie, że tkwiący w jej ofercie panowie płacą jej za kontakt z nią i jakąś nadzieje… bo przecież ta jej cała farsa opiera się przede wszystkim na wyciąganiu kasy. Ok. rozumiem, że kasa jest ważna, i jest motywacją działania. Tylko dlaczego robić na odpie***?!

W trakcie rozmowy szybko wyszło, że nie widział moich zdjęć, ja szybko powiedziałam, że nie jestem typem wysportowanej laluni jakiej poszukuje – tak przynajmniej się domyślam. A co mam narażać się na przykrości? Już przez to biuro tyle mnie przykrości spotkało, że już naprawdę lepsze te portale. Rozmowa zakończyła się kulturalnie, tam mgliście napomniał o jakieś kawie. To takie fałszywe, skoro nie jest mną zainteresowany, a ja naprawdę nie jestem tak łapczywa na kawę, w jego egocentryczno snobowym towarzystwie. A do tego wymagania... fiu fiu… koleś 50 lat szuka kobiety tak 25, no 35…. Bo młodsza….- szkoda słów.

Do tępej baby żadne uwagi nie trafią, bo ona już taka będzie. W ogóle szkoda już słów. Nawet nie dzwonie do niej. Z resztą i tak nie odbiera, oczywiście od czasu gdy dostała przelew… jest ciężko dostępna. No chyba, że dzwoni, bo pewien pan się świeżo zapisał, więc zadowolony się spotyka, pełen nadziei… panowie będący w jej „biurze” wiedzą jak to wygląda. Nie mam pojęcia czemu ta baba to robi, skoro owocami jej „pracy” jest mnóstwo przykrości, rozczarowań, nieporozumień. Bo skoro ktoś mówi, że milo by było poznać wysportowaną blondynkę 170 cm, bezdzietną no tak do trzydziestki. To nie zawraca się głowy mamuśkami ciemnowłosymi około czterdziestki. Ni e ważne, że ma miły głos czy jest kulturalna. Barak mi słów i naprawdę żałuję że zdecydowałam się na „usługi” tego „biura”.

Natalia dalej chodzi i szuka wodzireja, ten chleje, a jak nie to i tak ma ją w nosie. Moje współczucie coraz bardziej przeradza się w irytacje skoro mnie nachodzi. Pies szczeka a ostatecznie to wszystko jest moja wina bo ja mam psa (a/y), a jak wiadomo pies jest po to żeby siedział cicho, nie pachniał psem, i w ogóle żeby go nie było a jak już być musi to taki co siedzi w kieszeni albo co najwyżej w torebce. No absurd ale co zrobić skoro taka mentalność…

Dziś oddaliśmy Rodziaka.

 Kochamy go, ale są też problemowe sytuacje na przykład zdarza się, że na spacerach podbiegają do nas jakieś durne kundle. Boje się by Rodziak nie pogryzł, bo to będzie fatalnie wyglądało. Ale z drugiej strony skoro my mieli byśmy być pogryzieni…. Kiedyś zastanawiałam się nad gazem pieprzowym, ale to i tak by się Rodziakowi oberwało. Naprawdę nie mam pomysłów. Bo co zrobić w sytuacji gdy idę ulicą, widzę kundla bezpańsko wałęsającego się. Dziś miałam taką sytuację, zeszłam na drugą stronę ulicy, by uniknąć konfrontacji. Jednak mieszaniec rusza za nami. Rodziak go pogonił, więc tamten z podkulonym ogonkiem uciekł. Czy musiało do tego dojść? Przecież piesek mógł nie mieć tyle szczęścia i wpaść pod samochód. Nie dawno widziałam pieska na jezdni, wyjeżdża z za zakrętu auto, dobrze że się zatrzymało bo zwierzak miał fantazje się bliżej zapoznać z autem. Brak słów przecież mógł zginąć (kiedyż widziałam jak auto potrąciło przebiegającego kota przez pewien czas biegł jeszcze normalnie...). Czy tak wiele brakowało do okaleczenia zwierzaka, jego śmierci, problemów samego kierowcy przecież nie wykluczone, ze mógłby mieć stłuczkę z innym autem? Wszak środek jedni nie jest miejscem postoju, ani przez moment! Słów brak by wyrazić odpowiedzialność ludzką… przecież te pieski nie pourywały się z choinek. Mają domy, więc czemu się wałęsają stwarzając zagrożenie?

 Właściciel zarezerwował termin chyba najdłuższy jaki miałam od kilku lat… szkoda, że dopiero od połowy marca. W sumie fajnie; może uda się odłożyć na wyjazd. W poniedziałek mamy jechać z Sylwią do kolejnej agencji załatwiać pracę za granicą.. chciała bym w końcu wyjść na prostą. Zaznać szczęścia... teraz z psami się ruszyło trochę zobaczymy co i ile z tego wszystkiego „wypali”. Jutro mam dostać Bellę. Fajna sunia. Chodzi przy nodze, nie trzeba do niej smyczy, i w ogóle chyba najbardziej bezproblemowy pies jakiego można sobie wyobrazić.

Mam problem zdrowotny byłam dziś u lekarki zapisała mi leki. Około 40pln sobie w aptece zażyczyli. Wygląda  na to, że będę zmuszona je wykupić, bo nie wyrabiam z bólu…