Projekt Unijny, jak to wygląda.

Dziś będzie o pięknie dumnie brzmiących projektach finansowanyh czy współfinansowanych ze środków z Unii Europejskiej. Sytuacja to mniej więcej ogólny zarys i nie tyczy się konkretnej instytucji jednak sytuacje przedstawione tutaj są jak najbardziej prawdziwe.

Konkurs na projekt ogłasza na przykład jakiś Urząd może być ministerstwo... określa: zakres, grupę docelową, sumę na projekt i inne wytyczne. Firmy, Stowarzyszenia, a nawet prywatne osoby piszą projekty – oczywiście wszystko w granicach wyznaczonych przez tego kto konkurs ogłasza.

W dokumentacji  znajduje się kosztorys mieszczący się w ramach  określonych w konkursie.

Jako przykład weźmy Fundacje X niech jej nazwa będzie która wygrała konkurs na projekt. Projekt dotyczy osób nie aktywnych zawodowo – persona biorąca dział może być zarejestrowana w PUPie lub nie, ważne by nie była osobą pracującą i zamieszkiwała na danym wyznaczonym terenie. Rozpoczyna się nabór.

Pani psycholog doradca zawodowy przeprowadza rozmowy wstępne, druga pani psycholog również doradca zawodowy przeprowadza test preferencji zawodowej by pomóc w znalezieniu miejsca stażowego.

Pani niech jej będzie Gosia na rozmowie z Panią psycholog dowiedziała się że w ramach projektu organizowanego jest kurs zawodowy  na nim będzie poczęstunek (kawa herbata słodycze cukier, mleko do kawy, kubki jednorazowe, talerzyki)  i obiad.

Długość trwania projektu jest kwestią która może różnić projekty ale ten niech ma dajmy na to 6 dni: dwa dni zajęcia z pisania cv i listu motywacyjnego, potem jest kurs.

Część uczestników nie poszła na kurs tylko od razu na staż… a to w charakterze pracownika ochrony, a to na produkcje… był Pan który miał z chyba 90 lat…. Pewności nie mam ale z racji wieku była ogromna bariera komunikacyjna pan miał problemy ze słuchem i z rozumieniem co jest mówione (nie brał czynnego udziału w warsztatach z pisania dokumentów aplikacyjnych chyba nie do końca wiedział co się dzieje).

Kurs zawodowy jeśli ktoś nie szedł bezpośrednio na staż (pracownik call center, produkcja, ochrona) był organizowany w budynku fundacji kurs z zakresu obsługi komputera, tak wybór kursu wyglądał w praktyce: albo staż w wyżej wymienionych zawodach albo ten kurs.

Ubezpieczenie: być miało oczywiście na kursie… Pani Gosia zadzwoniła do koordynatorki projektu w ten sprawie która potwierdziła że oczywiście już są Państwo ubezpieczeni. Niestety jej słowa nie znalazły potwierdzenia w rejestracji gdy Gosia chciała skorzystać z lekarza. Brak ubezpieczenia, kurs z podstaw korzystania z komputera: jak włączyć komputer, podstawy Worda i Excela – dni cztery. Kurs organizowany jest ciągle i w kółko to samo włącznie z prowadzącym. Obiad? Brak. Ubezpieczenie? Brak. Wizja na staż? Mglista kiedy…. Za to na pocieszenie kawa herbata i coś słodkiego. Ale ale teoretycznie to Gosia odbyła profesjonalne rozmowy:

1)      wstępna na projekt

2)      test preferencji zawodowej

3)      rozmowa z obiema Paniami

4)      rozmowa przed podjęciem kursu z obiema Paniami

5)      „trening motywacyjny” z Panią koordynator która ciągała Gosię wiele kilometrów by zapytać po raz piaty w ramach projektu co chce robić.

Rozmów 5 a czy będzie więcej nie wiadomo, fakt jest taki że kompetentne Panie (w końcu to konsultacja z psyhologiem i zawodowym doradcą) za darmo nie rozmawiały bo na pewno budżet projektu przewiduje gratyfikacje dla Pań.

Pani koordynator nie bierze odpowiedzialności za swoje słowa umawia się nie pojawia a gdy się do niej telefonuje oznajmia że się nie pojawi. Wyższa kultura.

Staż, dalsze perypetie pewnie nie będą mniej emocjonujące.

Projekt inny w ramach którego organizowane są warsztaty dla bezrobotnych prowadzący otrzymuje co najmniej 150 pln za godzinę pracy ma za zadanie zająć 6 godzin dziennie uczestnikom projektu więc opowiada o rzeczach kompletnie nie przydatnych uczestnikom, przykład tematu? Proszę bardzo: kultura w dyplomacji międzynarodowej. gdzie uczestniczki szukały pracy w biurze bynajmniej nie w Państwowej Instytucyi.

„Teoretycznie to Pani ma rację” mawiał mój znajomy podczas omawiania założeń które często mijają się z rzeczywistością. Projekt mający na celu aktywizacje osób bezrobotnych nastawiony jest na zarobek i wyciągnięcie resztek ponoć już kończącej się kasy unijnej. Po kosztach coś za coś aby jak najwięcej dla nas. 

Staż? Jasne będzie płatny oczywiście i to najlepiej by jak najszybciej wysłać daną osobę. A najlepiej jak odrazu sama znajdzie sobie pracę im więcej takich osób tym projekt skuteczniejszy. Im więcej środków zostanie tym lepiej. 

Człowiek? Czemże jest ludzka istota jak nie mięso w trybiku w wielkiej ogromnej machinie: 

imię nazwisko...

 data urodzenia

miejsce zamieszkania

PESEL… 

numer kontaktowy

dotyczy...

nie dotyczy

niepotrzebne skreślić

Człowiek jest zlepkiem liter i cyfr…. odczłowieczonym trybikiem w maszynie.

Nic co ma  miejsce nie bierze sie z niczego wszystko dzieje sie po coś...

Podpis kasa, kto płaci? Nie ważne byle jak najwięcej.

Mam wrażenie że osoby które cechuje najniższy poziom wrażliwości to osoby które na co dzień zajmują sie pomocą, MOPS, CIK, Policja to instytucje które często.... ale to już historia osobna już nie długo...