Te markiety…. Paskudne…. To one nas wygryzły!

Pomyślał Bronisław oddając właścicielom klucze do lokalu w którym prowadził spożywczy sklep. „Gdyby nie te markiety”, „ileż tego jest” – mruczał pod nosem idąc w kierunku auta.

W tym samym miejscu sklep otworzyła Beata: „no bo dlaczego miało by się nie udać” – pomyślała. Jednak wyższe ceny, i nie zawsze miła właścicielka za ladą nie przyciągały klientów. Beata otworzyła sklep, gdyż plan A się nie powiódł, czuła się pokrzywdzona a przelewająca się gorycz odbijała się na klientach…

Po pewnym czasie pod tym samym adresem powstał kolejny sklep, także spożywczy. Za ladą stanęły młode, ładne, a przede wszystkim przesympatyczne dziewczyny. Ceny niewygórowane, promocje… właściciel nawet oświetlenie zmienił by było jaśniej. Sklep prosperował dobrze i nawet długo…. Do czasu gdy właściciele lokalu podnieśli czynsz…. Przedsiębiorcom nie kalkulowało się dalej prowadzić interesu…

      Na jednej z głównych ulic pewnego miasta otworzono punkt gdzie można było zjeść gorącego pączka, drożdżówkę, napić się czegoś ciepłego… w ciągu lat prosperowania interes szedł na tyle dobrze, ze nazwa owego miejsca stała się dla ludności miejscowej synonimem gorącego pączka. Pewnego dnia właściciele podnieśli dzierżawę tak drastycznie że dalsze prowadzenie biznesu nie opłacalnym się stało.

Właściciele korzystając z wypracowanej przez lata marki i swojego lokalu…. postanowili ciągnąć dalej pomysł swoich poprzedników.

Poprzednikom udało się kilka wejść dalej reaktywować swoją działalność. Dziś oba punkty stanowią konkurencje, oferując gorący towar.

Sandra idąc do pracy często kupowała ciastka w budce którą miała po drodze. Ekspedientka każdego dnia była nie miła… ale Sandrze odpowiadały konkurencyjne ceny, i oszczędność czasu gdyż nie musiała nakładać drogi, ani wchodzić specjalnie do sklepu… pewnego dnia Sandra zamówiła jedno ciastko i nie mogła się zdecydować tak stała w zastanowieniu... widząc że przyszedł człowiek i czeka postanowiła zaoszczędzić mu czasu i „przepuścić go” ekspedjentka wydarła się że ma nabite na kasie, darła się że nie będzie płacić… Sandra przypomniała że jest klientką, a Pani każdego dnia jest nie miła. Kobieta dalej się darła wywlekając swoje racje. Sandra nie wytrzymała i wzięła numer z ogłoszenia o prace które wisiało na budce.

Opowiedziała całą historie… Pan przeprosił, usprawiedliwiał Panią że człowiek to nie maszyna….Sandra nie miała już ochoty na zakupy w tym punkcie…. Kobieta pracuje nadal, a Sandra znalazła nowe miejsce („P”) gdzie kupuje ciastka po niższej cenie, bo owa cukiernia często robi promocje na swoje wyroby, więc cenowo wychodzi Sandrę to samo.

Gdy Sandra usłyszała że cukiernie „P” i „S” wygryzają inne…. Pomyślała co z tego ma że kupuje właśnie tam a nie gdzie indziej: „tja miła obsługa z budki...”, a teraz nie tylko ceny przyzwoite, też mam po drodze…. a i z miła panią mogę pogadać, a nawet jakby kilku groszy mi nie starczyło to zawsze mogę donieść.

Drodzy moi! Jeśli się coś prowadzi należy dbać o klienta, zachęcać go, bo jeśli ma się go w nosie… to może zmienić zajęcie?!

Dlaczego ludzie wybierają konkurencje? Widocznie jest coś co bardziej odpowiada. Słyszałam o sposobach wykorzystywania standardów sieciówkowych polegających na dbaniu, zatrzymaniu klienta... 

no cóż... one nadal mają sie wyśmienicie! A od jednej bułki czy nawet zestawu na pewno nie zbiednieją...