Dobre filmy które widziałam w 2019 roku

Dzień dobry kochani w 2020 roku. Mam nadzieje że Sylwester udany a dalsza część roku będzie wspaniała i w mleko i miód obfitowała:)
Jako że okres podsumowań mamy to przejrzałam plakaty obejrzanych filmów w 2019 roku i wybrałam takie które zrobiły na mnie naprawdę dobre wrażenie. W zestawieniu znajdują się dobre filmy na wieczór które fajnie zobaczyć, przyjemnie sie ogląda jak i petardy! Petarda to film wow który zrobił na mnie wrażenie piorunujące. Może i Ciebie zainspiruję do obejrzenia któregoś z tytułów... kto wie!
Zapraszam

Granice miłości / The Burning Plain (2008)

reżyseria: Guillermo Arriaga
scenariusz: Guillermo Arriaga
gatunek: Dramat
produkcja: Argentyna, USA

 Opis: "Sylvia (Charlize Theron ) z sukcesem zarządza restauracją, ale jej życie osobiste to pasmo ciągłych niepowodzeń. Nie potrafi uporać się z demonami przeszłości, sypia z przypadkowymi mężczyznami i wykazuje silne skłonności autodestrukcyjne. Zajęta dziećmi i domem. Gina (Kim Basinger) pewnego dnia dowiaduje się, że ma raka i lekarze muszą usunąć jej pierś. Po zabiegu kobieta czuje się nieatrakcyjna i nie jest w stanie zaakceptować swojego ciała. Odrzucona przez męża wdaje się w romans z namiętnym Meksykaninem, który kocha ją taką, jaka jest. Losy tych dwóch obcych sobie kobiet pewnego dnia łączą się ze sobą."

Dobre nie lekkie kino ukazujące dramaty wnętrza ludzkiego które promieniuje na życie. "Granice Miłości" to dobry dramat osadzony w rzeczywistości normalnych zwykłych ludzi. Zwykłym ludziom przytrafiają się rzeczy nie zwykłe co powoduje czasami lawinę kolejnych wydarzeń. System, machinę, kaskadę... w jakiś sposób mniejszy lub większy jesteśmy ze sobą połączeni.
Film mnie wciągnął, wywołał żywe emocje i może przez ten pryzmat był dość przewidujacy dla mnie w pewnym momencie.... no dobra może juz trochę filmów widziałam i jakoś tak "wyczułam". Niemniej jednak film dobry na wieczór przyjemne zdjęcia sie pojawiają, film ogląda sie bardzo dobrze.

Fuga (2018)

 Thriller Psychologiczny 

reżyseria: Agnieszka Smoczyńska 

scenariusz: Gabriela Muskała 

produkcja: Czechy Polska Słowacja

Fuga (fuga dysocjacyjna, ucieczka histeryczna) – dysocjacyjne zaburzenie nerwicowe, polegające na ucieczce z dotychczasowej sytuacji, prawie zawsze nieprzyjemnej. Może objawiać się np. zmianą pracy zawodowej, albo daleką podróżą. Osoby w stanie fugi mają całkowitą amnezję wsteczną (sprawiają wrażenie nieświadomych własnej przeszłości), a po powrocie do "poprzedniej tożsamości" nie potrafią przypomnieć sobie okresu fugi.Źródło

Pojawia sie kobieta która jest zagadką: kim jest, skąd pochodzi nie wiadomo nic. Dzięki programowi telewizyjnemu odnajduje sie jej rodzina. początkowo miałam pewne wątpliwości czy ona udaje czy naprawdę gra... Słyszałam wiele bardzo pozytywnych opinii na temat tego filmu.
Fuga wielokrotnie nagrodzona, Agnieszka Smoczyńska za debiut reżyserski, tutaj Gabriela Muskała otrzymała Złotego Orła, odkrycie roku za scenariusz ...
Fuga to mocno psychologiczny film który mnie wciągnął, nie jest to lekki i przyjemny film. Mimo uznania: nagroda Złote Lwy za najlepsze zdjęcia (Jakub Kijowski) oraz nominacja do Złote Orły w kategorii najlepsza muzyka dla Filipa Mísek, ogląda sie przyjemnie a tematyka daje do myślenia, mimo że końcówka nie porwała to Fuga pozostawiła mnie z pewnymi pytaniami...

Colonia (2015)

reżyseria: Florian Gallenberger

scenariusz: Florian Gallenberger, Torsten Wenzel

gatunek: Dramat

produkcja: Francja Luksemburg Niemcy Wielka Brytania

Daniel (Daniel Brühl) jest aktywistą, pewnego dnia zostaje uprowadzony na oczach swojej kochającej dziewczyny Leny (Emma Watson). Piękna miłość, wspaniałe chwile miały by pozostać jedynie wspomnieniem? Lena postanawia odzyskać ukochanego wchodzi więc do miejsca w którym nikt nie chciałby sie znaleźć...  od tego momentu film trzyma w napięciu prawie do końca....
Historia na faktach autentycznych.

Nie jesteś sobą / You're Not You (2014)

reżyseria: George C. Wolfe
scenariusz: Shana FesteJordan Roberts
gatunek: Dramat

produkcja: USA

Chciało by sie rzec: pieniądze to nie wszystko... Silna, charakterna i szalenie empatyczna Kate - (świetna kreacja Hilary Swank! Kojarzę ją z "Za wszelką cenę" z Clintem Eastwoodem, polecam!) zapada na ciężką chorobę. Piękny dom, kochający mąż ale niepełnosprawność zmusza ją do znalezienia opieki... konstrukcja filmy coś mocno przypomina mi: "Nietykalni"... tam dwaj Panowie jeden zamożny, drugi z nizin społecznych.... Tu mamy zamożną kobietę i jurną studentkę.... no i faktycznie mamy tutaj relacje bardziej przyjacielską niż pracowniczą. Jasne, rozumiem osobę chorą, rozumiem dramat niepełnosprawności i bycia zależnym - stąd wynika chęć nieco bliższej relacji, zwłaszcza że taka opiekunka uczestniczy w prywatnym życiu, intymnych chwilach.... Dwie silne kobiety które łączy przyjaźń...
Dość szybko pojawia sie pewien problem do którego Kate podeszła w dość nieoczywisty i możliwe że dla wielu zaskakujący sposób. Postawa Kate może być zaskakująca dla nie jednej osoby. Film wart obejrzenia.

Zajadłość / Acrimony (2018)

reżyseria: Tyler Perry
scenariusz:Tyler Perry
gatunek: Thriller
produkcja: USA

Od pierwszych chwil tego filmu wiedziałam że to jest dobra produkcja i oczu naprawdę nie szkoda na nią! Jednocześnie jest to obraz z tych co to sie ogląda a nie opowiada, choć po seansie można by podyskutować.
Film rozpoczyna się na sali sądowej, jest wyrok, oskarżona także zostaje zobligowana do podjęcia terapii. Dalszy ciąg to retrospekcja zdarzeń oczami  Melindy (Taraji P. Henson)....
Świetny psychologiczny thiller wciągający, i trzymający w napięciu, sa sceny smutne, budzące emocje jest dreszczyk, są przyjemne wizualnie zdjecia. jest pewna "nieoczywistość" i oczywistość.... Polecam!

Uciekaj! / Get Out (2017)

scenariusz i reżyseria: Jordan Peele
gatunek: Horror
produkcja: USA

Rose i Chris są szczęśliwą parą, pewnego dnia dziewczyna zaprasza swojego chłopaka do rodziców. Chris ma pewne obiekcje które ukochana sprawnie pokonuje i udają się do pięknej posiadłości rodziców dziewczyny. To co zastaje na miejscu odbiega od tego co chciałby zastać, niby nic szczególnego konkretnego sie nie dzieje chociaż czuć że cos wisi w powietrzu.... Pod koniec seansu okazuje sie że drobne szczególiki jednak mają znaczenie. Kolejnym plusem: "Uciekaj!" są fajnie wplecione komediowe akcenty i miła dla ucha muza. Z gdy aktorskiej najbardziej podobała mi się filmowa Georgina, służąca (Betty Gabriel) to jak płynnie pokazywała swoje emocje to był majstersztyk.... szybko, płynnie tak skrajne stany.... po prostu wow!
Naprawdę polecam, zobaczyć na spokojnie uważnie:)

Dom z piasku i mgły / House of Sand and Fog (2003)

reżyseria: Vadim Perelman
scenariusz: Vadim Perelman, Shawn Lawrence Otto
gatunek: Dramat Psychologiczny
produkcja: USA

W skutek fatalnej pomyłki Kathy (Jennifer Connelly znana z Requiem dla snu) traci dom który dostała po ojcu. Samotna kobieta nie może sie pogodzić ze stratą i próbuje odzyskać dom. Z drugiej strony jest rodzina z Iraku która poczyniła inwestycje, właściwie to głowa rodziny Pułkownik Behrani (Ben Kingsley) oczekuje że pomieszkają trochę a potem sprzedadzą nieruchomość z zyskiem...
Film cechuje pewna surowość obrazu, dźwięku... są emocje, z oszczędnie z kolorami i światłem... dobrze wczułam się w to co czują bohaterowie w ich racje.... najgorsze że osoba która przyczyniła sie do teg stanu rzeczy pozostanie bezkarna.... urzędnik ....nietykalny...
Prawdziwy rasowy dramat, przyznam ze dawno tak nie płakałam na filmie. Jeden z lepszych filmów jakie widziałam.

Dusigrosz/Radin! (2016)

reżyseria: Fred Cavayé
scenariusz: Fred Cavayé Nicolas Cuche
gatunek: Komedia, dramat

Znaleźć dobrą komedię to szczęśćie. Dla tego że tak trudno znaleźć film który rozśmieszy a nie wywoła zażenowanie zwyczajnie unikam gatunku. Coś jednak sprawiło że komedii "Dusigrosz" dałam szansę. Był to dobry wybór. 

Tytułowy dusigrosz to dojrzały, samotny François Gautier (Dany Boon) który cały styl życia opiera na skrajnej oszczędności co bywa zabawne. Niektóre sposoby bohatera wywołały u mnie śmiech:) Nie jest to głupia komedyjka,  co nie znaczy że jest to jakaś wysublimowana propozycja.... ale przecież nie tego oczekuje sie od komedii. W uporządkowanym życiu mężczyzny pojawiają sie dwie kobiety - córka (której istnienie zawdzięcza oszczędności) oraz koleżance z pracy... nie mamy tu doczynienia z wielką introspekcją, a fabuła należy do prostych, ale przecież o o chodzi - komedia ma dać uśmiech, poprawić nastrój.

No, no... komedie rzadko oglądam, dlaczego? Ciężko trafić na dobrą która rozbawi zamiast wprawić w zażenowanie.... Francuski: "Dusigrosz" z 2016 roku dobrze spełnił swoją rolę bo pośmiałam się, troszku sie smutno zrobiło w pewnych momentach, generalnie dość dobrze sie bawiłam. Uważam że film fajnie odpalić, polecam:)

Greta (2018)

reżyseria: Neil Jordan

scenariusz: Ray Wright, Neil Jordan

gatunek: Thriller/ Horror

produkcja: Irlandia, USA

Frances (Chloë Grace Moretz) to młoda kobieta, studentka mieszkająca z koleżanką w NY. Pewnego dnia w metrze znajduje torebkę, w środku dokumenty, pieniądze, leki... Główna bohaterka kierowana uczciwością pragnie odnaleźć Gretę, właścicielkę torebki i zwrócić jej zgubę. Greta i Frances zaprzyjaźniają się bardzo szybko. Kobiety spędzają czas....
Czy uczciwość zawsze popłaca? Co jeśli Greta nie przypadkowo zostawia torebki? Greta daje sie poznać jako miła i ciepła, samotna osoba - ale czy taka jest naprawdę?
Podoba mi się ton w jakim utrzymany jest początek tego filmu taki klimatyczny wprawiający w dobry nastój początek. Oczywiście ten klimacik fajnie przewija sie zgrabnie podczas seansu świetnie kontrastuje z właściwymi dla gatunku momentami. Film trzyma w napięciu, skupia uwagę. Godny polecenia na wieczór:)

Projektantka / The Dressmaker (2015)

reżyseria: Jocelyn Moorhouse
scenariusz: Jocelyn Moorhouse
gatunek: Dramat, Komedia
produkcja: Australia

Gdzieś ktoś napisał że Kate Winslet nie zbrudziła sie grą w złej produkcji, ja kojarzę ją z samych naprawdę dobrych filmów: "Lektor", "Życie za życie" ( i jeszcze Kevin Spacey). Przyznam że laureatka Oscara i w filmie "Projektantka" mnie nie zawiodła wcielając się w piękną dojrzałą kobietę z klasą.

Małe klimatyczne miasteczko Dungatar w Australii na początku lat pięćdziesiątych XX wieku. Jako dziewczynka Tilly Dunnage (postać grana przez Kate Winslet) została napiętnowana i wywieziona. Morderstwo to straszna rzecz i zupełnie nie  pasuje do dziecka... Dawne wydarzenia sprowadzają dojrzałą już Tilly w rodzinne strony... Jest rok 1951 słoneczne miasteczko i jego mieszkańcy dość specyficzni... Tilly mimo niechęci społeczności ma im wiele do zaoferowania....ale czy prości ludzie będą potrafili docenić dobro?
W tym filmie dość sprawnie przeplatają się momenty zabawne, smutne... całości towarzyszy taki swoisty klimat i dobra muzyka... całość bardzo skutecznie poprawiła mój nastrój, mimo że pojawiają się emocje, różne...
Film polecam zdecydowanie.

Ucieczka z domu obłąkanych / Escaping the Madhouse: The Nellie Bly Story (2019) TV

reżyseria: Karen Moncrieff

scenariusz: Helen Childress

gatunek: Thriller

produkcja: USA

Film na podstawie prawdziwych wydarzeń. Nowy York rok 1887. Dziennikarka Nellie Bly (Christiana Ricci) postanawia napisać artykół na temat realiów życia pacjetek osobliwego szpitala psychiatrycznego usytuowanego na wyspie. W tym celu planuje trafić do owego zakładu by opisać jak naprawdę od środka wyglądają realia życia cierpiących na duszy ludzi. Film utrzymany w chłodnym klimacie, dość wciągający, dobre zdjęcia więc dobrze sie go ogląda. Kibicowałam głównej bochaterce by tychło wydostała sie z tego chorego otoczenia.

Co do prawdziwej postaci która zasługuje na uwagę  Nelly Bly to tak na prawdę Elizabeth Jane Cochrane.

Dziesięć dni w szpitalu psychiatrycznym okazało się dla dziennikarki inspiracją do napisania książki. Publikacja przyniosła autorce sławę. Nelly stała sie pierwszą dziennikarką celebrytką, sprawa zapoczątkowała dziennikarstwo śledcze w USA. Artykuły Nelly zapoczątkowały reformę opieki psychiatrycznej. W rezultacie rozgłosu sprawy powołano specjalną komisje do zbadania nadużyć wobec pacjentek szpitala na wyspie "Blackwell", placówkę zamknięto. Obecnie miejsce nosi nazwę "Wyspa Roosevelta" mieszka na niej 12 000 osób, żadna z nich nie mieszka tam przymusowo. 

Ja, Olga Hepnarova / Já, Olga Hepnarová (2016)

reżyseria: Petr Kazda, Tomáš Weinreb
scenariusz: Petr Kazda, Tomáš Weinreb
gatunek: Biograficzny, Dramat
produkcja: Czechy, Francja, Polska, Słowacja

Biograficzny utrzymany w czarno białej surowej tonacji zdjęć dramat przypomina mi nieco nasze rodzime kino. Surowy klimat, surowe zdjęcia zostawiają wiele przestrzeni temu co jednak nie jest tak jednoznaczne.
Film psychologiczny ukazujący życie morderczyni. Olga Hepnarová córka lekarki, z pełnej rodziny zapisała się na kartach historii bardzo niechlubnie... Myślę że można by dyskutować o niej. Film polecam! 

Kto tam? / Knock, Knock (2015)

reżyseria: Eli Roth
scenariusz: Guillermo Amoedo Nicolás López(więcej...)
gatunek: Dramat Thriller
produkcja: USA Chile

No i kolejna inspiracja.... noooo.... i to taka mocno widoczna, tym razem filmem "Funny Games U.S." (2007). Tam mamy szczęśliwą zamożną rodzinkę tutaj "słomianego wdowca". Tam mamy dwóch młodych chłopaków którzy pojawiają się w domu bogaczy, tutaj mamy dwie młode dziewczyny. Evan Webber (Keanu Reeves) szczęśliwy mąż i ojciec zostaje w wielkim pięknym domu sam, żona z dziećmi wyjeżdżają wypocząć. Samotny bogacz w wielkim domu.... wieczorem słyszy dzwonek do drzwi, otwiera a tam dwie młode piękne dziewczyny. Gościnny mężczyzna nie przypuszcza że wizyta będzie tak miła, ba! Spełnia sie nawet coś o czym marzy wielu panów... miły wieczór, upojne chwile z dwiema pięknymi młodymi kobietami....Jednak sprawy przybierają zupełnie inny obrót a goście urządzają gospodarzowi koszmar i prawdziwe piekło. Keanu Reeves to popularny, bardzo lubiany aktor i zapewne nie jedna osoba skusiła sie na ten film by popatrzeć na teo przystojnego aktora. Ja tam u gwiazdora ani gry ani wyjątkowej urody nie dostrzegam. Za to dziewczęta i wizualnie i aktorsko skupiają uwagę, ich bezczelność, zabawa i śmiech momentami udzieliły sie i mnie. To specyficzny humor podchodzący pod ten absurdalny.
Produkcja specyficzna, inspirowana mocno. Mnie sie podobał.

Serenity/ Przynęta (2018)

reżyseria: Steven Knight

scenariusz: Steven Knight

gatunek: Dramat lekko Sci Fi

produkcja: USA

Nieco ekscentryczny, dojrzały Baker Dill, kapitan statku do połowów ryb żyje z organizowania wycieczek dla miłośników wędkowania. Gdy poznajemy głównego bohatera jego działalność ma gorszy okres, lecz on sie nie poddaje. Samotnie mieszkający rozwodnik swoje potrzeby zaspokaja w nieformalnej relacji. Z uwagi na erotyczne sceny film jest propozycją dla dorosłych widzów. Mieszkający na wyspie mężczyzna wiedzie ustatkowane, ułożone życie które przerywa mu była żona. Piękna, elegancka kobieta - żona zaburzonego psychicznie bogacza, za swe dostatnie życie płaci słoną cenę: wraz z synem są ofiarami przemocy domowej. Była małżonka ratunek dla siebie upatruje w finalizacji pewnej osobliwej transakcji. Otóż składa Dillowi ofertę: w zamian za upicie i rzucenie na pożarcie rekinom agresora, były mąż otrzyma ogromna sumę. Czy Baker przyjmie propozycje? O tym przekonacie się oglądając film.
Produkcja jest dość specyficzna i zapewne nie każdemu sie spodoba. W opisach czytałam że to thiller, ale dla mnei to taki dramat obyczajowy. Widzowi "Przynęta" oferuje ładne zdjęcia, przyjemne widoki i choćby dla tego można wieczorkiem uraczyć swoje patrzałki obrazem morskich klimatów i nie tylko;) W filmie jest trochę humorku, co prawda nie mojego ale może ktoś sie uśmiechnie. Mi oglądało sie bardzo przyjemnie ten film.

Pułapka na Kopciuszka / Trap for Cinderella (2013)

reżyseria: Iain Softley

scenariusz: Iain Softley

gatunek: Dramat, Thriller

produkcja: Wielka Brytania

Młoda kobieta wychodzi z kliniki gdzie leczyła obrażenia spowodowane pożarem. Do pełnego zdrowia potrzebna jest jej wiedza kim jest... gdyż ciężko jej odnaleźć się w świecie. Bohaterka prowadzi swego rodzaju śledztwo by zyskać odpowiedzi na swe pytania.
Thiller, dramat psychologiczny film dość wciągający, zagadki, kobiecej intrygi... Zdjęcia, obraz nie zachwycają, jakość mogła by być lepsza, jednak jak ktoś lubi tematykę mrocznych zakątków ludzkiej (?) duszy... to może warto spędzić czas śledząc życie zamożnych kobiet...

Hej, Skarbie / Precious (2009)

reżyseria: Lee Daniels

scenariusz: Geoffrey Fletcher

gatunek: Dramat

produkcja: USA

Film jest mocno psychologiczny pokazuje różne sposoby myślenia i funkcjonowania. Mnie, podobnie jak wielu czytelników powieści jak i widzów pozostawia z niedowierzaniem które rodzi pytanie: "jak jedna osoba może doznać tyle cierpienia?". Podumałam nad tym pytaniem i do jakich wniosków doszłam? W zasadzie przerażający obraz jaki tutaj widzimy to nic na dobrą sprawę niezwykłego jak na dom dysfunkcyjny. Jasne, jesteśmy zszokowani w zetknięciu się z takim cierpieniem ale doszłam do wniosku że to co dzieje sie na filmie to r różnym natężeniu i konfiguracjach rzeczywistość nie jednego domu który z pozoru może wyglądać normalnie. Należy pamiętać że tutaj jest rzeczywistość nieco mocniej zabarwiona na ciemny kolor bo to książka, bo to film. Nawet w najciemniejszej rzeczywistości zdarzają się dobre chwile. Film naprawdę godny obejrzenia, z zastrzeżeniem że to ciężki kaliber dla dorosłych. Powieść: "Pusch" doczekała się drugiej części opowiadającej o losach Abdula, syna tytułowej Precious. Czy ekranizacja doczeka sie drugiej części? Zobaczymy.

Dom, który zbudował Jack / The House That Jack Built (2018)

reżyseria: Lars von Trier
scenariusz: Lars von Trier
gatunek: Dramat, thiller
produkcja: Dania, Francja, Niemcy, Szwecja

Wiem, wiem... miałam iść do kina na ten film, czekałam na premierę a jak już sie w kinach pojawił nie poszłam. No właśnie z całym moim uwielbieniem do twórczości Larsa von Triera stwierdzam że tu nie ma żartów... na oglądanie filmów Larsa von Triera trzeba mieć czas, nastrój... piszę to z całym w ręcz uwielbieniem gdyż tytuły które oglądałam sa po prostu genialne, ale nie jest to czas spędzony miło lekko i przyjemnie. Czytałam róże opinie, najczęściej były to negatywne mocno opisy, oczywiście każdy ma prawo do swojej...
Film jest ciężki, czasem przewidywalny ale i tak zaskakujący, intelektualny i szokujący... Dzieła Larsa wzbudzają we mnie sporo dość silnych emocji. Mamy tu psychopatycznego morderce który tutaj snuje opowieść o mordowaniu które porównuje do... dzieł sztuki(wiem absurdalnie to brzmi, ale w koncu czymś trzeba zszokować widza, heloł!). Film podzielony jest na części, każda z nich to kolejna odsłona bohatera, jego przemyśleń i okrucieństw.
Na koniec filmu poznajemy rozmówcę Jacka.... wydawało mi się że jest to terapeuta... a jak ktoś ciekawy to polecam seans... na koniec filmu oprócz rozwiązania czekają wysmakowane obrazy:)
Film nie dla każdego i nie na każdy moment, ja dojrzewałam do tego obrazu i przyznam że nie zawiodłam się.

Oczy szeroko zamknięte / Eyes Wide Shut (1999)

reżyseria: Stanley Kubrick
scenariusz: Frederic Raphael, Stanley Kubrick
gatunek: Erotyczny, Thriller
produkcja: USA, Wielka Brytania

Ostatnie dzieło amerykańskiego reżysera. Z początku wydawał mi sie nudny, właściwie to jakoś do połowy... całość trwa ponad dwie godziny. Przyznam że miałam ochotę zaprzestać oglądania gdyż wizja długiego nudnego filmu zdała mi sie średnio atrakcyjna. Mamy Pana doktora (Tom Cruise) który w relacji z żoną (Nicole Kidman) ma nienajlepszy moment, a to za sprawą pewnego dysonansu pomiędzy tym jak postrzega małżonkę a tym co mu powiedziała. Dręczony obrazami niewierności kręci się po mieście szukając wrażeń... co samo w sobie jest dość nudne i przyznam że oczy mi sie przymykały i już miałam darować sobie dalsze oglądanie, aż tu po woli zaczęła sie akcja rozkręcać... zrobiło sie mrocznie, zrobiło tajemniczo więc sie rozbudziłam i ciekawość pchała ku czekaniu na rozwiązanie zagadek. Film trzymał w napięciu, dreszczyk sie pojawił... i ta aura tajemniczości takiej mrocznej...
Stary dobry film.

Trauma / Fractured (2019)

reżyseria: Brad Anderson

scenariusz: Alan B. McElroy

gatunek: Thriller

produkcja: USA

Ray Monroe przywozi swoją córkę i żonę do szpitala gdzie dziecko ma mieć zrobione badania. W momencie gdy żona z córką wsiadają do windy Ray widzi rodzinę po raz ostatni... Oczekiwania przedłużają się, mężczyzna usiłuje dowiedzieć sie więcej co okazuje sie nie być takie proste jak mogło by sie wydawać. Film to naprawdę dobry wciągający thiller, z zainteresowaniem śledziłam kolejne poczynania głównego bohatera który chce odnaleźć bliskie osoby. Produkcja utrzymana w surowej tonacji, dialogi nie są zbyt rozbudowane. Film wciągający.
Polecam!

Pogorzelisko / Incendies (2010)

reżyseria: Denis Villeneuve
scenariusz: Denis Villeneuve
gatunek: Dramat Wojenny
produkcja: FrancjaKanada

No jest to film który mnie rozwalił... Bliźniaki: Simona, Jeanne po śmierci matki uczestniczą w otwarciu testamentu. Zapoznają się z niezwykłą prośbą zmarłej. Przez dalszą część filmu towarzyszymy rodzeństwu  w realizacji prośby zawartej w testamencie. Poznajemy zwyczaje kulturowe które co prawda nie są jakąś wielką tajemnicą, a jednak nie są do końca dla mnie zrozumiałe...

Ogrom cierpienia jakie dotknęło ludzi w ogarniętym wojną kraju, na tym tle rozgrywa sie historia matki głównych bohaterów. Poszukiwania Simona, Jeanne w których towarzyszy notariusz, były pracodawca zmarłej, przeplatają się z wydarzeniami z życia matki bliźniąt.

Film trwa ponad dwie godziny, jest filmem ciężkim, a końcówka mnie po prostu rozwaliła. 

Rozumiem że ten dramat jest nie dla każdego: długi i ciężki. Moim zdaniem wato było go zobaczyć. Polecam!

Joker (2019)

reżyseria: Todd Phillips
scenariusz: Todd Phillips Scott Silver
gatunek: DramatKryminał
produkcja: KanadaUSA

 Obraz jest mroczny w swoim wyrazie wizualnym... to jest jak jakiś zły sen, jakiś koszmar. Chory człowiek w jakiejś koszmarnej rzeczywistości. Zdrowe życie ma paletę barw, zdrowie pojmowane jest jako umiejętność znalezienia środka, kontakt z rzeczywistością i radość z życia. Niestety życie Arthura to ciągła walka, prośba o pomoc spotyka się z bezradnością wielowymiarową. Człowiek szalony żyjący na marginesie społeczeństwa, w pewnym sensie banita, wędrowiec nie radzący sobie z rzeczywistością która też nie do końca radzi sobie z nim. A co robi główny bohater? Tańczy, śmieje się.... neurony lustrzane działają u widza podczas gdy świadomość, zrozumienie tego co sie dzieje skłania w drugą stronę. Śmiech to reakcja obronna organizmu.
Film trudny dla mnie do oglądania, ciężki i trudny obraz jakiegoś koszmaru. Niestety w społeczeństwie jest sporo ludzi którzy żyją w podobnym lub jeszcze gorszym koszmarze, co przerażające: żyją na marginesie społeczeństwa w odrzuceniu spowici bólem i cierpieniem. Najgorsze jest to że nie zawsze uda sie pomóc takim ludziom. Pozostaje pytanie: czy film jest swego rodzaju oskarżeniem? Oskarżając czujemy się lepsi, to takie proste pokazać palcem: on jest taki zły...
A może zamiast oskarżać zadać pytanie co tak naprawdę poszło nie tak? Co możemy zrobić jako społeczeństwo i czy tak naprawdę nic? Czasem drobny gest, uśmiech... rozumiem że odbiór rzeczywistości osoby chorej może odbiegać.... ale czy w sytuacji gdy grupa znęca sie nad kimś... to załóżmy jest jedna osoba która choćby nie krzywdzi to czy nie jest to lepsza postawa. Przeraża mnie dokładanie cierpienia osobie która nie radzi sobie sama z sobą, jest nierozumiana. Jasne, nie mamy obowiązku rozumieć, ale zachować sie przyzwoicie to już inna sprawa.
Problem chyba polega na tym że cierpiących osób jest coraz więcej, to taka plaga naszych czasów...
Film naprawdę trudny, naprawdę dobry... jeśli ktoś czuje sie na siłach warto go zobaczyć. Ja oglądałam go na raty, nie byłam w stanie udźwignąć ogromu cierpienia tego człowieka. Film obejrzany, wart uwagi.

Pokój na dwa tygodnie (2019) / Thicker Than Water

reżyseria: Caroline Labrèche

scenariusz: David Elver Andrea Stevens

gatunek: Thriller

produkcja: Kanada

Paige i Nathan są małżeństwem, mieszkaja w pięknym domu wraz z nastoletnią córką Addie. O ile córka i ojciec sobie poradzili z tragiczną śmiercią syna i brata, o tyle matka dalej nie może sie otrząsnąć. Kobieta dręczona flashbackami (Flasback (z ang. wspomnienie) to nagle pojawiający się obraz z przeszłości. (...)Są także jednym z objawów zespołu stresu pourazowego (PTSD). Cierpienie kobiety jest na tyle duże że nie czuje sie gotowa by wrócić do pracy co odbija sie na budżecie domowym, zapada więc decyzja o wynajęciu pokoju. Wkrótce do domu wprowadza się Brandon, postać gra Eric Osborne - jak dla mnie jest on genialny w swej roli...zimnego psychopaty, jest tak lodowaty że aż robiło mi sie zimno jak widziałam go na ekranie. Naturalnie na początku tylko Addie nie darzy nowego lokatora sympatią, potem więcej osób zobaczy mroczną stronę chłopaka.

Film ogląda sie dość przyjemnie, fajne zdjecia, muzyka, wciągająca akcja gdzie coś ewidentnie wisi w powietrzu, jest jakaś tajemnica więc wciągnął mnie film.  "Pokój na dwa tygodnie" nie jest wybitnym arcydziełem ale jest wciągającym fajnym filmem do obejrzenia. 

Uffff.... Jeszcze widziałam komedię "Pani Starsza pani musi zniknąć" tak to fajna produkcja która poprawiła nastrój i wywołala sporo śmiechu:)

No i to chyba było by wsio. Widziałaś któryś z powyższych filmów? A może polecisz mi coś?
Udanego 2020 roku:***