Komuna w miejscu pracy.

 Ostatnio zaangażowałam sie w ten cykl wpisów o telefonach zaufania, staram sie zawrzeć tam jak najwiecej info. Zapewne sie nie dowiem ale niewykluczone że moja praca komuś kiedyś może sie przydać:)

Wczoraj byłam pierwszy dzień w pracy po przerwie. Fajnie że praca jest, są miejsca w których jest gorzej, ale tutaj nie robi sie coraz lepiej. Ekspertką komunizmu nie jestem mam wrażenie że owa wspólnota to już przesada. Wszystko wspólne a jak kto ma co swojego niech kitra szybko by nikt nie widział.

Kuchnie mamy wspólna a w niej kubki talerzyki etc, ze sztućcami gorzej bo giną. Asystentka biura mówiła że zamawia łyżki, widelce, łyżeczki a one giną...

Odkąd tam pracuję właśnie w kuchni trzymałam swoją herbatkę, ale i tutaj wkradł się komunicm. Tak jak kiedyś każdy miał swoje tak teraz nagle okazało sie że wspólne. Dlaczego nagle? Otóż zauważyłam że z mojego pudełeczka gdzie było jakieś 40 saszetek tak wczoraj ostało się kilka. Dlaczego? Otóż zapanowała wspólnota w kuchni i skoro wszystko wspólne to można się częstować. Za moich czasów branie czegoś za co sie nie zapłaciło a nie zostało udostępnione to to sie kradzież nazywa, a złodziejstwo tępione było. Dziś złodziejstwo nazywa się wspólnotą, kuchnia firmowa wspólna i to co sie w niej znajduje jest do użytku ogólnego. Jak dla mnie trochę słabe że są osoby które żerują na tym co ktoś przyniesie a mówienie: "to tylko herbata" albo "no ile taka herbata kosztuje", jak dla mnie to żałosne, bo czemu ktos daje sobie prawo do tego by zabierać coś co nie jest jego własnością? Bo kuchnia wspólna to co jak lezy czyjś telefon czy torebka to też wspólnota? Mega zezłościła mnie ta utrata herbaty, bo dlaczego mam kupować a ktoś ma korzystać. Rozumiem gdyby to jakoś było na zasadzie wymiany np skłądamy sie na wspólną herbatę czy kawę, ale to ewidentnie są sępy które korzystają nie dając nic od siebie, no przyznam że sporo tych saszetek straciłam. No ale cóż, pora zmienić przyzwyczajenia i nosić ze sobą, trochę to głupie i uciążliwe tak wszystko przy sobie nosić a to herbate, a to cukier a i łyżeczka własna...  

Mnie herbata ogólna czy firmowa to kojarzy sie z tym że właśnie firma kupuje dla pracowników, koszt takiego dużego opakowania gdzie jest chyba 100 saszetek Liptona to około 14 złotych, pewnie są i tańsze opcje i firma by nie zbiedniała. Słyszałam też tłumaczenie że w innych zakładach pracy ta herbata i kawa są bo firma kupuje. Tutaj tak nie jest, jasne że wygodniej oszczędzać swoja kaskę pić czyjąś kawę czy herbatę i cieszyć sie zaoszczędzoną kaską bo po co kupować jak można od kogoś wziąć? Jak ktoś nie wie bo nie powiedzieli na szkoleniach o zwyczajach to zawsze można zapytać, kto pyta nie błądzi. Owoce nie wróciły, a wrócić miały, ale jeszcze to przeboleje. Jakoś tak nie fajnie się czuje z tymi dziwnymi zwyczajami, jakaś niedzisiejsza jestem z tym że jak coś nie jest moje to sie nie częstuje chyba że np jest napisane że można sie częstować, albo jest to pozostałość po imprezie firmowej no i żeby sie nie zmarnowało. Jak widzę czyjś lunchbox to go nie zabieram bo to nie moje. Niestety nie dla każdego to oczywiste. Cała sytuacja podniosła mi ciśnienie, zeżarłam coś słodkiego i teraz pora przystosować się do nowych zwyczajów. 

Dla mnie to podejście jest dziwne po prostu, jakoś niefajnie sie czuję z tym.... jak byłam dzieckiem mówiło sie o sumieniu, że "kradzione nie tuczy". Potem w kontekście pracy nad sobą i rozwoju osobistego kwestia moralności bycia człowiekiem prawym jako fundament dobrego samopoczucia, własnej wartości które daje przeświadczenie o tym że ejst sie ok w stosunku do siebie ale i innych.