Co u Ciebie? Co u mnie?

  Co u Ciebie, jak sie miewasz, jak mija Ci czas, co cieszy co trapi.... To Twoje miejsce Twój czas, czymkolwiek chcesz sie podzielić.... zapraszam. Jest jedno ale: linków, reklam nie zamieszczamy, uważam że uczciwe zasady są podstawą dobrej atmosfery. Dawno nie było takiego posta, więc myślę że to fajna okazja jak ktoś ma ochotę sie wygadać.

Jak wiecie zaangażowałam się w projekt spotkania grudniowego. Bardzo sie cieszę na myśl spotkania w gronie osób działających w socjal mediach. Szkoda że nie każdy mógł sie zgłosić bo... na przykład odległość... Przyznam ze są osoby które znam z internetu i fajnie bylo by poznać sie na żywo, mam nadzieje że jeszcze będzie okazja. 

Morze ma swój klimat po za sezonem i myślę że warto je zobaczyć na żywo, odetchnąć pełną piersią. 

Dalej szukam pracy, byłam zmuszona iść do MOPSu po pomoc. Wczoraj była u mnie pracownica socjalna przedstawiłam fakturę za leczenie uzdrowiskowe bo oni mi tam kiedyś jakieś pieniądze dali na leki i koszty leczenia. Pracownica sie czepiła że to nie jest niezbędne do życia i że być może odrzuci mój wniosek z prośbą o pieniądze na leki. "Najlepsze" było pytanie: "kto pani zafundował uzdrowisko gdy pani nie pracowała"?!". Odpowiedziałam że pracowałam od sierpnia 2021 roku a umowę wypowiedziano mi w sierpniu tego roku, a w marcu byłam w sanatorium, czepiła się że powinnam stacjonarnie itd! Kurde pracowałam odłożyłam pieniądze, pojechałam co w tym złego? Kiedyś byłam po zasiłek w kasie przede mną był facet który tak koszmarnie śmierdział alkoholem... była informacja że pijanych nie obsługują, widać teoria i praktyka sie mijają. Jak to mawiają: inwestuj w alkohol on jest najlepiej oprocentowany ( i opodatkowany). Pojawiły sie uszczypliwości też że pojechałam do sanatorium. Pani szantażowała że dostanę odmowną decyzje powiedziałam jej to proszę pisać. 

Podczas tej wizyty usłyszałam że ona sobie nie wyobraża być bez pracy i ona jest ode mnie młodsza. Gdy próbowałam powiedzieć że sprawiła mi przykrość przerwała i jakiś temat usiłowała ciągnąć. Pracownik socjalny.... hehhh kim trzeba być by w tak pogardliwy sposób traktować drugiego człowieka. Powiedziałam że pracowałam prawie rok że straciłam pracę z przyczyn niezależnych ode mnie a ona na to żebym poszła do pracy jako opiekunka do chorych. Ja sobie siebie nie wyobrażam w takiej pracy, nie szukam posady dyrektora ale obowiązki których chcę sie podjąć muszą być jakoś zbieżne z moja osobą, wspomniałam o niepełnosprawności a ona że jest otwarty rynek pracy i niema przeszkód. Serio?! To co jestem pełnosprawna czy nie bo już sama nie rozumiem... Ktoś kto jest w trudnej sytuacji nie zasługuje na szacunek?! Pracowałam nie mam kuroniówki potrzebuję na leki - chyba od tego jest MOPS?! Kobieta pierwszy raz widzi mnie na oczy i takie traktowanie... niby nie powinno sie życzyć źle ale uważam że są osoby które skoro nie wyobrażają sobie to powinny doświadczyć, wówczas może bardziej ludzkim okiem spojrzy. Odmówią choremu na leki, trudno co zrobię... odwoływać sie trzeba będzie... przykre. Świadczące o niej było pytanie w obecności mojej mamy, czy mam kontakt z lekarzem psychiatrą, uważam że tak delikatne pytania wymagają taktu, kultury...

Dalej pojawiają się myśli o nim❤... tęsknię, mimo że ponad miesiąc temu sie zakończyło to serduszko  nie rozumie że to już historia. Obiecałam mu❤ że niezależnie ile potrwa nasza historia będę cieszyć sie że sie wydarzyła, gdy sobie przypomnę❤ pojawiają sie miłe wspomnienia fajnie że było... jednak uczucia zostały, życzę mu szczęścia gdziekolwiek jest, jaką ma sytuacje. Nie zastanawiam się co u niego, nie rozkminiam bo to już było. Trudne jest kochać mimo to być osobno, ale najgorszą jest samotność w relacji i tego sie trzymam. Serduszko kiedyś sie zagoi.

Na poprawę nastroju słucham muzyki:

Na kartę mieszkańca mojego miasta (nieodpłatnie) udało mi się załatwić bilet do teatru na spektakl: "Sen Nocy Letniej"

Miłego dnia.