konwertyta, apostata....?

Konwersja Apostazja

Dlaczego ludzie podejmują taką decyzje?

Powody opuszczenia Kościoła katolickiego są różne

 - niechęć do bycia członkiem organizacji/wspólnoty, która nie reprezentuje Twojego światopoglądu.

 - chęć udowodnienia, głównie sobie, że nie musisz być członkiem KK jak twoi rodzice i dziadkowie.

 - chęć bycia wolną i niezależną jednostką.

 - naprawienie błędu, który wbrew Twojej woli popełnili rodzice.

 - pewność, że na Twoim pogrzebie nie będą odprawiane katolickie rytuały.

 - równoważne traktowanie wiary w krasnoludki z wiarą w Boga. - zmiana wyznania.

Po co składać apostazję?

Docierają do nas pytania i stwierdzenia, które zawieramy w kilku poniższych zdaniach i postaramy się do nich ustosunkować.

- Nie uczestniczę w życiu Kościoła rzymskokatolickiego, jestem ateistą (agnostykiem)

- po co mam składać formalny akt apostazji? - Nie będę dawał "satysfakcji" urzędnikowi Kościoła rzymskokatolickiego ubiegając się o formalną apostazję.

 - Po co mi apostazja? Nie przyjmuję kolędy, do kościoła nie chodzę

- mam to "gdzieś" co o mnie myśli Kościół rzymskokatolicki. Każda partia polityczna, stowarzyszenie, organizacja czy związek wyznaniowy ma własny "statut". Nie zawsze zaprzestanie uczestniczenia w spotkaniach organizowanych przez daną organizację jest jednoznaczne z wykluczeniem z tejże. Dokładnie tak jest w przypadku Kościoła rzymskokatolickiego. Tylko formalna apostazja gwarantuje, że przestajemy być członkiem tego wyznania i dożywotnio rezygnujemy z "przywilejów" członkom tego wyznania przysługującym. Dla Kościoła rzymskokatolickiego apostazja (czy fakt starania się o nią) nie jest powodem do satysfakcji

- jest faktem porażki Kościoła i jego "misji" w stosunku do osoby, która apostazji dokonuje. Tak długo jak istnieją archiwa tej religii tak długo fakt apostazji będzie widniał w księgach chrztu. Oczywiście nie staramy się przekonywać ateisty (agnostyka) by dokonywał formalnej apostazji

- to świadomy i wolny wybór jednostki. Jednak przedstawiamy powody, dla których dla części z nas ważny jest fakt dokonania formalnej apostazji.

Z chwilą dokonania apostazji m.in :

 - przestajemy figurować w statystykach jako osoby wyznania rzymskokatolickiego.

- katolicki ksiądz nie weźmie udziału w naszym pogrzebie (katolicki pogrzeb ateistów jest częstym przypadkiem

- np. w wyniku działań osób najbliższych, czy to ze strachu bądź pod presją środowiska lokalnego Posłuchaj: ).

- informujemy urzędników Kościoła rzymskokatolickiego, że nie jesteśmy już członkami Krk i nie życzymy sobie kolęd ani wizyt "posłańców" proboszcza i tym podobnych.

- Dla Kościoła rzymskokatolickiego każdy ateista / agnostyk, który nie złożył apostazji a był ochrzczony jest katolikiem! Dla niektórych z nas to wystarczający powód by zdecydować się na apostazję.

całość pochodzi z tej strony.

konwersja

Konwersja (z łac. convertere - zmienić) – zmiana wyznania w obrębie religii chrześcijańskiej lub przejście z innej religii na chrześcijaństwo. Osoba zmieniająca wyznanie chrześcijańskie to konwertyta. Według badań Artura Markowskiego[1] definicja ograniczająca to pojęcie do zmian wyznania jedynie w obrębie religii chrześcijańskiej (lub z innej religii na religię chrześcijańską, ale nie odwrotnie) funkcjonuje nie tylko w źródłach związanych z chrześcijaństwem.

Adam był apostatom konwertytom. Czyli, odszedł z kościoła katolickiego składając Apostazje, jako że jego przekonania były bliższe innemu wyznaniu został konwertytom.

Został pochowany w swoim obrządku zgodnie ze swoim życzeniem. Oczywiście gdyby nie apostazja nie zostałby pochowany zgodnie w swoim obrządku. Katolicy zwykle nie mają szacunku do innych religii, uzurpując sobie prawo uważają swój kościół jako jedyną drogę do Boga. Dlatego kierują się często bardzo egoistycznymi pobudkami gwałcąc prawa innych. Przecież konstytucja mówi:

. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii. 2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują. 6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych. 7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.  Rozdział II WOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA Art. 53 ust. 1-2, 6-7 1

Art. 31 ust. 2 Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.  

Art. 53 ust. 1-2, 6-7 1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii. 2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują. 6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych. 7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania. Rozdział II WOLNOŚCI, PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA Art. 53 ust. 1-2, 6-7 1

Kto ogranicza człowieka w przysługujących mu prawach ze względu na jego przynależność wyznaniową albo bezwyznaniowość, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. KK Art. 194

źródło

źródło

kolejne