Nie wszys­tko w życiu można zdo­być. Trze­ba raczej wybierać. - Safona

Sylwia żyje w piątek wróciła do kraju, rozmawiałam z nią telefonicznie. Wczoraj była u mnie. Mówiła, że ma mieszane uczucia odnośnie sytuacji związanych z faktem, że Silvan ma dziecko, oraz że nie zabawiał jej już tak jak podczas wizyty w Polsce…

Jej pewność, że nic jej się tam stać nie mogło wprawiła mnie w zdumienie… przecież wejście do czyjegoś domu/mieszkania/auta… to już ryzyko i obdarzenie zaufaniem, a co dopiero wyjazd do innego kraju… z lotniska Silvan ją odebrał, wsiadła do jego auta i zwyczajnie zaufała mu, że zawiezie ją do domu, jak dla mnie kuriozum… tak pewna, że dane przez niego podane są prawdziwe. Miała takie dwa zabezpieczenia, na wszelki wypadek: rodzinie zostawiła jego dane, i miała pieniądze na bilet powrotny. Kilka razy podobno nawet się kłócili tak, że Sylwia zaczynała się pakować…

Z tego co mówiła było warto bo sama by sobie nie kupiła takiej wycieczki a tak to było warto. Ja myślę, że jeszcze będąc ze swoim ex zasmakowała „lepszego” życia, i teraz za nim tęskni. Tęskni tak bardzo, że podejmuje tak ogromne ryzyko. Nie, ona nie postrzega tego w takiej kategorii. Rodzinie w kraju jego dane i kasa na bilet awaryjna… brak słów!

Pokazywała mi fotki Fińskiego schroniska dla zwierząt, pomyślałam sobie, że ludzie mieszkają dużo gorzej niż te koty. Szkoda, że nie miała jakiś ciekawych fotek…

Natalia dziewczyna wodzireja chodzi i szuka go. Dziwne, zdumiewające jak z osoby nieznoszącej mnie zmieniła się w kogoś kto przyłazi codziennie przesiaduje, lamentuje… i najlepiej bym dała jej złoty środek na wodzireja by zmienił się całkowicie… Natalia wydzwania do niego zanosi się łzami, a im bardziej ona to robi tym bardziej on sie wycofuje. Natalia ma 21 lat a zachowuje się i myli jak dziecko… Wodzirej ma lat 27 i jest alkoholikiem, a dziecko z wpadki tego nie zmieni. Widzę dramat, ale nie jestem w tanie nic zrobić, w ogóle samo stykanie się z nimi męczy mnie, psując nastrój. A z drugiej strony to moi żadni znajomi, żadni przyjaciele… dlatego skoro nie mogę im pomóc, bo nawet sami nie proszą o to to co ja mam…