Si vis pacem, para bellum

Mama dzwoni do mnie I pyta o decyzje. Chciała by uniknąć konfrontacji z rodzeństwem ojca i w ogóle. To dla mnie bardzo przykra sprawa, zwłaszcza, że mama dąży do kłótni… powodem może być kilka kanapek które zrobiłam sobie u niej kilka miesięcy temu… albo jakieś sytuacje sprzed lat…. Nie jest mi łatwo podjąć decyzje… co prawda nie chcę się kłócić, ale z drugiej strony dlaczego miałabym odpuścić? Boje się stanąć z mamusią w sądzie? Przecież już stałyśmy po przeciwnych stronach. Bo sędzia czy jakiś notariusz powie, że jestem złą córką bo walczę o coś dla siebie? Ku dyskomforcie mojej mamy… to wszystko są rzeczy ogromnie trudne.

Po moim dziadku ze strony mamy nie dostałam nic, ani złotówki… całe gospodarstwo, pola, duży dom…  nawet tam nie mogę na wakacje, znaczy teoretycznie mogę…

     Pani z biura matrymonialnego zaproponowała mi pana, Hiszpana. Jak każdy z jej biura: kulturalny, bardzo bogaty, chce sponsorować kobietę, obdarowywać prezentami…

Dziwne mi się wdało, że ten pan tylko po hiszpańsku mówi a na tę okoliczność pani z biura zatrudniła tłumaczkę. Dobra ok. jedno, dwa spotkania przez tłumacza, a potem?

Wczoraj dzwoniła do mnie proponując mi takiego co to ani wymówić ani wysłowić się nie potrafi. Na przykład: ja pytam kogo on poszukuje a on, czy możliwe jest spotkanie ze mną… i weź tu się spotkaj z takim. Czasem mam wrażenie, że mam zbyt wygórowane oczekiwania. A może sama jestem tak mega beznadziejna…

Nie! Skoro inni mogą mieć oczekiwania to dlaczego nie ja? Skoro jakaś laska daje w krzakach to ja już nie mam prawa oczekiwać kultury w odniesieniu do mnie? Przecież zachowania tych „dżentelmenów portalowych” nie bierze się znikąd… być może mama która go chowała sama dawała w krzakach, i to jakiś taki model wyniesiony z domu.

Oczywiście prasa, telewizja też robią swoje, pokazując model „lekko, łatwo i przyjemnie”.

W końcu jak mama pokaże synkowi, takie detale jak palto, krzesełko… to on już będzie wiedział o co chodzi. Taki przedstawiciel płci brzydkiej z pewnością nie będzie szukał przez biuro matrymonialne… O piękna kobieto by nie powiedzieć o dziwo! Najlepsze spotkania to miałam właśnie z żonatymi… na przykład Eryczek… do dziś piszemy ze sobą smsy. Naprawdę świetny facet! Nie dziwię się, że żona tak zazdrosna… chociaż… ale to inny temat. Nawet tematy.

A ja dalej czuje się samotna i nie kochana…