Pogoda butelkowa. Koszmar!

Od rana leje, żona (Robercik) chleje u kurczaka, we trójkę z Wodzirejem. A to oznacza, że Natalia lata po Pietrach i wydzwania... Niech tam sobie wydzwania, ale Rodziak szczeka, a później to ja mam słuchania…

Domofonu wyłączyć nie mogę… wyjść też nie mogę bo czekam na wymianę czegoś w domu.

Była u mnie mamusia…. Z jakimiś dokumentami do podpisu, usiłowała wymusić na mnie natychmiastowy podpis, nie dając możliwości zapoznania się z dokumentacją, nie wiedziałam o co chodzi. Nie chciała wejść do domu kolejny raz na klatce, wydzwanianie domofonami i szczekanie psa a potem będę słuchała od sąsiadów. Nie mówiąc to tym, kto z sąsiadów co słyszał i jak zrozumiał!

Moja mama nie będzie rozmawiała przez telefon, bo takich rzeczy się nie załatwia. Do domu do mnie nie wejdzie, bo… się boi. Ale na klatce, przed blokiem, to i owszem! Bo to są właśnie miejsca do załatwiania spraw rodzinnych.

Nie szło się dogadać, więc weszłam do siebie, za jakiś czas domofon, o to samo, więc i ja to samo, w odpowiedzi że będzie sąd, że będę miała problemy…  nie szło się dogadać, więc wchodzę do siebie.

I tak kilka razy… pies szczeka, jestem wściekła! Przecież nic nikomu złego nie robię, nikogo nie krzywdzę, nie obrażam, nawet o pomoc się nie zwracam, a bywało różnie…

Moja mama twierdzi, że mi się dobrze powodzi, to powiedziałam jej, że bywały dni, ciężkie i że gdyby nie mama Roberta to byśmy nie mieli dosłownie nic, patrzymy kiedy grzyby będą w lesie to będziemy smażyć. Prąd by oszczędzić mieliśmy od dawna lodówkę wyłączoną, dopiero kilka tygodni temu włączyliśmy, bo są upały...

Natalia dalej lata po piętrach, domofony mamy powyłączane to napierdala na telefony. Powiedziałam jej, że sobie nie życzymy by nas nachodziła i wydzwaniała, jeśli tego nie rozumie to sięgniemy po jakieś środki prawne. Mam dość! Było tyle rozmów, i tak i siak a ona swoje, naprawdę mamy jej dość... no gdyby się jeszcze jakoś potrafiła zachować, ale nie wydzwania o różnych porach dnia (i nie tylko) na telefony, domofony, puka do drzwi....