***

Dzwoniła do mnie Pani z biura matrymonialnego. Tym razem nie towarzyszyły mi żadne z emocji jakie odczuwałam do tej pory: lęk, niepokój, podenerwowanie, czy obawa. Głos jej był miły, zadziwiające jak wiele może się zmienić... Normalnie nie do poznania… zapytała czy nie przeszkadza, i czy możemy porozmawiać…

Dzwoniła gdyż wczoraj skończyła mi się umowa i bardzo chciałaby ją przedłużyć. Zapewniała o swoich staraniach, o tym, że dała mi więcej spotkań niż za to co zapłaciłam, że przyszli nowi fajni  Panowie…

Powiedziałam, że z mojej strony nie ma chęci przedłużania współpracy. Na to ona, że mają fajną promocje 250 złotych za rok i 150 za pół, i dalej swoje… dobrze, że zadzwonił domofon więc zakończyłam rozmowę.

Pani z biura chyba nie do końca zrozumiała mnie i dzwoniła uparcie jeszcze trzy razy pod rząd. Po czym przyszedł sms: „proszę jeszcze się zastanowić i proszę dać mi odpowiedź są nowi panowie można się spotkać, obejrzeć i zadecydować. Warto ponieważ są fajni mężczyźni i naprawdę niedrogi koszt w porównaniu z innymi biurami jesteśmy najtańsi . pozdrawiam i czekam na odpowiedź z poważaniem<…>”

Nie wzięła pod uwagę tego, że na taką decyzję o przedłużeniu współpracy pracuje się cały rok. A wyglądało to tak:

Z Panią Anią spotkałam się jeden jedyny raz w życiu… przy podpisaniu umowy. Odkąd zaksięgowała należność ciężko było się do niej dodzwonić, nie mówiąc o spotkaniu czy przejrzeniu oferty.

Panowie z jej „biura” poznani zastanawiam się który był najgorszy… po długich przemyśleniach doszłam do wniosku, że było ich kilku. Dzięki usługom Pani Anny Trepczyk mam traumę, i jakiś lęk przed spotykaniem się z facetem po raz pierwszy. Nie wiem czy wiek czy przykre doświadczenia to sprawiły.

Rok się skończył. Nie poznałam nikogo! Niemalże wszystkie spotkania to niewypały. „Wspaniali mężczyźni” sobą nie reprezentują zbyt wiele. Co mogę powiedzieć? Nie polecam tego typu instytucji gdyż to zwykłe naciągactwo! Poznanie miłości życia w biurze to szczęście równe poznaniu w każdym innym miejscu, jasne zwiększa to szanse. Tę szansę porównałabym do losu na loterii, tak to  Boskie zrządzenie losu gdy dwie osoby się poznają.

Moment poczęcia dziecka jest cudem! Lecz nie wiele większym niż to, że dwoje ludzi odnalazło się na całe życie… to dopiero cud! Zwłaszcza w dzisiejszych czasach.

Póki co nie zamierzam przedłużać umowy z biurem, ani w ogóle odzywać się do Pani Ani. Dałam jej wyraźną odpowiedź, jeśli nie zrozumiała jej problem! Ja już przez rok nie doszłam z nią do porozumienia, więc teraz tym bardziej – bo nie ma po co!