Top 10! Gorrrąca dziesiatka! „Uwielbiam” takie sytuacje:

Może i się czepiam, być może przewrażliwiona jestem ale niektóre sytuacje podnoszą mi ciśnienie, i to bardzo skutecznie:

1) Idę krokiem szybszym do pracy, na konkretną godzinę… a tu na środku drogi stoi sobie ktoś lub grupka ludzi i jako te święte krowy należy z szacunkiem ominąć… jakby nie mogli stanąć z boku, nie! Muszą na środku drogi taranować przejście…

2) Idę schodami w dół wmieszana w tłum ludzi i nagle osoba przede mną zatrzymuje się, lub co gorsza wraca się idąc pod prąd….

3) Ulotkarze… wiem praca ciężka nie przyjemna… ale jeśli ja się spieszę, ręce mam zajęte to gdzie ja mam wziąć gazetkę czy czym tam chce mnie obdarować….

4) palacze… rozumiem że chce zaspokoić głód nikotynowy i niech to sobie robi ale dlaczego ja mam to wdychać? Idzie przede mną a za nim ciągnie się jego „perfuma”.

E papieros uznany jest za ten niegroźny, akceptowany, rozumiem radość dumę, wolność beztroskę i całą resztę emocji towarzyszących palaczowi e papierosa: oto teraz może sobie spokojnie w miejscu publicznym zapalić ale dlaczego do cholery dmuchać tym na ludzi…

5) ja szczęście mam wyjątkowe objawia się ono tym że gdy chcę gdzieś trafić i skazana jestem na łaskę lub niełaskę przechodniów w kwestii wskazania mi drogi do obranego przeze mnie celu… no szczęście moje objawia się tym że zaczepiana przeze mnie osoba albo nie wie, albo zwyczajnie jest „nie stąd”….. najgorsze gdy się spieszę…. Dobrze że są mapy! I street viev które to pomagają mi unikać „ukochanych” sytuacji

6) sytuacje rozmaite z psami. Szacunek wzajemny to coś czego odczuwa się bolesny deficyt. Każdy ma swoją przestrzeń której naruszać nie należy, to samo tyczy się zwierząt! Tego matka winna uczyć swą latorośl, no ale po co zawracać sobie głowę bzdetami, wszak to właściciel jest odpowiedzialny za swoje zwierze i cokolwiek się stanie i tak jego wina będzie! Po co pytać o pozwolenie? pies może i właściciela ma, to jest odpowiedzialność za niego; ale prawo zaczepiania ma każdy… wszak to pies tylko!

7) kundelki latające luzem. Nie ma! Nie ma zrozumienia i akceptacji tego! Pies ma być pod nadzorem właściciela, nie ma latania luzem, jak nie potrafi upilnować psa niech go po prostu nie bierze skoro nie potrafi być odpowiedzialnym!

8) „ale on(ona) nic nie zrobi” zapewnia właściciel (mam tu na myśli osobę spacerującą z psem)– usprawiedliwia swego pupila – kurde a może mój pies zrobi?! Toć przecież lepiej znam swojego psa niż obca osoba i moje zdanie powinno być szanowane, wymaga tego kultura. Może mój pies jest podczas szkolenia, leczenia…

9) komunikacja miejska: usiłuję wysiąść z autobusu ale nie mogę bo już pchają się do środka… rozumiem że miejsce siedzące to gra warta świeczki no ale łatwiej będzie o nie „zawalczyć” gdy część ludzi wysiądzie

10) „jak można stanąć na środku i nie przesunąć się ani trochę” – podniosła głos oburzona pasażerka autobusu, nie znam sytuacji, ale zakładam że kobita chciała wysiąść jednak osoba zagradzająca jej drogę stojąc przy otwartych drzwiach skutecznie to uniemożliwiała.