Co u mnie

Co u mnie? Jestem w szpitalu na rehabilitacji. Wczoraj zmienili mi apartament na dwuosobowy.

Zmiana sali to też inny widok z okna, tak było.

Tak jest 

Dostałam sąsiadkę która lubi gdy TV jest głośno. Pani 66 lat, lubi seriale o mundurowych, wiadomości... Ja jednak spokojniej, internet, książka... Wczoraj moja sąsiadka przyszła do szpitala, akurat dali ja ze mną na salę. Mówiła że miała nowotwór nie złośliwy w mózgu i jest po operacji. Ma podobne podejście: wdzięczność za pomoc i narzeka na marna strawę. Ja przykładowo nie rozumiem jak mi jako diabetykowi podają zupę mleczna na śniadania, kawę zbożową na kolację,za to nie dadzą pomidora, w to miejsce liść sałaty.... Z warzywami bywa różnie, przegląd szpitalnego menu w dalszej części, na bieżąco pokazuję w relacjach na moim instagramie. 

Z warzywami to bywa rożnie. Sąsiadka bez cukrzycy dostała pomidor a ja liść sałaty. Mówią o błonniku w diecie, no wiem że w chlebie też jest,ale warzywo ważna sprawa, zdaniem moim.  Dobrze że jest sklepik i można sobie dokupić co kto potrzebuje. Ja 🍅 🍅, mandarynki, gruszki... Kocham gruchy...

Mają przepyszny cebularz... Ciężko mi się oprzeć... Tak mi smakuje. Pewnego razu na okoliczność poprawy mojego chodzenia postanowiłam sobie coś w sklepiku kupić. No poszalałam. Wiem, białe pieczywo to ZUO.

Rooiboss (ten jeszcze w domu kupiony), serek, śledzik i cebularz. Mniam!

Takie śledziki mam awaryjnie jakby była kolacja "nie jadalna" więc zjem z chlebkiem. No i kupuje kolejne, tak awaryjnie.

Co do jedzenia to nie jest najgorzej. Czasem bywa lepiej, ale szału brak. 

Przegląd menu:

Tutaj dziwi brak masła, na ogórka mam uczulenie 😭, już nawet zapach tego warzywa nie jest najmilszy dla mnie. 

Dobrze że kupiłam sobie pomidora. Co surowe warzywo to surowe. 

Gdzie lepiej było? Tu mniejsza sala, nie ma panów za firanka, lepsza łazienka ale gorszy widok z okna. Tam panie lubiły słuchać Katolickiego Radia Zamość tu pani lubi telewizor. Wiadomości, seriale o mundurowych głośno....nie to nie dla mnie klimaty.

Jak wspomniałam wcześniej tu promują czytelnictwo, można iść,albo mogą przynieść książkę na oddział. W zbiorach widziałam sporo ciekawych pozycji. Sama skusiłam się na:

Ta pozycja o emocjach jest bardzo ciekawa. Sąsiadka karmi się tym co serwuje tv. Ja wychodzę sobie na korytarz, czytam, gadam przez telefon... No i poznałam kilka lat starszego S#, jest po zawale serca 😢. Tak mi przykro że nie taki stary człowiek i taka historia... Dalej pali papierosy, pytałam o przemyślenia, w końcu otarł się o śmierć. Mówi że kocha życie i ludzi. Wiem że to nie jest takie proste ale gdyby tak było miałby plan zmiany, postanowienia, wiedzę o chorobie. Cóż... Jeśli zawał nim nie wstrząsnął.... Jego wybór.

Dostałam od niego cebularza, pan jest z Zamościa.

No wiem że nie powinnam,wiem że są nie zdrowe .. No ale...no wiem, wiem że sobie pofolgowałam i powinnam postanowić poprawę, wiem. Te cebularze że sklepiku są takie pyszne...

Poznałam takiego P# opowiadał o swoich problemach z kręgosłupem, operacjach, drodze do zdrowia, pomocy jaka dostał, był uśmiech, wdzięczność, uśmiech i radość. Dostałam od P# cytrusy, to się przyda zdecydowanie.

Tak poznaje ludzi: słucham, rozmawiam. Osoby są bardzo różne. Taka fajna panią poznałam mega fajnie się rozmawia,wrażliwa osoba, mega milutko.

Wczoraj był jakiś dzień szczęścia, powód do radości mam i ja. Otóż przedłużyli mi pobyt tutaj, łącznie mój pobyt będzie prawie miesiąc. Chwalili mnie na wizycie (dziwi mnie to określenie na obchód) że fajna jestem że współpracuję. To miłe. Ja chcę chodzić i to jest dla mnie najważniejsze: ćwiczę uczciwie i robię co mogę,dbam o to co w mojej mocy. Słyszałam że mój upór jest godny podziwu, czy ja wiem...

Wczoraj dzwoniłam po poradniach i przeglądałam wizyty, załatwiałam sprawy... A szpital to miejsce gdzie człowiek powinien skupić się na zdrowiu i nie myśleć o tym co za murami szpitalnymi.

Szczęśliwości,radości i dużo 🌞