Może tuż obok? Natalia i Anastazja

 Może tuż obok to seria postów opisujących historie prawdziwe, z życia wzięte, takie które mogą przydarzyć się każdemu albo komuś nie daleko.... to może koleżanka, ktoś z pracy albo z sąsiedztwa. Dane umożliwiające identyfikacje zdarzeń i miejsc celowo zmieniam bo tu liczy się człowiek, historia. A więc... zaczynamy!

Natalia i Anastazja poznały się w pracy, "zakoleżankowały" sie dość szybko, spotykały sie rozmawiały nawet w końcu wspólnie zmieniły pracodawcę. Obie z widoczną otyłością, szatynka w bluzce i dżinsach z długimi włosami i wysoka dresiara z długimi mega gęstymi włosami. Dwie koleżanki, wspólny pracodawca już kolejny.

Gdy Natalia dostała wypowiedzenie na okoliczność redukcji etatów, czy jak kto woli oszczędności w firmie rozpoczęła poszukiwania zatrudnienia nowego co z resztą udało jej się. Dzięki pomocy Anastazji któej udało się przekonać Adriana by wspólnie z Natalią zamieszkali, ehhh ten wpływ  Anastazji na mężczyzn... Anastazja ma całkiem sympatycznego, choć niestety w męsko damskich sprawach mniej zaradnego choć sympatycznego brata. Nigdy nie wiadomo skąd, jak i gdzie pracę zawsze znajdzie. Z kobietami gorzej albo mocno zaburzona, dzieciata o ognistym temperamencie przez który Paweł cierpiał i obiecywał sobie że to koniec, aż do następnego razu. W końcu związek sam się rozwiązał, a Paweł wrócił na rynek matrymonialny, gdzie znacznie gorzej radzi sobie niż z pracodawcami. 

W pewnym momencie i Anastazja pracę utraciła, brak źródeł dochodu był dokuczliwy, a pieniądze od Arwina nie satysfakcjonowały. Sam Arwin znajomość z Anastazją traktował dość lekko, a to bzykanko w autku, a to wspólny wyjazd, co nie satysfakcjonowało jego dziewczyny której celem było dziecko, od gabinetu do gabinetu maszerowała, skrupulatnie brała leki, robiła badania za które to Arwin słono płacił.

Relacja koleżanek była dość burzliwa, Natalia miała poczucie że Anastazja przekracza jej granice, sporo razy próbowała znajomość zakończyć, a jednak dalej kontakty były. Pewnego wieczora gdy Natalia później skończyła pracę miała problem z powrotem do domu, zakład pracy położony był na peryferiach oddalonego o 20 kilometrów miasta. Natalia wiedziała o problemie z komunikacja miejską, wiedziała że po koleżankę przyjedzie jej chłopak poprosiła by podrzucili ją... Anastazja nie chciała słuchać zignorowała koleżankę. Natalia błąkała się szukając rozwiązania i niestety było już po 22 i jedynym rozwiązaniem okazał się... auto stop. Udało się, choć łatwo nie było bo i tak musiała przejść ze dwa kilometry.... 

Natalia gdy spotkała koleżankę powiedziała że jest jej przykro że ta ją zignorowała, wspomniała o problemie z dojazdem, lęku i szukaniu stopa.

-  myślałam że chciałaś by podwieźć Cię do domu. 

- nie, wystarczyło na przystanek, zdążyłabym

- wiesz mi sie strasznie bzykać chciało, wiec musieliśmy pojechać do lasu z Arwinem

Natalii było mega przykro, poczuła sie zlekceważona. 

Pewnego dnia Adrian zrobił domówkę na którą i Anastazja dostała zaproszenie, był tam i Eryk, który to wpadł w oko Anastazji. Impreza okazała się być z noclegiem. Para myślała że skoro jest ciemno to wszyscy śpia snem głębokim, więc postanowili udać się do toalety. A słychać było pikantne dialogi: "ja tylko w gumie bo mam chłopaka", a czy na nią czy jak i co i odgłosy.... może i za szczyt dyskresji można uznać fakt że jęki nie były przeraźliwie głośne.... niestety mieszkania w bloku nie należą do najcichszych i ciężko tam...

Każdy sądzi po sobie pomyślała Natalia gdy przypomniało się jej jak to z jej byłym chłopakiem Marcelem zaprosili Anastazje do lokalu, za Anastazje płacił Wojtek - kolega Marcela a on za swoją dziewczynę. Anastazja spiła sie dość mocno naciągnąwszy Wojtka, obraziła koleżankę która z płaczem poszła do toalety za nią jej chłopak.

- kurde ale ona jest bezczelna!

- ej nie płacz, zaraz stąd idziemy - pocieszał Marcel

Problemem okazało się to że Anastazja chciała dalej naciągać, a gdy widziała wracającą do stolika parę śmiała się że wrócili z bzykania w toalecie. Na całym wypadzie skorzystała jedna osoba, cała trójka miała zepsuty wieczór. 

Ciężko powiedzieć jednoznacznie dlaczego Natalia nie potrafiła pozbyć się Anastazji ze swojego życia. Sporo osób już po jednej z akcji nie chciało by znać Anastazji... a to grzebanie po szafkach, zaglądanie do tapczanu, a to proszenie o kolejną dokładkę, naciąganie, które to Anastazja opanowała do perfekcji. Pewnego razu tak sie uchlała że prawie miała pretensje do innych że ponosi skutki picia wódki, szczytem jednym z wielu było  gdy w gościnie sie nażarła ciasta a potem miała do gospodyni pretensje. 

O tym że Anastazja lubiła seks nie trzeba w tym miejscu nikogo już chyba przekonywać. Nie będzie zaskoczeniem wybór źródła dochodu gdy to co dostawała od Arwina ją nie satysfakcjnowało. 

Może i to złośliwość gdy sie nazwie wypadkiem przy pracy, a może osiągniętym celem, w sumie zależy jak kto patrzy. Anastazja zaszła w ciążę. Tyle lat sie leczyła i ma co chciała. Adrian mówił że będzie chłopak, ciężarna chciała by zdrowe było. A Arwin chłopak Anastazji ani chciał sie żenić, usunął w cień swą lubą która łkała że jak to on może jej seksu odmawiać....

Dramatem Natalii było gdy zmarł Adrian

Rozrywający od środka ból i chłód, stan w którym ani jeść ani pić. Koleżanka czasem wpadła... na ciacho... w mieszkaniu bywało cicho po za wizytami znajomych. 

Jakoś to chyba zima była gdy Anastazja szła w białej sukni z welonem do ołtarza. Jedni powiedzą że to nieodpowiedzialność, inni że dążenie do celu. Cała około ślubna atmosfera była napięta bo przyszły pan młody - nie wiem czy taki młody jak po czterdziestce był, za to mentalność kawalerską z czego nie zamierzał rezygnować. Mama Anastazji widząc że córka odstawiona na tor boczny zainterweniowała u rodziców Arwina, którzy byli zaskoczeni że ukochana ich syna w błogosławionym stanie. 

Natalia w kościele była i obserwowała koleżankę w sukni białej z welonem, w dziewiątym miesiącu ślub.... brzuch był tak wielki że mogła w kościele urodzić, co sie nie stało. Pan młody miał problem z przysięga małżeńską, dokładniej z deklaracją wierności bo to już mu trudno przez gardło, ale w końcu przeszło. Jako że Natalia nie miała zaproszenia na wesele, po ceremonii kościelnej złożyła życzenia i podarowała od siebie prezent. Anastazja nie była by sobą gdyby nie zrobiła czegoś..... otóż po całej imprezie zadzwoniła do Natalii i w rozmowie stwierdziła że: "mogłaś trochę dłużej postać pod tym kościołem to byśmy cie zaprosili na wesele, nie potrzebnie poszłaś! Dziadek z babcią nie przyszli, a talerzyki były zapłacone. Żałuje że nie mogłam Cie zaprosić wcześniej bo za wszystko nasi rodzice płacili i ja nawet nie mogłam decydować jakie buty kupię, bo za to akurat teściowa płaciła".

Koszty związane z zaślubinami ponieśli rodzice obu stron. Rodzina zamieszkała w domu rodzinnym Arwina. Od tej pory Anastazja żaliła sie koleżance na życie małżeńskie że nie tak je sobie wyobrażała, że w domu trzeba sprzątać, a dziecko kosztuje, że już w sexie tak fajnie nie ma.... 

Anastazja porządna teraz żona i matka, Natalia samotna, w żałobie. Kontakty kobiet mocno sie ochłodziły, mijały lata.... urodziny, święta... to Anastazja nie odbierała no bo teraz to ona mama, teraz żona, rodzina priorytet, więc nawet smsa nie mogła napisać bo dziecko, bo mąż bo rodzina. No i tak ze siedem może osiem lat minęło. Natalia pracuje w księgowości w średniej wielkości firmie, nie zarabia kokosów ale wspólnie z Damianem żyją, bez dzieci, za to w jego ładnym domu. Natalia ubolewa że bez zwierząt, ale stara sie przekonać partnera do zmian. Pewnego wieczora gdy Natalia oglądała film przyszedł sms:

- Natalia to ty?

- mama mi zmarła....

Rozmowa telefoniczna potwierdziła że to Anastazja, która nie pracuje, mąż kupił jej auto, syn rośnie zdrowo....najwięcej było o mamie o chorobie o trudach leczenia, komplikacjach... o problemach...

Mało co interesowało życie Natalii...  która poczuła sie nie fajnie gdy usłyszała że koleżanka; "zgubiła" jej numer telefonu, który sobie "przypomniała" po tylu latach, i dziwnym trafem sobie przypomniała w przeddzień pogrzebu rodzicielki. Natalia ma swoje problemy, którymi też nie ma za bardzo sie z kim podzielić. 

Anasazja chciała by sie spotkać, pogadać, szuka wsparcia, sama wspomniała że chciałaby: "pogadać z kimkolwiek".

Co byś zrobiła an miejscu Natalii, służyłabyś wsparciem, spotykała się?