Halyna

 Pięknie pachnące babeczki jabłkowe, oraz inne wypieki robiła pracująca na nocki Pani Halina. Gdy powiedziałam K@ że chciałabym poznać osobę która robi te wypieki, moja rozmówczyni zrobiła minę kwaśną. 

Pewnego pięknego dnia przyszłam do pracy, były już A@ i S@ oraz właśnie Halyna.

- tak w ogóle to dzień dobry! 

- dzień dobry  - dotarło do mnie że najprawdopodobniej jest to właśnie Halina, co sie potwierdziło.

- sprzątałam po Pani! - zaatakowała Halina

- kiedy? - zapytałam

- w tedy jak pani była w pracy! - odburknęła Halina

Co za logika: pierwszy raz kobietę na oczy widzę a ona twierdzi że po mnie sprzątała... czyżby miała na myśli zmiotkę w wiadrze z brudną wodą którą mi zostawiła? Tego dnia były prowokacje, a nawet i wyzwisko ze strony Haliny. Oczywiście sprawa została zgłoszona wyżej. Halina decyduje o otwieraniu drzwi, rządzi się manager jedno, ona drugie... ostatecznie wychodzi na jej.

Halina ma pięćdziesiąt pięć lat, jest otyła, zgarbiona, ma krótkie farbowane na blond włosy. Kobieta przechodzi trudne chwile: zmarła jej mama w tamtym tygodniu, leżała wiele miesięcy w łóżku, Halina opiekowała się nią. Manager część zachowań Haliny tłumaczył właśnie trudnym okresem. Jasne, żałoba to wyjątkowo trudny moment ale czy usprawiedliwia naprawdę każde zachowanie?!

- jest mi przykro z powodu pani zachowania - padły słowa publicznie, przy świadkach, współpracownikach Haliny.

- ciesze sie! - wyznała z radością

- Czy Pani siebie słyszy co Pani powiedziała

- tak! Jestem z tego dumna!

- że jest mi przykro?

- Tak jestem z tego dumna!

- Dała Pani świadectwo o sobie, jakim Pani jest człowiekiem!

- tak, jestem z tego dumna!

Manager tłumaczy to zachowanie trudnym momentem w życiu, inni pracownicy zastanawiają się kiedy opadnie klosz ochronny z nad Haliny.

Halina to tytan pracy ponoć ma 300 godzin. Nie wiem, jej sprawa. Nie podoba mi się gdy sie rządzi, próbuj ustawiać i wtrąca sie tam gdzie być jej nie powinno, czyli na nie swoim stanowisku pracy! Każdy ma swoje pole i nich sie nim zajmuje!

Wczoraj Halina była sama jedna, robiła swoje wtrącała sie i rządziła ale nie udało sie jej mnie sprowokować. 

Mamy w dobrej cenie ser, który to lubi moja mama, więc wzięłam jej dwa opakowania, zapłaciłam dwudziestką, sobie wydałam resztę czyli 10,30 pln. godzina na paragonie 19.03. Dowód zakupu z serami odłożyłam do pokazania managerowi, portfel zaniosłam do szafki. Nie wiem do której powinna Halina być w pracy ale uważam że była za długo, myła podłogę na zapleczu , kręciła się... w końcu wyszła. Wiadro zostawiła mi puste, za to na dnie był piach. Wypłukałam, podłogę zmyłam Haliny już nie było. Przed wyjściem coś mnie tknęło by sprawdzić czy mam dychę którą "sobie wydałam", tak sie składa że wyjęłam z kasy ostatnią dychę i włożyłam do portfela, lecz nie znalazłam tam banknotu z wizerunkiem Mieszka I. Sprawdziłam w innym miejscu, w kieszeni i dalej nic. Mam mocne podejrzenia że Halina, bo kto inny jak byłyśmy we dwie.... dziwnie sie kręciła, podłogę myła siedziała tam gdzie szafki... niestety nie zamykane na klucz. Swoimi obawami podzieliłam się z pewnym pracownikiem.... powiedział ze dałby sobie rękę uciąć że to nie Halina. Lubię i szanuję T@, ale skoro ona tam była, kręciła się a ja pamiętam że wkładałam tą dychę do portfela.... z drugiej strony nie złapałam za rękę.... jednak jak nie ona.... no i co tu zrobić....