Czy wierzyć w przemianę?

 

Kiedyś było łatwiej, prościej być złym człowiekiem. Dziś w dobie szybkiego przepływu informacji jest to trudniejsze, a kłamstwo zdaje sie mieć krótsze nogi...

M@ poznałam przez kuzynkę, ot bywał u niej. Polubiłam go za inteligencje, trochę za wygląd. Czasem spotykaliśmy się przy okazji jakiś wydarzeń kulturalnych. Towarzystwo M@ kojarzyło mi się z dobrą zabawą i fajnym czasem. Po dość trudnym rozstaniu z psychopatą właśnie M@ był dla mnie wsparciem, zaprowadził mnie do zboru, gdzie bardziej chciałam niż otrzymałam wsparcie. W owym zborze poznałam B@ - miał on podobne do moich upodobania, też singel sporo ode mnie starszy... miło było spotykać się na kawę, do kina, czasem teatr, innym razem winko u niego. Wszystko w granicach przyzwoitości ot miłe spędzanie czasu bez żadnych damskomęskich spraw, ot wspólne spędzanie czasu. 

Pewnego razu zaczęły do mnie dochodzić niepokojące informacje na temat M@ mówiono że tam gdzie on się pojawia giną przedmioty, pieniądze. Ja znałam M@ od lat, nigdy nic mi nie zabrał nie oszukał, dziwne to dla mnie było. Nietypowe było że to co na temat M@ mówiono pokrywało się, ale co dziwnego że to samo mówiły osoby które sie nie znały. M@ pracował jako opiekun osób starszych. Ciężko mi było w to wszystko uwierzyć bo z jednej strony znałam go tyle lat, a z drugiej to samo mówiły osoby które sie nie znały a ostrzeżeń było coraz więcej.

M@ pochodzi ze Śląska, o swojej rodzinie, właściwie matce nie mówi za wiele dobrego. Opowieści M@ budzą współczucie słuchaczy, bardziej zakłopotanie. Najczęściej historie swoich krzywd opowiadał uczestnikom swoich imprez urodzinowych. Domowe urodzinowe imprezy miały naprawdę fajną oprawę, było pyszne jedzenie a końcówka taka sama... czyli opowieści solenizanta w trakcie których biesiadnicy zaczęli sie ulatniać. Na tamten moment nie wiedziałam dlaczego M@ często zmienia miejsca zamieszkania, a uczestnikami jego imprez są zawsze całkiem nowe osoby.  

Pewnego razu M@ robił sesje zdjęciową, sam był modelem... wyprzedawał on rzeczy pewnej młodej kobiety. Zapytałam dlaczego on to robi odpowiedział że pomaga w sprzedaży ubrań osoby chorej na raka. Tak sie złożyło że tą osobę poznałam na urodzinach M@ i miałam do niej numer z którego skorzystałam. Zapytałam dlaczego akurat on sie tym zajmuje... usłyszałam w odpowiedzi że jest właścicielka wyprzedawanych dóbr jest chora na raka, jest osłabiona a spawa M@ została zgłoszona na policje, rozmowa została zakończona. 

Taki dobrodziej z tego M@ opiekuna osób starszych, tutaj pomaga chorej osobie która to zamiast wdzięczności i opowiadania superlatyw deklaruje że zgłasza sprawę na policje... oj nie składa się to nie składa. Niedługo po tym, sama na bardzo spokojnie poszłam sprawę wyjaśnić... bo zginęły mi pieniądze, a jodyną osobą która.... oj jak to on sie wściekł, nigdy nie widziałam M@ tak agresywnego, był oburzony że jak ja mogłam go posądzić, coś krzyczał o tym że będzie sławny że będzie osobą medialną.... nie rozumiałam co to ma do okradania mnie, osób ze zboru, krzywdzenia osoby chorej na raka.... bo w kńcu musi mieć jakiś powód że mówi że idzie na policje... Jak sie potem okazało wierzycieli M@ było więcej. M@ zniknął, rozmył się... a roszczenia: pastorowej, zborowników kierowane były do mnie bezpośrednio, czasem w niewybrednym stylu. Jak można mieć roszczenia do kogoś kto nie miał pojęcia o pożyczkach M@... a jechał po bandzie... ponoć od zboru wyłudził wózek inwalidzki dla chorego człowieka...a zamiast pomocy "dobrodziej" go sprzedał. Jeśli zbór podjął decyzje zgodnie że zawierzają M@ to czemu tam nie kierują swoich frustracji. Jeśli mieli doradcę to też tam powinni kierować swoje zażalenia. 

Ja z tego zboru odeszłam, miałam jeszcze kontakt z B@, ja poznałam kogoś to dalej sie spotykaliśmy czasem we dwoje, czasem w trójkę, w końcu B@ poznał kogoś to spotykaliśmy się w czwórkę, trójkę albo dwójkę. M@ rozmył się zabierając dobra doczesne, jego kłamstwa także mają mniejsze nogi przez internet którego działania sprytny jak mu sie zdaje złodziej nie ogarnia. Dowiedziałam się że M@ działał po zborach- robi dobre wrażenie: a to opowie łzawą historię, a to pokaże jak zna Biblie i jakiej to ogromnej wiary jest (wiara a znajomość pewnych tematów to jak dla mnie różne sprawy) Przebiegły złodziej odwiedzał różne religijne miejsca z których wychodził bogatszy, ale nie w reputacje bo z czasem pocztą pantoflową niosła się opinia a ludzie byli mniej ufni, swoje dobra bliżej siebie trzymać zaczęli jak tylko złodzieja wyczuli. 

Internet nie zapomina czasem trafiałam na jakieś wypowiedzi M@, bywało że w komentarzu duchowna osoba zarzucała kłamstwo.

M@ z tego co zauważyłam ma jakieś takie dwie strony jedną jest wizerunek dobrego człowieka, kogoś kto służy innym. Druga strona bohatera to silna potrzeba kontrolowania innych dominacji. Nie napiszę kim konkretnie jest opisana przeze mnie osoba, wiele szczegółów musiałam pominąć w trosce o jego anonimowość... choć myślę że jeśli ktoś zna tą osobę to szybko sie zorientował o kogo chodzi. W sieci łatwo można M@ znaleźć: stoi na czele organizacji pozarządowej, prowadzi działalność pomocową, udziela wywiadów i działa. Organizacja której przewodzi znajduje sie jakieś 400 km od rejonu na którym działał gdy znałam go osobiście. Jako organizacja organizował wydarzenie, zadzwoniłam by sie upewnić że to on, choć po zdjęciach poznaję, odebrał nie podobało mu sie że dzwoniłam z prywatnego. Z oczywistych względów nie chciałabym mieć z M@ żadnej relacji. Ciekawi mnie na ile jego działania są uczciwe, na ile faktycznie pomaga a na ile realizuje swoje potrzeby, tego nie wiem. M@ to osoba która oszukała osoby słabe, chore ludzi którzy mu zawierzyli więc czy można wierzyć że M@ to dobry człowiek?