Wspomnienia majówki, Toruń maj 2022

Majówkę zaplanowałam z wyprzedzeniem. Nie miałam konkretnych planów, do wyjazdu podeszłam na totalnym luzie. Oczywiście termin pobytu, miejsce, nocleg były z góry zaplanowane, jednak atrakcje dnia codziennego były totalnym spontanem, no może po za moimi ulubionymi smakami, ale o nich za chwilę. A oto co robiłam w Toruniu:

W sobotę wieczorkiem pojawiłam się w mieście Pienika i Kopernika. Właściciel lokum w którym mialam zarezerwowany pobyt wyjechał po mnie, sympatyczny człowiek, chętnie ponownie korzystałam z jego usług, kikla fotek zamieściłam w relacji tu klik. Pokój miałam ten sam, mimo że łóżka sie zmieniły i sciana taka dodatkowa to standard podobny. Bardzo dobrze mi sie tam spało, troche światło przeszkadzało, ale jak zamknęłam te drugie drzwi i światło nie zapalało się to było ok. 

Ciut niezręcznie zrobiło się gdy Pan zapytał o Karolinkę która dzwoniła do niego z informacją że zamierza przyjechać. Karolinka jest po czterdziestce i głupio mi sie wypowiadać za nią... ona dzwoni rezerwuje, potem sie nie odzywa... niezręcznie sie poczułam. 

Całkiem sprawnie autobusem numer 30 można dostać sie na Plac św Katarzyny, lub Al Solidarności - czyli do centrum Torunia. Szeroka ulica to takie centrum na którym mieści sie sporo atrakcji - restauracje, sklepy... 

Tutaj pomnik Flisaka co to za pomocą swojej muzyki od żab miasto wybawił

żabka, fontanna, ludzi w centrum bardzo dużo:
 

Szeroka ulica

Nieopodal mieści się bardzo miła kawiarnia, herbaciarnia Atmosphera gdzie można coś dobrego wypić, deserek zjeść, kupić herbatkę, kawę na wynos a nawet jakieś artykuły.

Ja skusiłam się na soczek jabłkowy, w tle są herbatki i kawy których można napić sie na miejscu albo zabrać na wynos. Ja kupiłam okazyjnie Roibosa, białą herbatkę i jakąś czarną o nazwie Amelia. Kocham toruńskie herbaciarnie!

Innym razem skusiłam się na pomarańczowy sok.

Zachwyca mnie piękny budynek Dramatycznego Teatru im. Wilama Horzycy. Szkoda że i tym razem nic dla siebie w repertuarze nie znalazłam. Jedyny spektakl jaki w czasie mojego pobytu był tam grany to: "Bareja wieczorową porą". Napewno ktoś kto żył w tych czasach lepiej zrozumie treści, humor... no niestety nie zdecydowałam sie na zakup biletu, nic na siłę, mimo że zależało mi na obejrzeniu spektaklu w tak pięknym miejscu. Może innym razem, oferta będzie lepsza.

Drugim budynkiem jest budynek założonego w 1945 roku teatru lalkarskiego Baj Pomorski. Urzeka i zachwyca mnie ten budynek, po lewej stronie widać na elewacji zegar. 

W repertuarze nie grali nic co by mnie skusiło do zakupu biletu. Ostatnio jak byłam w Toruniu to oglądałam spektakl dla dzieci, bardzo mile wspominam pobyt tam. Jeśli ktoś ma dziecko to myślę że warto ukulturalniać młodego człowieka. W dobie bylejakości tak łatwo sie wyróżnić.

Lenkiewicz i jego lody cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Kolejki w centrum skutecznie odstraszyły mnie od stania po porcje której cena to około 7 złotych. 

Sieciówka ma lokal całkiem niedaleko miejsca gdzie miałam nocleg więc tam raczyłam moje kubki smakowe:

A to serniczek z mango, kokosowe:

A to pleśniak i mój ukochany sernik z bezą:

Wiśniowe ciasto i fenomenalne lody pistacjowe... odlot!

Mimo że kawałki nie były ogromne to były bardzo sycące, wiec stanowiły moją kolacje i motywacje do przejścia spacerkiem kilku przystanków.

W jednej z bocznych uliczek w centrum znajduje sie sklep z ceramiką. Mimo że nic nie kupiłam to miło było pooglądać dzieła artystów.

 

Kamieniczki i uliczki mają takie smaczki, poukrywane ozdoby, postacie, nawet jest miejsce gdzie odpoczywa smok;) 

Jeszcze raz ceramika;)

Ruiny Zamku Krzyżackiego, na tym terenie była jakaś impreza, jakiś pokaz walk z dawnych czasów. Były kramiki z jedzonkiem, piciem, skarpetami, kosmetykami... Jedzonko było ale niestety niektóre rzeczy wycenione były słono, za udko z kurczaka faszerowane trzeba było zapłacić 30 złotych, bułka z kurczakiem to jakieś 15 złotych tego moje cebulowe serduszko nie zaakceptowało. Znalazłam knajpkę gdzie za 18 złotych zjadłam obiad: mięsko, frytki i surówka. Porcja tak duża że nei byłam w stanie całej zjeść, a było to danie dla dzieci. 

Co do imprezowych smaków to zasmakował mi podpiwek za 4 złote, znalazłam stoisko znane mi z Jarmarku Dominikańskiego, bardzo sie ucieszyłam z tego znaleziska bo chlebek kapuściany mieli w ofercie, a ten wypiek kocham, podobnie jak pasztet, pyszotka! Usłyszałam złą wiadomość że z Jarmarku Dominikańskiego firma rezygnuje gdyż udział tam jest zbyt drogi no i niestety chlebka z kapustą kiszoną już tam nie kupię, podobnie jak pasztetu. Szkoda.  

 

Przy dawnym zamku jest hotel który zachwyca okiennicami 

Kwitnące magnolie:

A oto Piernikarka Toruńska

Zauważyłam że ma pieska:

Jak Toruń to pierniki, oj i tym razem sie najadłam. Wybór smaków jest imponujący, a oni dodają nowe i jak tu sie nie skusić, mimo cen które.... a raz sie żyje!

Kupiłam sobie butki na wyprzedaży. Wygodne nowe buty.

Byłam też w lumpku gdzie widziałam fajne torebki ale nic tym razem dla siebie nie wybrałam, z ubrań też...

Niewielka rzeźba znanego z komiksów psa Filusia z parasolką jego pana, profesora Filutka.

Jak toruń to bardzczyk w Piccolo. Ciepła zupka za 3,70 i pizza za 9 z groszem skutecznie przyciągają konsumentów. Kolejki wychodzą poza lokal. Odstawałam grzecznie swoje bo dzień bez barszczyku w Toruniu dniem straconym. Lokal pełen, nawet stoliki na dworze pozajmowane. Tanio, smacznie to czego chcieć więcej! Jest obok lokal tego samego właściciela który cieszy cie ciut mniejszą popularnością, ale też stoliki pozajmowane ale znalazłam stolik by menu przejrzeć. Za ten sam barszcz co obok musiałabym około 7 złotych zapłacić, pizze są różne od wyboru do koloru ale ceny wyższe. Ja Jenak na nic sie nie zdecydowałam, wolałam rozwiązanie budżetowe;) 

Ulubiony sernik z bezą od Lenkiewicza:

Buszowałam po herbaciarniach, ilość rozmaitości które te miejsca mają w ofercie jest imponująca. Miła, cierpliwa obsługa sprawia że chętnie pojawiam się i kupuję. Ba! Sklepy mają wyprzedaże, promocje, okazje różne, nie to co u nas. Jak ktoś będzie w Toruniu to naprawde polecam zawitać do herbaciarni. Osobiście naliczyłam trzy, w każdej mił cierpliwa obsługa i wybór oraz.. okazje.

Sama nawet nie liczę ile nakupowałam tych herbat, roibosów... 

Co dobre szybko się kończy, pogoda piękna, jedzonko przepyszne i pora do rzeczywistości wracać.

W pracy wolne przymusowe, niestety bezpłatne. Poszłam do pracy normalnie a tu sie okazuje że nie pracujemy, przykre że jechałam na darmo. Ponoć smsa mi wysłała przełożona, niestety takowy nie dotarł do mnie. Piątek też wolny, poniedziałek też. Z jednej strony dobrze bo mogłam pozałatwiać co nieco, jednak finansowo tragedia. Uważam że przeginają z tymi wolnymi dniami. To już drugi tydzień będzie a pracy nie ma, mimo że bezrobotna nie jestem. Połowa wypłaty to brzmi tragicznie, tym bardziej że kokosów nie płacą, a w sklepach tanio nie jest. Wszystko w górę poszło... obawiam sie że trzeba będzie sie rozglądać za inną pracą skoro tutaj robią takie niespodzianki. Boje się uczestnictwa w kolejnych rekrutacjach, nie tylko dla tego że stres i nerwy, ale że w wielu miejscach kultura jest rażąco niska, a szacunek do drugiego człowieka to teraz "wygórowane oczekiwania". Pamiętam jak zdarzył mi się jechać na interview po to by wysłuchać monologu osoby rekrutującej która opowiadała o swoim życiu, oczekiwania jakiś okresów próbnych, chamskie pytania przekraczające granice, no ale co zrobić.

Co do pobytu w Toruniu to wspominam bazo miło, boli to jak zachowali sie "przyjaciele", no ale teraz już wiem kim są naprawdę, mimo przykrości mam nauczkę że lepiej samemu, a jak ktoś ma ochotę ze mną jechać to w grzeczności się już bawiła nie będę, bilet każdy sam wykupuje o ile w ogóle będę jeszcze z kimś gdzieś jechała, jak widać nie tylko w biedzie poznaje sie przyjaciół, czasem papierkiem lakmusowym są dobre chwile. "Przyjaciele" okazali sie ludźmi pozbawionymi kultury, honoru czegokolwiek, może lepiej teraz niż w momencie gdy straty były by większe. Niby o ludziach nie powinno sie tak mówić ale gdy zobaczyłam że "przyjaciółka" usunęła mnie z fb przypomniały mi się słowa ulubionego twórcy internetowego Rafała Olszaka który kiedyś powiedział fajne zdanie: "śmieci wyniosły się same", bo co warta osoba która umawia sie i wystawia do wiatru mówiąc "nie wiem", ktoś kto nie potrafi sam zadzwonić i odwołać rezerwacji za kogo trzeba sie tłumaczyć, ktoś kto robi głuche telefony o 6 rano i sie nie odzywa? Myślę że powinnam szybciej ludzi skreślać a terapeutka mówiąca o tym że ludziom trzeba dawać kolejne szanse to niech robi jak chce! Ja mam prawo oczekiwać szacunku, który powinien działać w obie strony. Jeśli ktoś mnie nie szanuje, nie spełnia oczekiwań to nic na siłę, jesteśmy dorośli! Chamstwa wokoło jest strasznie dużo, przeraża mnie to, taka bylejakość nastała....

No a co do samego Torunia to mimo zachowania "przyjaciół" i dyskomfortu był to dobry czas pełen miłych chwil, sympatycznych krótkich dialogów, kojących momentów. Zakupy któe zrobiłam cieszą bardzo, ale o nich niedługo:)