Musze sie wygadać, bla bla bla

 

Od świąt trzyma mnie dołek, poczucie utraty. Doszła jeszcze tęsknota za T <3 to mnie już naprawdę męczy, czuję złość na siebie o to. Zbliżają sie walentynki, moje urodziny i znowu będą to samotne chwile... Kurcze no z T<3  fajnie różniebyło   no było momentami fajnie ale dał sie poznać z innej strony. Tak czy siak skończyło się i powinnam iść dalej, być dalej, otwierać sie na nowe możliwości. Tylko moje serduszko tego nie rozumie i tęskni za kimś kto nie uznał za stosowne kulturalnie porozmawiać, nie raczył zawalczyć, a co tam nie kiwnął palcem wiec tym większą złość na siebie czuję. Czara goryczy przelała się w momencie... znalazłam kanał i zaczęłam słuchać najpierw komentarzy Forgttena a potem wypowiedzi sięgnęłam samego źródła... wiedziałam że są panowie którzy nie lubią kobiet że jest manipulacja ale jeśli żywi sie do kogoś ciepłe uczucia to nie chce się wierzyć że jest to zły człowiek. Myślałam, chciałam wierzyć że może on nie umie, że może to tylko gafa, złe wzorce... ale z biegiem czasu faux pas było więcej i coraz ciężej było usprawiedliwiać. Gdy zaczęłam słuchać owego Krzysia więcej pisałam tu klik zaczęłam widzieć zbieżność pomiędzy tym to co robił T<3 a perfidnymi zagrywkami które polecał Krzysio z kanalu "Relacje z Kobietami". Straszne że to była perfidna manipulacja. Ciekawe że będąc pod opieką psyhologa pani tgo nie zobaczyła, ba! Gdy pytałam czy to manipulacja psyholożka powiedziała ze nei i że T <3 nie jest typem manipulatora, ciekawa diagnoza na podstawie opowieści, no nic. 

Zastanawiałam się nawet że gdyby sie odezwał, by zawalczyć.... co chciałabym usłyszeć. Zdałam sobie sprawę że było by to niemożliwe bo aż taka przemiana to o ile to kwestia lat, otwartości, terapii a T <3 to typ który chce szybko łatwo, przyjemnie: mieszkanie u rodziców, auto ojca, dziewczyna najlepiej mężatka z dużymi potrzebami zaniedbywana przez męża której wystarczy telefon że jemu sie zachciało i będzie szczęśliwa! Oczywiście kobieta mieszkająca niedaleko aby była pod ręką, nieświadoma żeby "nie robiła problemów" tak aby on "mógł korzystać" a jak ciąża to na konto męża bo to przecież "jej wina". Nie wiem czy tak do końca ale w taki obrazek sie to układa.

Ze złości i zmęczenia tematem postanowiłam coś zrobić. Psycholożce podziękowałam za 'współpracę", lepsza żadna niż szkodliwa. Terapeuty dobrego nie mam. Kiedyś na terapii pożegnałam pewnego człowieka za pomocą techniki pustego krzesła.

Czym jest Technika Pusego Krzesła. Jak już wyraziłam gotowość w obecności terapeuty miałam sobie wyobrazić tą osobę. Na pustym krześle "sadzamy" osobę której mamy co nieco do powiedzenia a z pewnych przyczyn nie można tego zrobić (na przykład nie ma z nią kontaktu, ten ktoś nie daje przestrzeni na to by można było to powiedzieć, jest żal od którego chcesz sie uwolnić). Jak już sobie wyobraziłam tą osobę mówiłam to czego powiedzieć nie mogłam, mogłam sobie wyobrażać reakcje tego kogoś. Ja miałam dużo złości i żalu więc na jednej z sesji rzucałam poduszkami, mogłam krzyczeć, przeklinać w dowolny sposób wyrazić złość. To trwało może trzy spotkania, pomogło. Terapeuta odnosił się do tego co zauważył, było to bardzo kojące. Pomogło bardzo, z gabinetu wyszłam lżejsza, wolna.

Niestety  nie mam tak dobrej relacji terapeutycznej no nie chodzę na terapię, więc postanowiłam zrobić to inaczej.

Wydrukowałam zdjęcia T<3 i poszłam na plażę, było ciemno, usiadłam na takiej leżącej gałęzi, pooddychałam sobie, pozwoliłam sobie być z oddechem z emocjami, uczuciami, wsłuchałam się w szum fal wyciągnęłam kartkę papieru patrzyłam na zdjęcia i mówiłam to co miałam mu do przekazania. Zdjęcia spaliłam i zakopałam. Poczułam się lżejsza, ale zauważyłam ranę tam głęboko w środku, to obszar do pracy z terapeutą, ale nie będzie mi łatwo zaufać i tutaj kolejny problem. Na szczęście są osoby które potrafią udzielić wsparcia w trudnym momencie. Raną trzeba sie zaopiekować by sie zabliźniła. Super że są osoby które dadzą dobrą energię, część rozumie, ale są też osoby życzliwe które po prostu dobrze mi życzą. Dziękuję ❤