Si vis pacem, para bellum

Jutro pogrzeb taty… jest mi ciężko, nawet bardzo. Błagałam i prosiłam Robercika by nie robił żadnych sytuacji, tylko godnie się zachował.

Dziś poszedł do mamy po pieniądze, a następnie do koleżków by je przepić. Dzwonił do mnie czy może przyjść z kolegą. Powiedziałam, że sobie nie życzę.

Zadzwonił domofon, w drzwiach stał pijany Robercik z koleżką, powiedziałam że albo Robert wchodzi albo dowidzenia! To Robert wybrał druga opcje. Upomniałam się o zwrot telefonu komórkowego, powiedział coś za co dostał w twarz ode mnie. Tego było za wiele!

Prosiłam, błagałam czy to jest aż tak wiele… nie!

Oddał mi tylko mocniej. Super facet! Naprawdę!

W domu dostałam ataku odruchy wymiotne, z duszeniem, potem hiperwentylacja. Pies początkowo piszczał, potem lizał mnie po twarzy, nie mogłam się uspokoić to lekko mnie ugryzł w nos. Pomogło….

Napisałam do brata Roberta podziękowania za wspaniałą postawę Roberta! Napisałam, że zmarł mój tata, że jutro pogrzeb, i mimo, że prosiłam Roberta by nie robił dodatkowych kłopotów to mi pijaków do domu sprowadza, po libacji alkoholowej! I dziękuję za wsparcie, i troskę w tych traumatycznych momentach.

Masakra! Musze wyrwać się z tego bagna, przeklętego kręgu!

Mam stres boje się…