Faceci z odzysku

Coraz więcej małżeństw się rozpada, rozpadło a co za tym idzie wiele jest osób którzy mają za sobą nieudane małżeństwo. Liczba takich osób rośnie…

Kobiety i mężczyźni „z odzysku” wielu z nas zna takich a i coraz częściej można ich spotkać. Znamy, przyjaźnimy się, ale czy warto wchodzić w związek z kimś kto się nie sprawdził?

Ludzie się zmieniają, wszak mogło im zwyczajnie nie wyjść… ale ważne jest by poznać powód dlaczego… a prawda jest taka, że wina nigdy nie leży po jednej stronie w 100%...

Kiedyś mi h@ powiedziała, że ex mąż jej powiedział przy niedzielnym obiedzie, że „człowiek to tylko chuć”. Nie ukrywam, że jest to niesmaczne przy obiedzie przy córce… ale mało kto zapyta o kontekst. Ja wnioskuję, że pewnie chciał się odgryźć za te całe lata gdy ona zdewociała urządzała mu awantury, kłócili się gdyż ona nie akceptowała i modliła o jego nawrócenie. On pewnie chciał mieć normalną żonę – mniemam.

Plusem na pewno będzie fakt, że Pan jest „wychowany” na przykład wie gdzie wkłada się skarpetki, że na noc się do domu wraca, ale co jeśli poprzysiągł sobie, że na nowej to się odegra i jak był grzeczny tam to tutaj dopiero pokaże na co go stać? Wiadome jest, że po ślubie się ludzie zmieniają…

Minusem jest to, że zostawia za sobą jakieś życie: dzieci. To taki jakby pomost pomiędzy tym co jest a tym co było, w końcu nie można być byłym ojcem, a to jak kto do tego podchodzi oj wiele mówi o człowieku. Jak dzieci traktuje byłą żonę, jak się o niej wyraża…

Słuchając tego co i jak mówi wiele wniosków można wysnuć. Warto przyjrzeć się ich wzajemnym relacjom, gdyż nie wykluczone, że kiedyś i ten związek się zakończy.

Sporej dojrzałości wymaga utrzymywanie pozytywnych, no może poprawnych relacji z ex i to także nie jest bez znaczenia.

Na koniec przytoczę wypowiedź pewnej forumowiczki netkobiety.pl:

„(…) Miałam faceta z odzysku. Był w wieloletnim związku, co prawda nigdy nie wzięli ślubu, ale mają razem dziecko. Byliśmy ze sobą trzy lata. Na początku było pięknie. Też mówił, że tamta kobieta była zła, męczyła go zazdrością, rzucała sprzętami domowymi za to że gdzieś wyszedł. I wiecie co jak zaślepienie minęło, zaczęłam rozumieć dlaczego ona to robiła. Że to nie ona była zła tylko on doprowadzał do takich emocji, m.in. swoim nocnym znikaniem na noc, że człowiek nie potrafił sobie z tym poradzić. Poza tym przy wszelkich kłótniach on się zamykał z córą w pokoju i strugał idealnego tatusia a ja siedziałam w drugim sama. Wiele w tym związku wytrzymałam. Myślałam sobie, że to może przez tą babę tak się wypaczył. Ale to nieprawda. Na to nie ma reguły, ale przeważnie za rozstanie winę ponoszą dwie osoby. Ja po męczarniach uwolniłam się od swojego byłego. Nadal nie potrafię się po tym wydarzeniu pozbierać i bardzo bym chciała w momencie, w którym go spotkałam pójść w inną stronę. Za to nie można skreślać ludzi. Długo podczas związku męczył mnie o spotkanie Pan, który był klientem firmy w której pracuję. Spodobałam mu się, a miał do mnie firmowy kontakt. Nie zgadzałam się bo kogo miałam, ale chwile po rozstaniu uległam, żeby nie być z tym wszystkim sama. Okazało się, że Pan jest właśnie w trakcie rozwodu po zdradzie żony, Ma małego synka, którego nawet poznałam. Wczoraj musiałam zakończyć naszą znajomość mimo iż wierzę ze ten człowiek był zupełnie inny od poprzedniego. Próbował mnie dowartościować na każdym kroku, chciał mnie zabierać ze sobą w podróże. Ale nie potrafię zaufać. I nie potrafię się pozbierać po poprzedniej traumie. Wniosek jest taki, że jak facet ma przeszłość to trzeba mieć oczy i uszy otwarte. Bo jest 50% szans że to była jego wina, a lepiej dojść do tego na początku co zdradę żony mogło spowodować. Może była cały czas sama? bo mąż notorycznie wyjeżdżał w delegacje? Może nie interesował się domem? upewnić się trzeba.”

foto z neta.