Si vis pacem, para bellum

Zdzisław Marchwicki historyczny przestępca czy ofiara?

Pisząc o Zdzisławie ma mieszane uczucia. Szukając informacji do zamieszczonego nie dawno posta na temat morderców trafiłam na dokument:

Poszukiwania przybrały na sile gdy ofiarą stała się kobieta spokrewniona z ówczesnym I Sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Katowicach Edwardem Gierkiem. Wówczas wyznaczono nagrodę – milion złotych.

Śledztwo w sprawie Wampira trwało ponad 2 lata, akta sprawy obejmowały ponad 166 tomów. Proces rozpoczął się 18 września 1974 roku w Klubie Fabrycznym Zakładów Cynkowych "Silesia" w Katowicach. Miał być pokazowy i tak też się stało. Cieszył się dużym zainteresowaniem; wejście na salę umożliwiała tylko specjalna wejściówka. Rozprawie przewodniczył sędzia Władysław Ochman, oskarżycielami byli Józef Gurgul i Zenon Kopiński. Obrońcami Marchwickiego zostali znani adwokaci: mec. Bolesław Andrysiak oraz mec. Mieczysław Frelich. 28 lipca 1975 roku Sąd uznał Zdzisława Marchwickiego za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów (zabójstwa 14 kobiet i usiłowanie zabójstwa kolejnych 6), 

skazując go na karę śmierci. Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie skorzystała z prawa łaski. Wyrok wykonano.

Mogę zrozumieć chęć wzbogacenia się Marii Marchwickiej, która wydała męża i sprawiła, że dzieci zeznawały przeciwko ojcu.

Ale przecież nie była ona jedyna, kobiet jak ona było wiele; rodzin „którymi nie warto było się zbytnio przejmować” z pewnością nie brakowało. Prości, więc łatwo było manipulować, zastanawia mnie dlaczego wybór padł na nich właśnie? Nie można skazać człowieka któremu nie udowodniono winy jednoznacznie. Zwłaszcza, że była to kara śmierci.

 „– Obszerną opinię psychiatryczną o Zdzisławie Marchwickim wydał amerykański psychiatra dr James A. Brussel. Pomógł on ująć „Dusiciela z Bostonu”. Psychiatra stwierdził, że sprawca opisanych morderstw jest schizofrenikiem typu paranoidalnego. Podał jego wiek – około 40 lat. Sposób zadawania ran narzędziem tępokrawędzistym wskazywał na to, że morderca był mańkutem. W żaden sposób nie wskazywało to na Zdzisława Marchwickiego, który był praworęczny, a za narzędzie zbrodni uznano znaleziony w mieszkaniu pejcz – opowiada Wiesław Tomaszek. Ekspertyzę dr. Brussela utajniono.

15 marca 1970 roku w Sosnowcu niejaki Piotr Olszowy zamordował żonę, dwoje dzieci, po czym podpalił dom i popełnił samobójstwo. Leczył się psychiatrycznie, był schizofrenikiem. Pojawiła się teoria, jakoby to on, a nie Marchwicki, był „wampirem”.

Jednak ponieważ ciało Olszowego było zwęglone, nie można było pobrać odcisków palców. W chwili zamordowania dr Kuci był na imieninach 3 km od miejsca zbrodni, i na chwilę wyszedł. Nigdy nie dowiemy się, w jakim celu...

Dzisiaj z oskarżonych w tamtym procesie na pewno żyje tylko Zdzisław Flak. Henryk Marchwicki zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w latach 90., kiedy po wyjściu z więzienia zaczął domagać się kasacji wyroku. Podobno spadł ze schodów. Klimczak wyszedł z więzienia i wyjechał. Dokąd? Jedni opowiadają, że do Szwecji, drudzy – że zmienił nie tylko nazwisko, ale i twarz, i mieszka na Podbeskidziu.” donosi portal Focus.

Sprawa budzi kontrowersje do dziś na facebooku jest strona, opis: „Domagamy się sprawiedliwości dla Zdzisława Marchwickiego i jego rodziny niesłusznie skazanych w procesie tzw. "wampira z Zagłębia".”

Czy kiedyś dowiemy się prawdy? 

Dziwi mnie polecenie wykonania masek pośmiertnych, oraz nagie zdjęcia które można znaleźć w sieci. Dziwi mnie to.

źródło źródło