Niechęć do gejów i lesbijek.

źródło

Nie mogę, nie mogłam pojąć i chyba nie pojmę o co tyle krzyku. Jestem heteroseksualna, mogę trzymać za rękę przedstawiciela płci odmiennej nawet z miejscu publicznym nie wywołując większej reakcji. O tyle gdyby na miejscu mojego załóżmy partnera była dziewczyna reakcje mogły by być różne zakładam że wielu panów lubi takie widoki: 

Jestem przekonana że gdyby na moim miejscu był przedstawiciel płci brzydkiej byłaby to opcja wywołująca najwięcej emocji… negatywnych niestety.

Nie chodzi mi o afiszowanie się, czy manifestowanie bycia w związku ale o reakcje. Owszem widok obściskującej się pary w miejscu publicznym wprawia w niesmak… kiedyś znajomej załatwiłam możliwość dorobienia na inwentaryzacji na którą przyszła ze swoim chłopakiem. Podczas gdy inni zliczali towar oni stali na środku całując i dotykając się namiętnie pomiędzy regałami przy których ja z innymi zliczaliśmy towar… byłam zażenowana… dostali upomnienie od pracownika odpowiedzialnego za akcję podobnie jak z następnego nie robili sobie wiele… a ciekawe gdyby to była para homoseksualna? Wolę nie myśleć czy aby na pewno inni tak pilnie zliczaliby towary?

Termin homofobia oznaczający lęk, awersje, nieufność czy nawet agresje i wrogość do homoseksualizmu. Ów emocje pobudzane przez epidemię HIV/AIDS która zaatakowała tę społeczność, ale przecież te choroby nie są zarezerwowane dla osób homoseksualnych…

18 stycznia 2006 Parlament Europejski w swojej rezolucji zdefiniował homofobię jako "nieuzasadniony lęk i niechęć wobec homoseksualizmu oraz osób homoseksualnych, biseksualnych i transseksualnych, oparte na uprzedzeniach podobnie jak rasizm, ksenofobia, antysemityzm i seksizm”.

Kim jest homofob?

Badania psychologiczne z 1984 i 1991 wskazują ryzyko homofobiczne które zwiększa się proporcjonalnie z wynikami F (faszyzm) osobowości autorytarnej. Zauważono:

Z reguły przeciwnicy nigdy nie miały świadomości przebywania, kontaktu z osobą homoseksualną

Konserwatyści, religijni

Osoby starsze i gorzej wykształcone

Hmmm ale dlaczego? Dlaczego właśnie ten aspekt czyjegoś życia wzbudza tyle skrajnych emocji? Profesor Gregory M. Herek w swoim artykule z 1986 podaje że przyczyną homofobii jest strach przed ukrytym homoseksualizmem własnym, lub niepewność swojej identyfikacji płciowej – to najpopularniejsza teoria. Inna zakłada że przyczyna leży w niewiedzy.

I tu wracamy do nieznajomości, a więc cały lęk opiera się na stereotypach gdyż większość wrogo nastawionych osób nie zna osobiście homoseksualisty – rzecz jasna nikt swojej orientacji nie ma wypisanej na czole. Fałszywe przekonania zakładają że homoseksualizm powiązany jest z pedofilią (jak potrafią ujmować nawet podręczniki akademickie), lub z wirusem HIV który powiązany jest jedynie z osobami homo i biseksualnymi. Heteroseksualna część czuje złudne bezpieczeństwo przed AIDS.

Niektóre podręczniki „przygotowania do życia w rodzinie” uczą że homoseksualizm to dewiacja, zaburzenie, patologia. Te same które przestrzegają przed seksem oralnym, analnym a nawet masturbacją jako zachowaniami szkodliwymi.  

W USA głównie organizacje profesjonalne psychologów i edukatorów stawiają na edukacje i jako najlepszy lek na nienawiść i homofobie. Wiedza szkolna powinna opierać się na naukowym i obiektywnym przekazie.

    A myślę że warto coś z tym zrobić… homoseksualizm to świetny temat zastępczy. Agresja wobec mniejszości seksualnych obraźliwe gesty, słowa a nawet fizyczne napaści.

Przestępczość napędzana homofobią to zachowania godne potępienia i argument by coś z tym zrobić. Prawo i kultura czasem stoją na przeszkodzie w informowaniu o HIV, dlatego osoby homoseksualne są osiemnaście razy bardziej narażone na zakażenie HIV przez kontakt seksualny. Statystyki potwierdzają wyższy poziom samobójstw i innych zaburzeń psychicznych wśród nastoletnich gejów i lesbijek. Przypuszcza się, że głównym powodem jest "wrogie i potępiające otoczenie, słowną i fizyczną przemoc, odrzucenie i izolację przez rodzinę i rówieśników".

Ja widzę kolejny problem otóż są przypadki gdzie osoba homoseksualna znajduje sobie „przykrywkę”. Gorzej gdy przykrywka jest nieświadoma…gdy zaangażuje się uczuciowo lub co gorsza gdy na świat przychodzą dzieci skazane na dysfunkcyjny dom.

Według raportu „Schoolmates” (przygotowanego m.in. przez Kampanię Przeciw Homofobii, w polskich szkołach z agresją fizyczną i psychiczną lub niechęcią wobec osób homoseksualnych lub uznanych za homoseksualne spotkało się 80% uczniów i nauczycieli. Z osamotnieniem lub wykluczeniem innych w szkole z powodu podejrzeń o bycie gejem spotkało się 44,4% badanych. Według raportu, polscy uczniowie prezentują najniższy poziom wiedzy na temat homoseksualizmu. Powszechne są stereotypy, że homoseksualizm to przejściowy okres w rozwoju młodego człowieka (tak myśli 35% badanych). W 2011 Fundacja Wiedza Lokalna rozpoczęła program, którego celem jest wdrożenie monitorowania treści publikowanych przez internautów w Polsce pod kątem zawartej tam mowy nienawiści i języka wrogości wobec mniejszości etnicznych, seksualnych, religijnych i innych. Jak wynika z badania, homoseksualiści są trzecią (za społecznością żydowską i rosyjską) najbardziej narażoną grupą na nietolerancyjne treści.

Wiele krajów przeciwdziała dyskryminacji, i nawoływaniu do nienawiści ze względu na orientacje seksualną. W Polsce od 2003 roku homoseksualiści teoretycznie mogą czuć się bezpiecznie przed dyskryminacją w miejscu pracy. Ja uważam że jeśli pracodawca chce zwolnić to to po prostu zrobi. Przeciwdziałaniem homofobii w Polsce od 25 czerwca 2002 do 3 listopada 2005 zajmował się z urzędu Pełnomocnik Rządu do spraw Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.

W niektórych krajach propagowanie postaw homofobicznych traktowane jest w prawie jako mowa nienawiści i stanowi przestępstwo. W Unii Europejskiej prawo zakazujące mowy nienawiści ze względu na orientację seksualną istnieje w 12 krajach członkowskich: Belgii, Danii, Niemczech, Estonii, Hiszpanii, Francji, Irlandii, na Litwie, w Holandii, Portugalii, Rumunii i Szwecji oraz w niektórych częściach Wielkiej Brytanii.

Norwegia jako pierwsza na świecie w 1981 roku zakazała postaw homofobicznych. Potem W 1987 roku w Holandii weszła w życie ustawa penalizująca "publiczne znieważanie bazujące na orientacji seksualnej". Podobnie jak w przypadku Norwegii, kara obejmowała grzywnę lub do dwóch lat pozbawienia wolności. Potem w 1989 roku Irlandia, w 1993 Australia, W 2002 roku Szwecja wprowadziła zakaz mowy nienawiści, między innymi ze względu na orientację seksualną.

Preferencje seksualną uważam za rzecz osobistą i intymną. Prawo moim zdaniem ma każdy kto nie robi krzywdy innym. Ja preferuję herbatę i z tego powodu żaden kawosz nie powinien mnie nienawidzić, owszem możemy się spotkać ja z herbatką on czy ona z kawą. Ja nie będę przekonywała, dowodziła słuszności parzenia liści podobnie jak i nie chcę słyszeć być namawiana do picia kawy. Preferencje seksualne są sprawą intymną i tam winny pozostać. Bez emocji, agresji… osobiście poznałam osoby homoseksualne, klikałam na forum dla gejów – oj dawne czasy… mile wspominam owo forum, może kiedyś do niego powrócę. No tak ale wchodziłam bo miałam ochotę nikt nie narzucał mi tematyki, treści… uważam że jeśli już takie osoby są niech będą ale dlaczego i po co afiszować się z tym? Czy to zawsze będzie kość niezgody i rewelacyjny bo niezawodnie emocjonujący temat zastępczy. Społeczeństwo niczym kukiełki wiedzione agresją daje się odwieść od ważniejszych spraw… bo na dobrą sprawę co mnie obchodzi co kto lubi, i nie rozumiem dlaczego ten temat wciąż wraca? Może czas wydorośleć, iść na przód?