Kto zaopiekuje się Panem Bogusławem?

Pan Bogusław Filip mieszka w Luboniu w wybudowanym przez siebie domu – co podkreśla. Wychowała go samotna mama która zaszczepiła mu pracowitość i wiarę, gdy był dwulatkiem ojca Niemcy zabrali.

Wiele lat przepracował będąc taksówkarzem; jako że był pracowity i zaradny wybudował dom, ma auto i oszczędności. Gdy przeszedł na emeryturę zaczęła doskwierać mu samotność. Jako gorliwy katolik postanowił swój majątek przepisać na kościół. „staram się dużo modlić, żyć tak jak Pan Bóg przykazał. Starzeje się widzę że trzeba będzie odejść z tego padołu łez, mam pewne dobra, co się z tym stanie? Chce to przeznaczyć na dobry cel, ale Pan Bóg jest u mnie na pierwszym miejscu - chciałem dać na kościół z serca; jako dar, wszystko. Bezinteresownie” mówi Pan Bogusław.

Duchowni nie mieli oporów przed przyjęciem dóbr; toteż sporządzono testament w którym to cały majątek po śmierci Pan Bogusława otrzyma Archidiecezja Poznańska.

Pan Bogusław wymienia: „ wszystko: grunty, ten dom cały, tamte zabudowania gospodarcze, wszystko łącznie z oszczędnościami. Miałem tylko jedną prośbę: żeby mi się postarał kościół o dobrą godną zaufania rodzinę, czy małżeństwo które by zamieszkało w tym domu bezpłatnie dożywotnio, żebym ja był przy nich jako przyszywany wujek, dziadek” – mówi.

Kościół mimo że dostawał spore datki w wysokości łącznie około 120 000 pln; w ciągu dziewięciu lat przysłał mężczyźnie tylko dwie rodziny. Archidiecezja mówi że Pan Bogusław odesłał obie rodziny, zaś mężczyzna wyjaśnia że chciał je przyjąć jednak to one nie chciały zostać u niego.  „zostałem po prostu wykiwany przez ludzi kościoła, czuje się zwodzony przez te 9 lat, okłamywany, i mam na to dowody” – mówi rozgoryczony mężczyzna.

Jednak cała sytuacja nie zraziła go do kościoła: „ Ja nie chcę podważyć autorytetu kościoła! Bo to jest potrzebna, dobra instytucja. Ale pewne osoby nie stają na wysokości zadania.”

Zdesperowany mężczyzna zaczął niczym żebrak chodzić pod kościołem z ogłoszeniem na szyi, mówi że rozumie iż mogą ludzie odbierać go za psychicznie chorego jednak jest na tyle zdeterminowany i nie widzi innego wyjścia.

Po nagłośnieniu przez Pana Bogusława sprawy kościół postanowił zwrócić mężczyźnie wpłacone pieniądze, motywując że dzięki środkom będzie on mógł zapewnić sobie opiekę która spełni jego oczekiwania, a także wyraża gotowość do udzielenia Panu B. pomocy finansowej i duchowej. Jednak samemu zainteresowanemu zależy jedynie na opiece pobożnej rodziny, czy też małżeństwa.

    Dziwiło mnie dlaczego nie chce odwdzięczyć się za opiekę darując nieruchomości które to mogłyby być wspaniałym darem dla danej rodziny diametralnie polepszając los - kogoś mniej zaradnego? Kogoś komu coś nie wyszło… dziwne to dla mnie wszystko, zwłaszcza zaślepienie instytucją... która go przecież zawiodła tym bardziej że przyjęła dobra nie dając wiele w zamian...

źródło

Powyższe wątpliwości i ciekawość skłoniły mnie do zatelefonowania pod podany numer telefonu. Co mnie zdziwiło:  odebrał człowiek potwierdzający prawdziwość historii. Podczas rozmowy powiedział że nie wyklucza pomocy rodzinie i zmiany testamentu:).

Smutna jest bardzo ta historia jak przykry i gorzki jest zawód i samotność przeraźliwa... kolej rzeczy jest taka że zwykle to dzieci, wnuki opiekują się,organizują opiekę seniorom. 

Na koniec pozostaje mi życzyć Panu Bogusławowi by znalazł wspaniałą rodzinę która rozświetli i osłodzi jego chwile, rodziny której będzie czuł sie członkiem, dla której której będzie prawdziwym darem który odmieni na lepsze ich los.