żałoba po stracie. Zamrożenie uczuć.

Żal, smutek, złość, poczucie pustki - są emocjami których czuć nie chcemy, często się separujemy od nich, zamrażamy, nie chcemy ich...
Zamrożenie uczuć nie powoduje że one znikają, tkwią one żywe uśpione gdzieś głęboko, czasem tak nie wiele trzeba by je pobudzić... piękny dzień, radość a tu nagle coś co wydobywa coś od czego sie odcinamy. Często sie ludzie pocieszają: "nie smuć sie! głowa do góry", "szkoda czasu na smutki" - pocieszenie marne, a idąc za radą popełniamy błąd, jeśli zamieciemy coś pod dywan - ok nie widzimy tego ale obcujemy z niewidzialnym, dopiero konfrontacja pełne przeżycie zaakceptowanie danego faktu pozwala iść dalej bez obciążenia.
Zamrożeniu uczuć często "pomagają" rozmaite używki... które pomagają odciąć sie od tego co trudne...
Często jesteśmy wychowani tak żeby być miłym niezależnie od wszystkiego... wyrażanie emocji jest czymś zakazanym w wielu domach.
"Skrywane uczucia zaczynają przemawiać za pośrednictwem ciała i zachowania. Tworzą niewerbalny język komunikowania o swoim istnieniu. Stłumione emocje ujawniają się pod postacią nadpobudliwości psychoruchowej, depresji, nerwic, zaburzeń jedzenia - anoreksji, bulimii, przymusu objadania się, zaburzeń snu, różnego rodzaju uzależnień, zaburzeń w sferze seksualnej, w zachowaniu antyspołecznym, przestępczości, w zachowaniach przymusowych i obsesjach, itd. Jak można się domyślać konsekwencje idą jeszcze daleko dalej niszcząc życie zranionego niegdyś dziecka poprzez trudności w nawiązywaniu bliskich relacji, zakładaniu związków partnerskich, trudności w chronieniu własnych granic i w podatności na zranienia, poprzez uleganie wpływom innych ludzi i przymus zależności, albo przeciwnie - izolowanie się i niedostępność emocjonalną. Stłumione emocje przemawiają też poprzez choroby psychosomatyczne, czyli takie właśnie, których przyczyną jest przeciążenie stresem. Są to nawet tak poważne schorzenia jak choroby układu krążenia, choroby nowotworowe czy choroby układu pokarmowego."źródło

Metallica to zespół który tworzy muzykę pozwalającą mi wydobyć emocje których nie chcemy przeżywać. Uważam że jest to dobra muzyka jednak nie słucham jej zbyt często w obawie o dobry nastrój rzadko raczę moje uszy tymi dźwiękami.

Jednak przyszła pora pewnych zmian w moim życiu i by pożegnać to co było postanowiłam przeżyć: smutek, żal, gorycz, zaakceptować pustkę po czymś co było… a może mi się wydawało… czy to ważne? Teraz jest dla mnie istotne przeżyć to wszystko by rozpocząć nowy etap, w pełni otworzyć się na nowe, mądrzejsza o zdobyte doświadczenia.

Żałoba to stan w którym mogą sie pojawić "problemy ze spaniem, wyczerpanie, nadpobudliwość lub ospałość, drżenie, mdłości, wysypki, alergie, zaburzenia cyklu hormonalnego, podatność na zachorowania/niską odporność

w swoich stanach emocjonalnych (smutek, poczucie winy, bezsilność, poczucie przytłoczenia, pogrążenia, samotność, złość lub wściekłość, pustkę, poczucie zagrożenia, strach przed przyszłością, nacisk, presję, przymus, ulgę, poczucie swobody, itp.)

w procesie myślenia i w procesach poznawczych (tendencje do zapominania, trudności z wysuwaniem wniosków i logicznym rozumowaniem, pomyłki, trudności z koncentracją, gonitwę myśli lub zmaganie się z myślami, stany zamroczenia, "wyłączanie się", słyszenie znajomych głosów)"źródło

Jak sobie radzić z żałobą?
Ile ludzi tyle sposobów, ważne znaleźć swój, oto przykładowe:

1) Podczas żałoby ważne by mieć bliską osobę która wysłucha, pobędzie. Wspólne spędzenie czasu jest cenne, czasem wystarczy po prostu być, pomilczeć...

2) Słuchanie muzyki

3) medytacja, pobyć z samą sobą swoim stanem, myślami... wierzącej osobie ukojenie może przynieść modlitwa...

4) Grupa wsparcia czyli miejsce gdzie można podzielić sie problemem ale takze czerpać z doświadczenia innej osoby.

5) Wdzięczność, jeśli bardzo cierpisz to znaczy że była to bliska Ci osoba, która wiele dała, warto dziękować, cieszyć sie że była w Twoim życiu przez dany okres, wspólne chwile, rozmowy obecność warto dziękować i cieszyć się że dane było być, przeżywać, doświadczać, ile życie byłoby uboższe bez tej osoby.

Ważne by nie odcinać sie nie zamrażać uczuć, pozwolić sobie na przeżycie i zaakceptowanie stanu rzeczy.
A Ty masz jakiś sposób radzenia sobie w trudnych chwilach, zapraszam do dzielenia się sposobami, doświadczeniem.