Filmowo

 

Dzień dobry bardzo! Czasem rzeczywistość jest tak dobijająca że sensowną ścieżką która można nieco odbiec od tego co w około jest oglądanie filmów. Myśleć i planować można ale jest granica za którą jest już zadręczanie siebie. Potem już nerwica, jakieś choroby coś z czego trudno potem wyjść. W sumie patrząc jak naszą przeciążoną służbę zdrowia pandemia doświadcza to już w ogóle szkoda gadać. Warto zadbać o siebie, ja uciekam w film, lubię takie które zostawią mnie z jakimś tematem, przemyśleniem to taka odskocznia ważna dla psychicznej higieny. Powrót do problemów aż za dobrze znanych wówczas pozwala z pewną świeżością jakimś dystansem spojrzeć. 

Wczoraj jakieś 20 razy próbowałam sie zarejestrować do pośredniaka... nie dałam rady przez internet, więc telefonicznie.... cztery godziny spędziłam na oczekiwnaniu, a automat od co najmniej jednej godziny zapewniał że jestem w kolejce pierwsza.... no udało się, termin wyznaczony pozostało czekać. Jednak wczoraj urzędniczka zadzwoniła że nowe obostrzenia i mam rejestracji dokonać przez internet. Założyłam profil zaufany i próbowałam i próbowałam się zarejestrować chyba z 16 razy.... nie wiem co tu jest problemem bo raz ten sysem twierdzi że mam konto, by innym razem stwierdzić że konta nie ma, no i jak tu sie nei zniechęcić... szkoda gadać!

Przejdźmy do filmów:

Tożsamość strachu / Fear of Rain (2021)

reżyseria: Castille Landon

scenariusz: Castille Landon

gatunek: Thriller

produkcja: USA

Rain jest uczennicą, malarką boryka sie ze schizofrenią. Wiele osób odwróciło sie od niej... częstym powodem niepokoju nastolatki jest przeczucie, pewność że sąsiadka w dodatku jej szkolna nauczycielka ukrywa w swoim domu dziewczynkę. W miarę jak oglądałam film w pewnym momencie sama nie wiedziałam już w końcu co jest prawdą co nie. Właśnie z podobnym stanem zmagają sie osoby chore które nie do końca mogą wierzyć sobie, w dodatku odsuwają się inni ludzie. Jednak pewność i chęć uratowania dziewczynki jest przemożna.... Co zastanie Rain w domu swojej nauczycielki....

Film trzyma w napięciu, wciąga, może pozwala lepiej zrozumieć...

 

Eternal eauty (2019)

reżyseria Craig Roberts 

scenariusz Craig Roberts 

gatunek Dramat / Komedia / Romans 

produkcja Wielka Brytania 

Jane boryka sie ze schizofrenią.... początek filmu nudny i już miałam seans przerwać jak głóna bohaterka tym co zrobiła doprowadziła mnie do wybuchu śmiechu, pojawiły sie nawet łzy. Jednak tak naprawdę to był to śmiech trochę tego typu jak na filmie Koterskiego... Śmieje sie widz podczas gdy bohater przeżywa tragedię. Ja czułam że ta filmowa rzeczywistość jest przygnębiająca... Jasne, bywa śmiesznie, Jane wydaje sie mimo choroby być inteligentną i mega zaradną w pewnych sytuacjach osobą. Jednak jest to psychologiczny film i pewne rzeczy można było przewidzieć... jest śmiech ale i smutek, pojawia sie współczucie, że życie że pewne mechanizmy są tak niesprawiedliwe... 

Łajdak / Le Vilain (2009)

reżyseria: Albert Dupontel

scenariusz: Chantal Pernecker / Albert Dupontel

gatunek: Komedia kryminalna

produkcja: Francja

Sidney Thomas, o tytułowy łajdak. Co tu dłużej owijać w bawełnę... ucieka przed kulami, pod osłoną nocy nawiedza matkę która to gości synka - no takiego już mocno dojrzałego, mama daje schronienie, jedzonko, dba by rana po kuli była zaopatrzona. Co synuś? A typowy łajdak, jest niereformowalny. Momentami wzbudza dreszczyk swoim zachowaniem, jednak mama ma pewną właściwość tajemniczą.

Film śmieszy ale i pojawia sie ten dreszczyk strachu. 

No i to na tyle co obejrzałam. Kłaniam sie niziutko:)