Filmowo

Kultura i sztuka pomagają oderwać się, stanowia fajną odskocznie od codzienności, cenię tytuły prowokujące do przemyśleń, sprawiające że stajemy się lepszymi ludźmi. Niestety nie zawsze mam czas toteż nie każdy piątek tutaj jest filmowy. Na szczęście ostatnio udało mi sie zobaczyć kilka tytułów, a ile i jakich zapraszam do dalszej części

Pięć Diabłów/ Les cinq diables (2022)

reżyseria Léa Mysius 

scenariusz Léa Mysius, Paul Guilhaume 

gatunek Dramat, 

produkcja Francja

W pewnj górskiej miejscowości mieszka sobie zwykła przecietna rodzina, taka klasa średnia mama pracuje w ośrodku sportowym, ojciec jest strażakiem, małżeństwo ma córkę. Bohaterką jest dziewczynka o imieniu Vicky, zamiast bawić sie lalkami ma swoje słoiczki w których umieszcza różne zapachy, dziewczynka ma niezwykły dar olfakoryczny, jest mocno związana ze swoją mamą. Spokojne życie trzyosobowej rodziny zaburza wizyta siostry głowy rodziny. Filmu nie zaliczyłabym jako komedii, ani razu nie uśmiechnęłam się podczas seansu, jest to film wymagający skupienia gdzie niby niwiele sie dzieje a jednak poznajemy osoby, interakcje, są wydarzenia które dzieją obecnie, jak i poznajemy przeszłość bohaterów. Dobre, niełatwe, emocjonalne kino.

Sala Samobójców (2011)

reżyseria: Jan Komasa

scenariusz: Jan Komasa

gatunek: Thriller, Romans

produkcja: Polska

Ten film potwierdził że dzieła Komasy jakoś do mnie nie przemawiają. Co mnie skusiło do obejrzenia produkcji nie lubianego reżysera? Otóż słuchałam jakiegoś podczastu gdzie pani suicydolog wspominała o tym tytule. Bohaterem  jest Dominik, chłopak z dobrego domu, matka zarządza firmą odzieżową, ojciec jest u progu kariery w ministerstwie. Małżeństwo zamożne posiadające znajomości, no można im chyba wszystkiego zazdrościć. Niestety Dominik uczeń maturalnej klasy ma problemy psyhiczne, podobnie jak jego matka o czym sie później dowiadujemy. Część akcji dzieje sie w świecie realnym druga zaś w przestrzeni wirtualnej, obie przeplatają się. Obraz zwraca uwagę na sprawy oczywiste które w dalszym ciągu są problemem to jest jakościowe spędzanie czasu. Dominik ma wszystko, ale na pozór, w pewnym momencie rodzice chcą mu pomóc i tak sama sie zastanawiałam co mogli by zrobić w tej sytuacji w której sie znaleźli. Mamy tutaj dwie postacie, specjalistów bardzo właściwie diametralnie te osoby się od siebie różnią bo to nie tyle o specjalistę ale o człowieka chodzi. Znawców duszy jest wielu, zwłaszcza jak sie dysponuje pieniędzmi, to otwiera wiele kontaktów. Ja jetem zdania że w człowieku jest siła i czasem to własnie kontakt z drugim człowiekiem może być tym co najbardziej pomaga. Film Komasy cizko mi zaliczyć do wielkiego odkrycia, nie spowodował u mnie żadnych przemyśleń, nie pokazał większej głębi, jest w mojej ocenie płytki. Jednak myślę że tego typu tematyka jest potrzebna społecznie i jeśli choć jednego rodzica sprowokuje do przemyśleń to super!

Życie po życiu / After Life (2009)

reżyseria: Agnieszka Wójtowicz-Vosloo

scenariusz: Agnieszka Wójtowicz-Vosloo, Paul Vosloo

gatunek: Dramat, Thriller

produkcja: USA

Nauczycielka Anna (Christina Ricci) idzie do restauracji ze swoim chłopakiem, on chce sie jej oświadczyć ale dochodzi między nimi do sprzeczki. Rozemocjonowana kobieta wsiada do auta co kończy się tragicznie dla niej, ginie w wypadku samochodowym. Ana trafia do zakładu pogrzebowego Elliota Deacona (Liam Neeson), który posiada dar porozumiewania się z duszami będącymi na pograniczu życia i śmierci.

Ponury obraz z pozytywnym przesłaniem, to co dobrego można wyczytać z tej tragicznej, historii to przekaz który skłania do przemyśleń, są tutaj dialogi które skłaniają do zastanowienia się. Jest tutaj dreszczyk, była też scena która nie dając pryzmatu wytrąciła mi możliwość oceny co też bylo ciekawym doświadczeniem i nieszablonowym przekazem. Cenie tutaj dialogi, obraz  przekaz. Ciekawa była odpowiedz na pytanie dlaczego umieramy? Odpowiedź była by docenić że życie jest cenne. Dopóki żyjemy mamy wpływ, drobne z pozoru nic nie znaczące trywialne sprawy ale są w naszej mocy póki żyjemy. Zwykle człowiek żyje w jakiś relacjach społecznych nie żyjemy tylko dla siebie i może docenić kazdy oddech, to że mamy bliskich, jest jakaś władza, czas bo nie wiadomo ile go przed...

Nowe życie / The Lazarus Project (2008)

reżyseria John Glenn 

scenariusz John Glenn 

gatunek Dramat, Thriller, Psychologiczny 

produkcja USA

Szczęśliwe życie Bena Garvey (Paul Walker) kochającej żony (Piper Perabo) i uroczej córeczki przerywa pojawienie sie brata Bena który popadł w tarapaty. Aby pomóc bratu Ben godzi się  na skok na laboratorium, w którym przechowywane jest 12 kg złota. Podczas napadu dochodzi do tragedii a Ben trafia do więzienia. Sąd skazuje go na karę śmierci i kara ta – poprzez śmiertelny zastrzyk - zostaje wykonana. Jednak ku swojemu zdziwieniu zamiast wiecznego odpoczynku Ben otrzymuje… nowe życie. Budzi się jako dozorca w małym miasteczku w stanie Oregon. Okazuje się, że dostał od losu druga szansę – będzie mógł normalnie funkcjonować, o ile nigdy nie przekroczy granic miasta, czyli pogodzi się z utratą dawnego życia i ukochanej rodziny… Film dość dziwny budzi kilka przemyśleń odnośnie dania drugiej szansy oraz zapobiegania przestępczości. Generalnie produkcja szału nie ma.

A Ty masz jakiś godny polecenia tytuł?