Filmowo

 Bylejakość, a może mój wiek sprawiają że oglądanie filmów nie sprawia już takiej przyjemności, a może nie mam szczęścia trafiać na dobre tytuły? Oglądanie filmów to jak dla mnie świetna odskocznia, mam wrażenie że wiele osób woli książki, a ja seanse. Tym razem postanowiłam oglądać "lżejsze" gatunkowo filmy, a co z tego wyszło i jak sie podobało, zapraszam do dalszej części

Pokolenie Ikea (2023)

reżyseria: Dawid Gral

scenariusz: Dawid Gral, Jerzy Gral

gatunek: Komedia, Romans

produkcja: Polska

Piotr Czarny jest tutaj głównym bohaterem, narratorem przewodnikiem po dzisiejszym świecie, realiach. Właściwie swoim życiu. Warszawski prawnik koło czterdziestoletki, przystojny mężczyzna przypomina mi takiego trochę psychopatę który bez jakiś uczuć czerpie z życia to co chce i nie liczy się z nikim. Właściwie to widok osoby uzależnionej od łowów kobiet i konsumowania z nimi znajomości, szybko, powierzchownie i następna. Swoje że tak sie wyrażę "osiągnięcia" z imprez i aplikacji randkowej notuje w kajecie. Film jest jak bułka z marketu za 33 grosze. Niby przyjemnie sie je ale nie wiele wnosi. Podczas konsumpcji okazuje sie że są przesłanki do reklamacji. Było kilka momentów że chciałam to wyłączyć, a jednak czekałam z nadzieją na jakiś przekaz, wartość a jednak to wybrakowana najtańsza bułka. Dialogi koszmarne, proste bogato okraszone wulgaryzmami. Środowisko prawnicze to chyba dla przykucia uwagi ładniejszym opakowaniem. W tym uniwersum wartością już nie są pieniądze tylko uzależnienie od fizyczności która staje się jakby siłą napędową głównego bohatera. Jest tu Majka Jeżowska, Paweł Małaszyński. Film jest żałosny chyba na każdym polu może poza wizualną stroną która wpycha go w rolę "odmóżdżacza". 

Teraz albo nigdy / Second Act 2018

reżyseria: Peter Segal

scenariusz: Justin Zackham, Elaine Goldsmith-Thomas

gatunek: Komedia rom.

Jeśli mimo starań coś idzie nie po myśli to trzeba coś zmienić. Maya (Jennifer Lopez) ma pracę ale ma wrażenie że stoi w miejscu, jej kariera mimo nadziei nie idzie do przodu. Niestety upragniony awans dostaje inna osoba. Cóż bohaterka postanawia szukać szczęścia poza firmą. Brak wyższego wykształcenia nie jest jej sprzymierzeńcem. Pewnego dnia na skutek kłamstwa otrzymuje coś co nie było by normalnie dla niej dostępne, podobno nie jest dobrze budować na kłamstwie. Jednak gdy sie ma urodę jest łatwiej i można siedem lat jechać na nieuczciwości. Ten film został zakwalifikowany jako komedia, niestety nie rezonuje z moim poczuciem humoru. Ja tu widzę lekkie nawiązanie do kopciuszka który na skutek czaru (kłamstwa) odnajduje miejsce w świecie, a odpowiednikiem księcia jest wielka firma która zamiast mobbingu daje wszystko co dobre. Tak to taka bajeczka, powinno sie miło dobrze oglądać ale obraz niedostatecznie pieścił patrzałki, może odrobinę komfort podnosi muzyka, ale wszystko takie bez szału.

Biedne istoty / Poor Things 2023

18+

reżyseria: Yórgos Lánthimos

scenariusz: Tony McNamara

gatunek: Romans, Sci-Fi

produkcja: USA, Irlandia, Wielka Brytania

Opis:

"Biedne istoty" w reżyserii Yorgosa Lanthimosa to niesamowita opowieść o ewolucji Belli Baxter (Emma Stone), młodej kobiety, która zostaje przywrócona do życia przez genialnego i niekonwencjonalnego naukowca, doktora Godwina Baxtera (Willem Dafoe). Pod jego opieką Bella chętnie uczy się wszystkiego od nowa, ale chce też doświadczyć pełni życia. W poszukiwaniu nowych doznań wyrusza w burzliwą i pełną przygód podróż przez kontynenty w towarzystwie sprytnego i rozpustnego prawnika, Duncana Wedderburna (Mark Ruffalo). Wolna od uprzedzeń swoich czasów, Bella z determinacją dąży do celu, jakim jest walka o równość i niezależność.

Najpewniej ominęłabym ten film właśnie przez kategorię której był on przypisany: romans, Sci-Fi. Romans... mamy tu twardą po***grafię bo widać męskie ge***talia. Romans... no takie elementy filmu erotycznego... Obraz jest w części mocno sutrrealistyczny, momentami baśniowy. Mamy tutaj elementy horroru, obraz czarno biały. Jak domyślam się wyniki eksperymentów medyka mogą kojarzyć się z tymi Władimira Diemichowa. Widoki mogą budzić mieszane uczucia, jednak ja tu wyczułam  taką dziwność trochę jakby "Rodzina Addamsów" więc też mój odbiór był inny, w tej całej dziwności dostrzegałam porządek jakiś. Część filmu jest czarno biała, druga zaś zachwyca kolorami, pieści patrzałki ale dla kontrastu w tematyce poruszane jest silne tabu i zachowania nie akceptowane społecznie. Film swoją wielowymiarowością przyciągnął moją uwagę, wywołując paletę emocji... śmiałam się, nawet w pewnych momentach poczułam dyskomfort widząc zachowania głównej bohaterki. Film zaliczam do wyjątkowo dobrych!