Moje dzisiejsze konkluzje...

Idę sobie z tymczasowo moim retriverkiem: pies szczęśliwy, wychodzi na długie spacerki, właściciele mieszkają pod lasem więc pies, nie jest skazany na podwórko. Wiem, że jest socjalizowany z innymi psami. Zdrowi właściciele, zdrowy pies. Nie jest psem przejawiającym jakiekolwiek formy agresji czy dominacji. W kontaktach z innymi psami bardzo grzeczny: podejdzie, przywita się jeśli pies ma ochotę na bójkę Amigo odchodzi, jestem pewna że nigdy by nie sprowokował żadnego psa, on unika takich sytuacji: po prostu odchodzi.

Wracamy sobie z długiego spaceru, idziemy  ulicą przy której są domki jednorodzinne, i ich psy „rodzinne”. Przysięgam, to co widziałam zszokowało mnie! Ale o tym zaraz…

Idziemy ulicą, upał, chce się pić oby do domu… z za płotów szaleją „psy rodzinne”. Boże ileż w nich agresji… każdy jeden wylazłby ze skóry byle dopaść rozszarpać w swoim obłędzie, szaleństwie. Ale to nie wszystko… blisko ogrodzenia zatrzymuje się Amigo, patrzy i nie może uwierzyć, że tak bliska, że prawie identyczna z nim rasa… a właściwie przedstawiciel: czarny labrador pędzi w jego stronę z obłędem w oczach… czyż to nie jest straszne? Amigo podnosi łapkę przednią by dać wyraz zdziwieniu i niepewności…. Dlaczego? Skąd ta agresja? Przecież ja tu tylko przechodzę…- zapewne pomyślał.

Idziemy dalej ogrodzenie tak zabezpieczone, że głowa kundelka swobodnie w dowolnym miejscu wydostaje się na się na ulice. Czy przechodzi tędy dziecko stanie za blisko płotu? Czy komuś spadną klucze pies może zatopić swe kły…

Idziemy dalej… tragedia! Nigdy w życiu czegoś takiego nie widziałam… zatkało mnie… mogłam zdjęcia zrobić… labrador biszkoptowy dopada dzielący ulicę z „jego” posesją płot i gryzie…

Brawo! Róbcie sobie listy psów agresywnych, które w konsekwencji przy małej mózgu inwencji staną się długie jak wiele jest ras. W końcu każdy pies ma kły!

Proponuje zrobić listę debili i odbierać takie psy zwichrowane! Przypadek może zadecydować, że taki pies znajdzie się poza bramką, i nieszczęście gotowe! Miałam taką sytuacje: furtka nie domknięta Polska rodzina grilluje, kundel wypada na ulice z zamiarem pogryzienia! Doborze, że miałam psa który mnie obronił. Bo zanim Polska Rodzina od „świętej kiełbasy” by nabożnie odeszła mogłoby być naprawdę nie ciekawie… potem piski krzyki dysputy, jak to co to… przecież kiełbasa im świat przysłania. Rozumiem dysputy po tym jak już zabiorą swojego „pupila” do siebie…

Masakra jak zwichrowane są te psy… labrador… taka fajna rasa, to co zobaczyłam toż to szok dla mnie był. Wiem, tym wpisem świata nie zmienię, nie poruszę nawet szarych komórek ludzi, którzy z racji tego, że są właścicielami psów odpowiadają za nie. Przykro mi. Rozpaczam nad tym, że musi stać się tragedia głośna w mediach napędzająca lawinę chorej histerii, by cokolwiek się ruszyło. Kundelki z za płotu chyba zawsze będą stanowiły niebezpieczeństwo!