Dawca nasienia

Stanął świat na głowie... oj stanął... i to dawno. Wydawało mi się że jestem tolerancyjną osobą... ale wydawało mi się. Po kolei:
Do napisania tego posta zainspirował mnie odcinek z kanału 7 metrów pod ziemią #38 pod tytułem: „Można na tym dobrze ZAROBIĆ, ale moja motywacja JEST INNA”. W niemal półgodzinnym filmiku anonimowy Pan opowiada o tym jak pomaga kobietom zajść w ciążę. Pierwszym krokiem są badania, gdy już wyniki potwierdzą że Pan nie jest chory wenerycznie może je przedstawić "biorczyni" ale zanim to sie stanie musi ją znaleźć. Pan pisze stosowny anons w którym zawiera informacje o sobie: wiek, wzrost, kolor oczu, wykształcenie, grupę krwi, zainteresowania, nałogi bądź ich brak. Adam, rozmówca Rafała (prowadzącego program) wybierał kobiety z innych województw tak aby zminimalizować prawdopodobieństwo spotkania się gdzieś przypadkiem.

Kim jest owa biorczyni?

Z tego co mówi Adam jest to Pani w okolicach czterdziestki dobrze zarabiająca jako lekarka, prawniczka lub inżynier. Kobieta która postawiła na karierę a teraz gdy dzwonek daje znać o sobie to postanawia poszukać materiału genetycznego...
Kobiety samotne, w związkach także homoseksualnych wszystkie zdeterminowane by zostać mamą... bywa że płacą mężczyźnie.... są Panowie którzy biorą za to pieniądze...

Zawód: "dzieciorób"

Wydawało mi się, i mam wrażenie że mężczyzna który nie interesuje sie potomstwem swoim: nie łoży, nie uczestniczy w wychowaniu, życiu dziecka prezentuje postawę naganną. W tym "procederze" spotkać można mężczyzn którzy zarabiają na tym.... umawiają się z biorczyniami że po zapłodnieniu kobiety otrzyma on od niej pieniądze: 500 - 1000 złotych. Panowie są w stanie zapłodnić kilka Pań w miesiącu!!!! Mówią o sobie: "byki" lub: "buhaje rozpłodowe" którzy też dodatkowo oddają swój materiał genetyczny do banków spermy... Motywacja Adama dawcy nasienia który jest bohaterem odcinka motywuje zupełnie inna rzecz.... zainteresowane szczegółami osoby odsyłam do odcinka;) po ten i wiele innych szczegółów.

Dawca ma motywacje, biorczyni ma cel i o ile dziecko urodzi sie całe i zdrowe wszyscy są szczęśliwi. Zastanawia mnie czy na pewno?! Ile z tych dzieci wychowuje sie w pełnych rodzinach? Czy konsumpcjonizm posunął się aż tak daleko że kobieta może przebierać, wybierać w ofertach obcych mężczyzn: wymaga, płaci i ma?! Kto tu pomyślał o dziecku, o kimś komu coś sie zabiera, czy tak można. Można jak słychać... zastanawia mnie czy kobiety decydujące się na takie rozwiązanie myślą o dobru dziecka: o czymś więcej niż pula genetyczna. Czy samotna Pani decydując się na taką usługę zastanawia się jak jej decyzja wpłynie na żywą istotę którą zamierza powołać do życia? Czy taka decyzja ma znaczenie dla rozwoju i życia dziecka?
Specjalnie pod katem tego wpisu poprosiłam młodą kobietę, o napisanie o sobie, specjalnie dla nas czegoś o sobie. Gdy przyszedł mail bardzo sie ucieszyłam że specjalnie dla nas pisze osoba która nie miała ojca, mam nadzieje że jej słowa dadzą do myślenia, zapraszam:

,,Nigdy nie poznałam ojca. Wychowywała mnie matka. Przez całe życie wydawało mi się, że

tak mały jego wkład jest nieistotny dla mojego życia. Po latach zrozumiałam, że paradoksalnie jego

mały udział przyczynił się do wielkich zmian. Zmiany te wykrywalne były już na etapie wczesnego

dzieciństwa. Czułam się inna, gorsza, mniej kochana. Wydawało mi się, że nie zasługuję na szacunek

drugiego człowieka. Rosnąc w takim poczuciu, wykreowałam coś na kształt lęku przed opuszczeniem.

Bo przecież to niemożliwe, żeby ktoś mógł i zechciał się mną zainteresować.

Inny odkrywczy ubytek, jaki spowodował brak ojca, to nieokrzesanie mojego charakteru.

Przeanalizowałam wszystkie moje relacje z przyjaciółmi i doszłam do wniosku, że najlepiej czułam się

w towarzystwie silnych kobiet – takich jak ja. Nieokrzesanie dotyczy braku łagodności i kobiecości w

relacjach z drugą osobą, a w szczególności z mężczyzną. Nie jestem przyzwyczajona do szacunku i

dbania o mnie. Dlatego to ja ubieram spodnie i przejmuje stery. Dzieje się to w sposób machinalny –

mój partner stale myśli, że robię mu na złość, i że rządzenie sprawia mi przyjemność. To nie tak, to

brak męskiego czynnika zaowocował w postaci agresywnej i panicznie bojącej się rozłąki kobiety.

Jeszcze jednym ważnym skutkiem jest brak zrozumienia na czym polegają relacje partnerskie.

Nie wiem jak powinny wyglądać prawidłowo i jak właściwie się poruszać w związku z mężczyzną. Kto

jakie role przejmuje i jak powinnam się zachowywać. Trochę badam ten rozdział życia po omacku.

Wierzę, że kiedyś się w końcu od tego uwolnię.’’

Anna28

Autorce jeszcze raz ślicznie dziękuję za zaufanie i życzę osiągnięcia tego w co wierzy.

Dzisiejszy temat jest trudny potwornie, rozumiem kobiety i rozumiem mężczyzn i ich powody. Każdy ma własną historie i swoje racje, ale w tym wszystkim nie ma usprawiedliwienia dla bagatelizowania odpowiedzialności za kogoś kto nie ma wpływu jest całkowicie zdany na to co zastanie, coś co z pewnością wpłynie na rozwój i przyszłość, temat rzeka...

Gdzieś słyszałam że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Bynajmniej nie chodzi mi tu o kwestie wiary. Różne są historie i relacje z najbliższymi, zdarza się że są nimi jedynie z nazwy.

A co jeśli spotkasz rodzeństwo ale nie wiesz że to rodzina.... zarówno jedna jak i druga osoba może nie zdawać sobie sprawy że mają wspólnego rodzica.... no bo niby skąd? Dwoje dzieli wszystko: płeć, nazwisko, miejsce zamieszkania.... nawet nie utrzymujący kontaktów ojciec może nie wiedzieć bo skąd? Dawca nasienia, romans na wakacjach - mater semper certa est - tożsamość matki jest zawsze pewna. Przytoczyłam tu fragment prawnej definicji rodziców znajdującej się w Kodeksie Justyniana (II, 4, 5): Mater semper certa est, etiamsi uolgo conceperit, pater uero is est, quem nuptiae demonstrant. → Tożsamość matki jest zawsze pewna, nawet jeśli potomstwo jest pozamałżeńskie, ojcem zaś jest ten, z kim matka pozostaje w związku małżeńskim.źródło

No właśnie: biologii nie oszukasz, a jest coś takiego jak:

GSA genetic sexual attraction - genetyczny pociąg seksualny

GSA dotyczy bliskich osób których łączą więzy krwi a z jakiś przyczyn nie wychowywały się razem. Brat z siostrą.... nie świadomi dorośli ludzie mogą odczuć silny pociąg seksualny nie mając pojęcia często że łączą ich więzy krwi a cała "chemia" to tak naprawdę GSA - genetyczny pociąg seksualny. Na portalu zwierciadlo.pl znalazłam taką informacje:

"Zdaniem badaczy to wspólne wychowanie w dzieciństwie powoduje, że nie pociąga nas rodzeństwo. Ale coraz częściej będziemy spotykać nieznanych sobie braci i siostry na skutek choćby działania banku spermy. Tymczasem opisano GSA, czyli genetyczny pociąg seksualny. Zjawisko to dotyczy rodzeństw, które się nie znały, a gdy spotykają się w dorosłym życiu, to w połowie przypadków lądują w łóżku." źródło, więcej info klik

Rozumiem pragnienie posiadania potomstwa, ale czy i ile zmienia to w obliczu wszelakich komplikacji, czy zawsze cel uświęca środki? Problemy ze sobą to z pewnością coś czego nikt nie chce u swojego dziecka: lata w terapii, grupy pomocowe, leki... Prawdopodobieństwo GSA wszystko to są szalenie trudne tematy dla tego warto wszystko dokładnie przemyśleć zanim podejmie się tą ostateczną decyzje wcielając ją w życie....

No właśnie czy utrzymywanie kontaktów mogło by być pomocne? Wszystkie te kwestie są bardzo skomplikowane, a temat jest trudny i skomplikowany gdyż rodzi sie wiele pytań na które warto znaleźć najlepszą odpowiedź.