Jednorazowy przyjaciel (Może tuż obok)

 "Może tuż obok?" to cykl wpisów inspirowany prawdziwymi wydarzeniami, osobami. Dla zachowania  anonimowości zmieniam imiona, miejsca szczegóły które mogą pomóc w identyfikacji. Wyjątkiem jest sytuacja gdy sprawa jest publiczna.

Dziś o pewnym trendzie który zauważyłam jako użytkowniczka portalu randkowego, zapraszam.

źródło obrazka klik

Część z nich pisze że szuka związku, część nic nie pisze. Sama nie wiem czy warto pytać skoro w gąszczu kłamstw i niedopowiedzeń nie tak łatwo o prawdę. Myślę że czasem chyba lepiej przyjąć taktykę wojenną polegającą na rozpoznaniu wroga. Obserwować, słuchać wnioski wyciągać, w ten sposób "wróg" czujność traci i albo coś chlapnie, wygada sie... a tym czasem dalej słuchać, bez oceniania, moralizowania... mam swoje lata  "strzępić ryja mi sie nie chce" gdy słyszę jak ktoś kłamie to po prostu dalej słucham. 

Na różnych etapach dowiaduję się że są formalnie żonaci. Z drugiej strony czy to takie istotne? Oczywiście z mojej perspektywy. Mają profile na portalach randkowych piszą o codzienności... wychodzi propozycja spotkania.

 

Kornel postawił sprawę jasno: chcę być wysłuchany. Poszliśmy do miłej kawiarni w której opowiadał mi o swoim nie udanym małżeństwie o kolejnych dzieciach na które nie chce płacić alimentów gdyż nie ma pewności że są jego. Ukrywa się, dlatego przejechał pół kraju, pracę na czarno ma ogarniętą lokum jest, ale jakoś tak samotnie więc stąd potrzeba spotkania się właśnie by zostać wysłuchanym. Po spotkaniu miłe smsy jaką jestem wspaniałą kobietą przy której wspaniale sie czuje. Kontakt szybko sie urwał bo tu nie chodziło o kontakt a o spotkanie z słuchaczką:)

Pankracy, on nawet dorobił się przydomka: "Pan Kulturalny" ceni sobie malarstwo, film, teatr człowiek naprawdę z którym można rozmawiać na wiele tematów. Chętnie zabierze na wycieczkę, zaproponuje jakieś wyjście które opłaci, przyjedzie odwiezie... Ma ogromną potrzebę bycia wysłuchanym. W potoku informacji ciężko sie momentami połapać. Jeszcze trudniej dopytać, ma sporo do powiedzenia, przerywa. Mówił "moja była żona" wspominał o rozwodzie a gdy sie dopytałam okazało się że orzeczenie rozwodu to pieśń przyszłości. A co mnie to interesuje... sam powiedział że nawet wyszukuje powierniczek z którymi kontaktu nie utrzymuje. 

Tymon on od razu ubolewa że on nie wie dlaczego żona go z domu wywaliła on tak swoją pracę kocha, on żonę kocha nawet masaż jej zrobił, kolacje przygotował... Tymon jest to chłop "budżetowy" telefoniczny gaduła któremu szkoda pieniędzy, czasu na spotkanie. Ciekawiło mnie dlaczego ta "żona taka nie dobra". Zamieniłam się w słuch a on czując się bezpiecznie chlapnął że miał trzytygodniowy ciąg alkoholowy. 

Radek przyjechał na szkolenie i chciałby poznać okoliczne atrakcje. Siedzi i nudzi sie w hotelu. Interesuje go fajnie i za darmo, gaduła, dużo mówi o swojej pracy opowiada. Nie interesuje go dialog tylko bycie wysłuchanym i darmowe atrakcje turystyczne. Sam korzysta z taxi może sie spotkać na darmowy spacer po parku ale ani nie przyjedzie ani nie odwiezie.  

Czy wyżej opisane typy nie mają znajomych, przyjaciół, rodziny...? Ależ tu nie o to chodzi, im zależy na pewnej anonimowości ktoś kto zna oboje małżonków, może coś skomentować, powiedzieć niewygodnego a tu chodzi o wysłuchanie bez oceniania. Jeśli ktoś stawia sprawę jasno jak Kornel to jest ok gorzej gdy maksymalizują swoje zyski, kręcą robią z siebie ofiarę jeszcze potrafią wkurzyć. Umiejętność słuchania mam wrażenie jest coraz bardziej deficytowa, psycholog Katarzyna Miller powiedziała: "wy i tak mówicie prawdę tylko baby nie chcą słuchać. (...)Dziewczyny zaczniecie ich naprawdę słuchać będziecie wiedziały z kim sie spotykacie"źródło (1:15:01) oj tak trzeba dużej uważności, czasem wiedzy, umiejętności czytania między wierszami, trochę układania "puzzli" i można naprawdę sporo wywnioskować. 

Kiedyś nie było dobrze widziane by mężczyzna płakał, okazywał emocje które są "babskie" bo on ma być twardy. Wyjątkiem była złość, mawiało się że chłop to musi umieć walnąć pięścią w stół. On mógł się unosić krzyczeć, jego łzy to było tabu, wydarzenie. W konsekwencji panowie szukali często ukojenia w alkoholu dla "odreagowania" a nie rzadko wyżywali się na domownikach. Oczywiście alkoholowy problem nie zniknął, zarówno panie jak i panowie nie stronią od używek. Dziś kobieta jest bardziej niezależna, może wywalić pijaka z domu i nie interesuje jej że "trepy tak mają", może sama sie wyprowadzić do przyjaciela lub sama coś wynająć są możliwości i kobiety z tego korzystają. Słyszałam też od panów że żegnali się z paniami właśnie dlatego że zbyt bardzo lubił używki. Wraz z popularyzowaniem wiedzy mamy większy dostęp do tego by przyglądać sie sobie.  Kiedyś wstyd było iść do psychologa czy psychiatry, mam wrażenie że sie to zmienia, bo co złego w tym że ktoś chce być lepszy że chce pracować nad sobą wiec czyta słucha, chodzi do psychologa czy na terapię. Ja niedawno odkryłam że nie mam takiej zgody na męskie łzy. Mój ex za pomocą płaczu manipulował mną więc może jestem przewrażliwiona. 

Wracając do owego trendu to uważam że będąc w związku nie powinni mieć konta na portalu randkowym. Wnioskuję że niektórzy panowie traktują portale jako miejsca do poznawania ludzi, po prostu. Sama poznałam kiedyś koleżankę z którą mam od wielu lat kontakt. Myślę że spotkanie sie na kawę to nic złego pod warunkiem że ktoś jest po prostu uczciwy co do swojego stanu cywilnego, jasno stawia sprawę bez niedomówień. Niestety nie każdy jest uczciwy, rozumiem też że część panów żyje "w związku otwartym" dzięki czemu mogą realzować różne swoje potrzeby po za relacją, bo co komu do tego na co dwie osoby sie umówiły skoro sie zgadzają na to, ważne by grać w otwarte karty.

A co Ty sądzisz o takich spotkaniach?