Człowiek, który nie ma nic do stra­cenia, by­wa groźny. - Johann Wolfgang Goethe

W Polskim Urzędzie by cokolwiek załatwić trzeba przebić się przez biurokracje obsługiwaną przez zadufane urzędniczki uważające się za pępek świata.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej – w skrócie MOPS, nie tyle upokarzająca jest sytuacja zmuszająca do udania się tam, ale także głupota, chamstwo i pycha bab tam pracujących, które uważają się za Bogów, wspaniałych cudotwórców pełnych miłosierdzia,  które tyle dobra robią. Kultura tych pań nie obowiązuje żadna. Są zdania, że skoro jakiś „klient” (tak nazywa się osobę korzystającą z usług tej instytucji)był nie do końca grzeczny czy miły, może coś nie do końca powiedział – jak to się żalą wówczas żaden inny klient nie zasługuje na szacunek należny, choćby z tytułu przynależności do gatunku ludzkiego, nie mówiąc już o kulturze właściwej dla osób zamieszkujących kraj cywilizowany. Heh dać jakiemuś Amerykaninowi kamerkę, niech się zajmie realizacją tam wpuści z ukrytą kamerką człowieka, niech nagra obsługę. Kiedyś widziałam podobny reportaż o Polsce. Tylko wstyd. Ale niestety to jedyna droga ku zmianie…

Powiatowy Urząd Pracy – w skrócie PUP, to jest klubik pań na stołkach, podobnie jak MOPS. Panie bardzo ważne, bardzo znudzone i zniesmaczone widokiem petentów: „goń petenta niech się nie pałęta” – żartował kiedyś Adam. Ale czy nie ma w tym prawdy?

Coś takiego jak kursy co one na dobrą sprawę dają?! Ilu pracowników biurowych, i rachunkowych może być w tym kraju? Po cholerę mnożyć  i produkować kolejnych bezrobotnych?! Skoro ogłoszeń brak szkół o tych profilach mnóstwo to po co organizować kursy dodatkowo? Bo unia daje? Skoro daje to może by tak coś bardziej pod kątem rynku pracy?

Staże, lepsze oferty, kursy są rozdawane znajomym i przyjaciołom bardzo szybko, w pierwszej kolejności oni potem dopiero inni. Pamiętam kiedyś, lata temu nie dostałam się na kurs językowy organizowany przez PUP bo kilka lat temu korzystałam ze stażu. A przecież to miało nie kolidować…

Jaki jest cel chamskiej obsługi, braku pomocy tych instytucji będących miejscem spokojnego grzania czterech liter? To proste by zarejestrować się trzeba stać w kolejce z wypełnionym formularzem od którego oczopląsu dostać można. By wylecieć? Wystarczy się nie stawić bo jaki sens po za ubezpieczeniem?! Zasiłek – dobre sobie. Jakiż cel? Oszczędność na pieniądzach z ubezpieczenia, a dwa poprawa statystyk, skoro osoba nie widnieje jako bezrobotny to zmniejszyło się bezrobocie. Progres.

W Mopsie to samo, mniej klientów świadczy o dobrobycie, a że ktoś zarobił kilka złotych więcej, więc odmówiono mu pomocy, albo nie chciał być chamsko z góry traktowany, bo ma swoją godność ludzką to już inna sprawa. Ale statystyka się polepszyła. Taka Polska Polytyka.

Polscy przyjaciele, kryształowi na wskroś! Pomocni, naprawdę. Każdy pomoże… pracę załatwi, oczywiście słownie, bo tak to ma w d*** naprawdę.

Kiedyś trafiłam na stronke http://www.tusponsor.pl/ jest to miejsce:

Serwis TuSponsor.pl powstał z myślą właśnie o osobach, które faktycznie potrzebują pomocy, czy szukają sponsora lub inwestora, a także o osobach, które mają swoją pasję, marzenie, ciekawe hobby. Wiele jest takich osób, które nie mogą rozwijać swoich, nie raz, naprawdę fascynujących zdolności tylko przez to, że ich nie stać. Każdy człowiek zasługuje na swoją szansę ale dzisiaj, w dobie globalizacji, barierą stają się pieniądze. To bardzo smutne ale niestety prawdziwe. Bardzo często możemy się spotkać z taką sytuacją, że ktoś ma świetny pomysł na biznes, na zarobienie pieniędzy ale nie może go wykorzystać. Dlaczego? Bo znów spotykamy się z granicą finansową. Sam pomysł, szczere chęci i zapał do pracy nie zawsze wystarczy. Dlatego dobrym sposobem może się okazać nawiązanie współpracy z różnymi inwestorami. Ty masz pomysł, a ktoś fundusze. Dlatego warto próbować tej metody przy zakładaniu własnego biznesu. Natomiast jeżeli chodzi o sponsoring sportowy, organizację interesującego przedsięwzięcia to współpraca jest bardzo powszechna. Często, gdzieś na plakatach, stronach internetowych widzimy, kto jest sponsorem. W takim przypadku sytuacja jest bardzo korzystna zarówno dla sponsora jak i osób sponsorowanych. Sponsor otrzymuje najczęściej reklamę w zamian za wsparcie materialne. Dlatego serdecznie zachęcam do dodawania ogłoszeń, a szczególnie to współpracowania i pomagania potrzebującym. Jeżeli jesteś na tej stronie to znaczy, że jesteś na dobrej drodze ku szczęściu. Pamiętaj, kto pomaga zyskuje dwukrotnie. 

Znalazłam na stronie w dziale porady -> idea serwisu.

Jaka jest rzeczywistość. Polska oczywiście! Osoba pisząca znajduje się prawdopodobnie w ciężkiej sytuacji skoro zdecydowała się prosić o pomoc, więc pisze zamieszcza, a co otrzymuje? To co w Polakach drzemie czyli kupę jadu i guana, oraz Polsko przyjacielskie porady: weź się za robotę, idź do MOPSu…  ja jednak myślę, że ktoś zamieszczający prośbę o pomoc wyczerpał już oczywiste źródła: rodzina, MOPS, a serwis został autorowi anonsu ostatnią deską ratunku. W dziale porady administracja pisze:

„To co piszesz nie może być obraźliwe. Odpowiedzi to niekoniecznie konkretne oferty, ale również słowa otuchy i wsparcia.”

Jednak praktyka jest zupełnie inna. Oto przykłady:                                                  

„Szukam sponsora: Może zacznę od tego nietypowego tytułu. "Nie wyrabiam" Nie wyrabiam jak ?Finansowo! Mam 24 lata i utrzymuję sama córkę, od połowy marca jestem bez pracy i środków do życia, a chciałabym zapewnić córce lepsze warunki do życia i rozwoju. Od września idzie do szkoły a mnie nie stać na lepszy START edukacyjny dla niej. Jestem brunetką, 163cm wzrostu, waga 54kg. Młoda, atrakcyjna i ambitna. Niestety sytuacja w jakiej się znajduje zmusiła mnie by prosić o pomoc. Spłacam również kredyt. Tylko poważne oferty.”

Odpowiedzi:

a bierzesz pod uwage meska forme sponsoringu? (pisze osoba o nicku: obiektywny)

bede cie traktowal z gory jak szmate jesli chcesz i chetnie rozdziewicze twoją córeczke prosze o kontakt Xenosaga

Problemów i ogłoszeń jest masa, bluzgów szamba i złośliwości wszelakiej w odpowiedziach chyba najwięcej. Jest to nie wątpliwie odzwierciedleniem tego co skrywają serca i umysły wspaniałych cudownych ludzi, wszystko wiedzących, oświeconych etc. Jednak nigdy nie ma pewności czy na skutek jakiś okoliczności sami nie będą zmuszeni prosić o pomoc, i łykać to co zaserwują tacy jak on, mądrzy, wspaniali kryształowi i oświeceni.

Normalny cywilizowany człowiek jeśli coś mu nie odpowiada nie czyta treści które mu nie leżą, tylko jednostka chora wypisuje te komentarze dając upust chorym potrzebą.

Co ja sądzę? W Polsce nie ma za bardzo tradycji pomagania, gdyż jest to cecha krajów cywilizowanych, gdzie pomaga się z potrzeby serca.

Jasne, że po jednej i po drugiej stronie są oszuści, ale idea pomagania nie zakłada szukania dziury w całym. Bo co kole Polaka najbardziej? To że ktoś młody nie pracuje, ale nie ważna czy nie pracuje bo mu się nei chce czy nie pracuje bo go zwolnili, pracę dziś stracić bardzo łatwo. Oczywiście są miejsca gdzie o pracę łatwo, ale tam ogromna rotacja, jak ktoś pracuje rok to może potwierdzić jaka fluktuacja załogi. Są też miejsca gdzie zatrudnia się ludzi na jakiś okres na przykład przyjeżdża delegacja z centrali firmy (często innego kraju) i wówczas trzeba pokazać, że wszystko jest na wzór. Jednak jak oni już pojadą wrócić do siebie wówczas pracowników się zwalnia. Tak to jest chciwość w markecie kilka kas, które cokolwiek by się nie działo nie będą wszystkie kasy pełne, i komu się obrywa? Na kim klient wyżyje się? Na kasjerce, a czy to jest jej wina, że podjęto takie nie inne decyzje? Ona przyszła zarobić.

Skąd bierze się agresja? Jakiś czas temu mnie oświeciło, podczas czytania jakiegoś opracowania na temat agresji i zaburzeń u psów.

Kojarzycie może te kundelki z za płota, które wpadają w szał gdy ktoś przechodzi koło „ich” posesji? Mimo, że właściciel uważa psa za szczęśliwego bo ma wybieg, jednak tak nie do końca jest. Otóż nie jednokrotnie widziałam jak pies goni własny ogon. A to już świadczy, o znerwicowaniu psa. Dla porównania pies mieszkający w bloku – to pies nieszczęśliwy, bo nie ma wybiegu – powie wielu ludzi, i to nie ważne, że pies ma spacery właściciel zabiera go w różne miejsca, poświęca czas, ćwiczy z nim budując więź…

A teraz wyobraźcie sobie człowieczka duszącego się w swoim sosie dom – praca. Praca nie wiadomo czy ciężej zdobyć czy utrzymać? W końcu pracodawca ma na jego miejsce x następnych, gotowych utopić w łyżce „przyjaznej wody” innych byle się utrzymać. Dom powinien być azylem, ale ciężko by „przyjazna” atmosfera w pracy nie odbijała się w domu, zwłaszcza gdy kobieta i mężczyzna mają w pracy podobną sytuacje. Dom to także miejsce gdzie przychodzą rachunki, trzeba kupić żywność, czasem najdroższe żarło jakim są leki. Jak w takim kotle zachować pogodę ducha? Jak nie buchnąć agresją gdy ceny rosną, przed świętami cena za kilogram ćwiartek z kurczaka to pięć złotych z haczykiem. Przed świętami cenę podniesiono do 6,49/kg taki wielkanocny zajączek. No i tak kisi się w ciśnieniu o byle co buchając agresją niczym kundelek z za płotu. Tak działa brak bodźców zewnętrznych, i stres. Długotrwały stres owocuje na przykład bardzo ciężką depresją. A potem że ktoś zakończył żywot. W końcu nikt nie jest ze stali. A nawet i stal się amortyzuje.

Stres jest naturalnym stanem czynnikiem potrzebnym by mobilizować siły do działania, jednak nie może trwać długo, człowiek potrzebuje gdzieś wyjechać, kupić coś sobie odpocząć, iść do kina teatru, oderwać się od rzeczywistości. Jwśli nie wówczas jest jak taki kundelek z za płotu mały, głośny i znerwicowany...