Po imieninowe rymy częstochowskie!

Jak planowaliśmy tak też zrobiliśmy.

Gości nie zaprosiliśmy i świetnie się bawiliśmy!

Zawitaliśmy do Sopotu, bez większego kłopotu.

Pogoda choć nie dopisała, to i tak nam micha się uśmiechała!

Nim dotarliśmy do celu podróży pobyt w kolejce nam się dłużył.

Gdy do Sopotu dotarliśmy do Atlantisa pierwsze kroki skierowaliśmy

Obsługa miła mój wpis na blogu chwaliła.

Skąd o tym wiedziała? O to zapytać się zapomniałam…

Tyle miłych estetycznych wrażeń wprost z moich marzeń…

Niemalże.

Żona chodź tekstami obsługę denerwowała to kilka fotek napstrykała:

Najpierw aperitif oliwki w oliwie potem zupka zamówiona.

Zupka łososiowa smaczna pożywna i zdrowa.

Posililiśmy się i do drugiej knajpki skoczyliśmy.

Do Elity lubię zawitać…

Zamówić ulubione żeberka, tego smaku tom ja koneserka!

Jesteśmy. Aferka! Jest Elita nie ma żeberka?!

I co teraz? Czy mamy się zabierać?!

Golonkę spróbować radzę, to Wam poradzę.

Ziemniaczki surówka gratis i nie będzie dramatis!

Powiedział barman – właściciel Elity facio znakomity!

Danie zachwalał, reklamował na rekomendacje w gazetach się powołał.

Eliza mi się też przypominała co także tę golonkę zachwalała.

Zamawiamy, czekamy niecierpliwie czas mija żona Browarka mąż nestea popija…

No i się doczekaliśmy golonki, wąchamy robimy fotki…

Próbujemy ja pytam: żono kto robi golonkę znakomitszą!

Ty mężu rzecze żona. Miód na serce me skołatane i duszę…

Najadłam się chodź myślałam, że nie poradzę…
Żona z jedzonka zadowolona, i syta.

Ruszyliśmy z brzuszkami najedzonymi, 

pełnymi zadbanymi, w miejsce, które często było przeze mnie odwiedzanym swego czasu…

cięgnie mnie tam ciastko, które kostka kawowa się nazywa,

Rozkosze niesamowite bezcenne z sobą w usta wnosi.
Od Sowy to cudo mi od dawna znajome…

Spacerując nad morzem, bo to zdrowe

Widzieliśmy Państwa z pieskiem rasowym

Cane Corso niebieskim.

Tak Maniek wygląda teraz zapewne mniemamy, nie niebieski jak ten; a bardziej  czarny z elementami.

Ahhh przydało by się aby zawitał w nasze progi ubogie. 

Wraz Fredkiem kompanem, schorowanym „emerytem” angielskim buldogiem…

Takie wypady łączą ludzi! Bywają miłe i fajne, a nie to samo co kisić się w domu żywiąc ferajnę!

Która niczego nie docenia! Dlatego daremny trud skoro fajnych miejsc jest w bród! 

Radości wiele za w sumie nie wiele, bo prócz lokali nakupiliśmy spożywczych detali.

Mniej żeśmy wydali niż byśmy do domu gości zapraszali.                     

Sysia nie pocieszona, w końcu chciała być niskim kosztem najedzona, napojona i obsłużona!
Nie była tym razem gwiazdą wyczekiwaną...

Takiej gościny my nigdzie nie mamy jaką serwowaliśmy innym sami!