Człowiek może się bogacić kosztem bliźnich, ale ubożeje na własny rachunek. - Horacy Safrin

Dzwoniła do mnie wieczorem Pani Ania z biura matrymonialnego. Zaproponowała Pana Bogdana około trzydziestoletniego dyspozytora z zawodu. Jak każdy proponowany przez nią dobrze zarabia. Poprosiłam by wysłała mi jego zdjęcia. Boże, dlaczego ja mam prosić kogoś komu zapłaciłam za obsługę, przecież na darmowym portalu takie rzeczy to podstawa, i do tego darmowa! Zdjęcia szybko doszły, człowiek z wyglądu nic rewelacyjnego, ale jak wiecie ja nie przykładam zbyt wielkiej uwagi wyglądowi. A może powinnam zwiększyć wymagania? Zaczęłam się zastanawiać, nad spotkaniem, już tyle przykrości mnie spotkało, gdyby mi ktoś to opowiadał nie wiem czy uwierzyłabym, że w ogóle możliwe jest by facet tak się zachował (na przykład ten Pan który strasznie przeklinał, a potem wydzierał się w restauracji: kawa, herbata piwo! – nigdy tej traumy nie zapomnę.), ale niestety sytuacje randkowe opisane przeze mnie są jak najbardziej prawdziwe…

Mimo że wiedziałam, iż po jej usługach nic dobrego mnie spotkać nie może łudzę się, że ktoś wartościowy zbłądzi do tej farsy jaką Pani Ania prowadzi.

Rano odczytałam maila, od Pani Ani:

Witam Pani (…)  niestety z przykrością informuje ze Pan Bogdan niereflektuje na spotkanie teraz zadzwonił jak wysłalam  Pani zdjęcia, takze szukamy dalej, pozdrawiam.

Szkoda gadać na tę babę bo ona i tak nic nie rozumie, robi swoje… pomijam już błędy w korespondencji… właścicielka i pracownica biura, 2w1 wash and go!

Napisałam smsa Pani Ani, by oczyścić się, chciałam uwolnić emocje:

„Sprawiła mi Pani dużą przykrość tą sytuacją”

„Pani (…) nie ma co się martwić tak nieraz bywa nie wszyscy ludzie nam się podobają i też my nie wszystkim widocznie to nie było to szukamy dalej pozdrawiam” – przeczytałam w odpowiedzi

Może jestem zbyt naiwna? Zastanawiam się czy ona jest naprawdę tak tępa? Czy naprawdę ma tak głęboko w d*** ludzi. Płakać się chce, gdyż jest winna jakąś etykę. Podobno ma jakiś certyfikat autentyczności, biuro podobno jest legalne…

Mimo, że do spotkania z Bogdanem nie doszło jest mi ogromnie przykro, bo nie tak wyobrażałam sobie usługi biura, w końcu do cholery powinnam mieć prawo wyboru! Dostać do ręki ankiety ze zdjęciami (pożal się Boże nad tym jakie tam są pytania, coś na kształt złotych myśli. Pamiętacie te zeszyty z pytaniami i kopertami w środku? Tylko to była zabawa. A nie usługa za która się płaci!).

W dalszym ciągu czuję niesmak po tym Hiszpanie… styliście, właścicielu zakładu fryzjerskiego. Pani Ania zatrudniła tłumaczkę nawet na tę okoliczność. I okazało się, że ten majętny wdowiec, który pragnie kobietę sponsorować i prezentami obsypywać… nie ma pieniędzy na bilet; na bilet do kogoś z kim jest umówiony od miesiąca. Wszystko miał wynajęte, nawet całe mieszkanie, bo w Polsce szuka żony. Pani Ania mówiła, że żona była Polką, tłumaczka mówiła, że Hiszpanką… nie ważne. Ale kto kilka dni przed spotkaniem przekłada raz dwa dni, po czym ponownie tylko na za miesiąc, nie ważne. Po co ta farsa?!