Randkowanie

Randka,  jest spotkaniem dwóch osób w celu nawiązania lub rozwinięcia znajomości. Inicjowane jest chęcią stworzenia lub umocnienia relacji małżeńskich lub seksualnych.

Ludzie się spotykają wymieniają informacje na swój temat, określają wymagania odnośnie drugiego partnera.

Podczas randki następuje weryfikacja oczekiwań, odnośnie szeroko pojętej atrakcyjności.

Mnie najlepiej weryfikuje się gościa na spotkaniu w knajpie. Sprawdzam wówczas jakie ma maniery, czy jest dusigroszem… itd.

Oczywiście jeśli zaprosi mnie do kina także pójdę z miłą chęcią. Nie pójdę natomiast na spacer. Dlaczego? Spotykałam się dwa razy na spacerki, były to spotkania pomyślane przez gościa najniższym kosztem byle się gdzieś tam dobrać… na przykład: zimno jest, to super! Będę mógł cię przytulić. Jak dla mnie żenada! Bo dlaczego miałabym obcemu facetowi dawać się przytulać. A może i coś więcej w zakamarku?!

Eliza zarzuca mi, że jestem materialistką i oszustką. Dziwi się dlaczego oczekuję, że facet ma stawiać. Mówi, że mam zbyt wysokie wymagania w stosunku do facetów.

Nie rozumiem jej w ogóle jak może mi zarzucić materializm? Bo oczekuje, że facet mnie zaprosi (coś do picia, jedzenia, kino…). Przecież fakt spotkania w restauracji nie obliguje do serwowania obiadu złożonego z kilku dań… w końcu można wypić kawę, zjeść ciastko, napić się piwa, drinka… czy takie oczekiwania to materializm? Moim zdaniem nie.

Dlaczego jestem oszustką zdaniem Elizy? Bo mężczyźnie który zaprosił mnie nie oddałam się. Ale przecież nie obiecywałam mu seksu!

Czy ja stawiam zbyt duże wymagania facetowi? Oto moje wymagania:

Kultura osobista, myślę że nie trzeba rozwijać oczywistych punktów.

Nie oczekuje, że przyjdzie we fraku pod krawatem, ale schludny przyjemny ubiór nie jest bez znaczenia.

Czy rozmawia, potrafi nawiązać kontakt lub go utrzymać? O czym mówi, co mówi? Potrafi przejrzeć menu wykazuje zainteresowanie pyta czy jemy pijemy? Czy stara się od progu narzucić: to co kawę?

Interesuje się czy kobieta jeszcze ma na coś ochotę czy sam decyduje, że to wszystko.

Ja naturalnie nie mam natury Alicji, no facet stawia to trzeba się najeść i napić za wszystkie czasy. U mnie to kwestia wyczucia, daleka jestem od zamawiania najdroższych dań, owszem fajnie spróbować czegoś nowego być w fajnym miejscu, ale najważniejsze z kim jestem, czyli jak się zachowuje i co mówi, jak mówi.

Dlaczego tak ważne jest dla mnie by facet mnie zapraszał? Po pierwsze człowiek którego stać na takie spotkanie to człowiek mający jakieś dochody zwykle pracujący. Jeśli nie to już sam się skreśla.

Po za tym z mojego doświadczenia wynika, że facet który nie zaprasza jest nastawiony jedynie na „korzystanie z kobiety”, no żeby kobieta postawiła, coś mu kupiła, to typ lubiący wyciągać pieniądze na używki, gdyż sam nie pracuje. A nie pracuje ze względów ideologicznych, na przykład Bartosz uważał się za rasę aryjską i jak twierdził: „ja się z bydłem kalał nie będę”, a kobieta jest po to by fundowała ewentualnie wykładała tudzież pożyczała aż panicz rentę dostanie.

Czy uważacie, że moje wymagania są duże?