Moje aktualne przemyślenia....

Zaczęłam kalkulować na chłodno. Prawie skończyły mi się pieniądze na dojazdy. Tamta agencja która miała mi wypłacić za pracę jeszcze tego nie zrobiła. A ja na gapę jeździła nie będę. X przypomniał dzisiaj o weryfikacji jakości pracy. Niejaki „monitoring”. Ja to pamiętam jako burdel na kółkach. Kazali mówić tak a tak, zapisałam sobie na kartce i stosowałam się do tego.  Za jakiś czas otrzymywałam złe noty bo im się podana wcześniej forma nie spodobała… ale to nie koniec:

- podstawa wychodzi jakieś max 750 podstawy na rękę.

- bilet miesięczny ponad 100 pln. (!)

- prowizja z którą wiązałam nadzieje… nie wiem jak w praktyce wygląda jednak: rynek tymi usługami tak się nasycił, że mało kto ma ochotę zaprzątać sobie głowę zobowiązaniami dodatkowymi.

- Klient woli w salonie umowę podpisać, i teraz zaraz już mieć swoje, niż umawiać się i czekać na kuriera.

- teraz chyba rozumiem co babka którą zaczepiłam na korytarzu podczas przerwy chciała mi powiedzieć przez: „jeśli masz alternatywę to nie idź tu”.

- rzeczywistość w tym miejscu na chwilę obecną wygląda tak że „łapią” ludzi na rozmowie kwalifikacyjnej i jak się podoba to proszę na szkolenie jak nie to nie. I widzę ludzi ubranych na galowo zestresowanych, czujących się nieswojo, reszta normalnie ubrana i tak co jakiś czas dochodzi nowa osoba. Aha. Oni mają bliżej są z tego miasta gdzie mieści się miejsce pracy, a ja nie.

- kiedyś była umowa o pracę teraz jest zlecenie. A tutaj rotacja jest ogromna… nieporównywalnie większa. Są cele sprzedażowe, oceniane surowo rozmowy…

Sama już nie wiem. Na domiar złego straciłam te moje okulary, złość mi przechodzi. Bo co to zmienia na dłuższą metę…?! Zarobię kupię nowe. Tylko czy w tej firmie?!