Wstyd jest pojęciem cywilizacyjnym. (sklep socjalny)Może tuż obok

   Może tuż obok to seria inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, ważny jest tu człowiek i jego dusza (psyche). Zmieniam szczegóły umożliwiające identyfikację osób i zdarzeń, wyjątkiem są sprawy jawne. Zapraszam

Mądra, bliska mi osoba powiedziała że wstyd jest pojęciem cywilizacyjnym. O tyle o ile cywilizowanym człowiek może być, tak w pewnych sytuacjach różnie zachować się może.

Sklep społeczny to miejsce stworzone by z jednej strony nie marnować żywności a z drugiej strony sklep pomaga ludziom w gorszej sytuacji ekonomicznej. Komercyjne sklepy zamiast wyrzucać wycofaną (np przeterminowaną żywność) płacić za śmieci po prostu oddają jedzenie instytucji. Do społecznego sklepu może przyjść osoba posiadająca skierowanie od pracownika socjalnego. Na dokumencie opatrzonym pieczątką urzędu widnieje informacja że osoba otrzymująca żywność zobowiązana jest sprawdzić czy artykuły nadają się do spożycia, oraz że klient nie będzie sobie rościł praw do składania skarg i zażaleń na wydaną mu żywność. W społecznym sklepie  można znaleźć wędliny, mięso, nabiał, owoce, warzywa.... czyli to co dostaną to mają w ofercie.W Katowicach ponoć jest sklep socjalny oferujący artykuły w o połowę niższych od rynkowych cen. Raz w tygodniu każdy, bez względu na dochody, może zrobić zakupy. Jak widać zarówno sklepy jak i ich funkcjonowanie może sie różnić.

Ela jest schorowaną kobietą w średnim wieku, straciła pracę. Z braku pieniędzy nie przyjmuje leków, na ile może stara sie unikać produktów które jej szkodzą z uwagi na choroby przewlekłe. Aktualnie Ela jest przeziębiona... postanowiła zabrać skierowanie do sklepu społecznego, siatkę w dłoń, dumę do kieszeni i wybrała się z nadzieja na owoce, warzywa, wędlinę. Poszła do sklepu, przedłożyła skierowanie, pracownica poinformowała że przygotuje jej paczkę. Ela widziała że panie wybierają sobie owoce, poprosiła o możliwość wybrania sobie czegoś, niestety takiej zgody nie uzyskała. Co otrzymała? Jakieś proszki do pieczenia - niestety nie mam piekarnika - powiedziała do pracownicy sklepu. W odpowiedzi usłyszała że pani jej wystawi co ma a ona ma sobie zabrać co będzie chciała z tych rzeczy. Zobaczyła jakieś opakowanie produktu do pieczenia ciasta... gdy pojawił się chleb pani stojąca za Elą szybko chwyciła wypiek.

- proszę niech sobie pani weźmie - powiedziała smutna Ela

- ja tylko złapałam żeby nie spadł - odparła kobieta z ukraińskim akcentem która miała koło siebie dwie wypchane siatki jedzenia. Niestety Ela wyszła tak jak przyszła. Idąc czuła smutek w swojej niełatwej sytuacji i poczucie niesprawiedliwości. Panie z Ukrainy miły wypchane siatki i jeszcze ta jedna co chwyciła za chleb który był nie dla niej, zupełnie jakby nie liczyła się z tym że są inni.

Ela nie pierwszy raz wychodzi z pustą siatką. Przedostatnio jak była też zastała panie ukrainki, minęła jakiegoś turka (?). Jedna ukrainka nachylała się upychając produkty w siatki. Pani stała z tyłkiem wypiętym w takim miejscu że zagradzała drogę do półek. Ela widząc że niespecjalnie ma dostęp do produktów a pani zajęta siatkami swoimi nie reaguje na słowo przepraszam, nie dopuściła jej do półek a tam gdzie Ela mogła sięgnąć nie znalazła nic dla siebie gdyż artykuły były mocno przebrane. 

Smutne i upokarzające dodatkowo dla Eli która w trudnej sie znalazła.