Dawny Wieloryb....

Witajcie wczoraj rano odczytałam ciekawego maila:

Witam,

    Przypadkiem znalazłem się na Pani blogu i znalazłem informację o klubie Wieloryb w Sopocie. W miejscu dawnego Wieloryba stworzyliśmy Klub i Restaurację Atlantis z tradycyjną kuchnią polską oraz owocami morza. Będąc pod wrażeniem wnętrz tego miejsca zachowaliśmy wszystko w podobnym klimacie. Zachęcamy oczywiście do odwiedzin:)

Dziękuję za maila i pozdrowienia. Pozdrawiam także:) Bardzo się ucieszyłam z tegoż powodu, że nowi właściciele nie zmienili całkowicie wystroju lokalu, bo oto co znalazłam na Facebooku:

Zastanawiam się jak tam naprawdę wygląda, bo co innego nawet najlepsze zdjęcia a co innego być osobiście, smakować dań itd. Ciekawość zżera mnie tak przeogromna, iż postanowiłam sama osobiście tam pojechać.
Gdy dostanę dziś Rodo – a nie wiem o której godzinie to nastąpi, to najpóźniej następnego dnia postaram się wybrać i osobiście zobaczyć cóż tam jest. Wrażeniami obiecuję się podzielić tutaj.

Rozmawiałam nawet z managerem tego miejsca i uzyskałam zgodę na wejście z psem.

          Oficjalnie jestem umówiona na randkę z Hiszpanem. Oto oryginalny mail jaki otrzymałam od Pani z biura:

Witam wysyłam zdjecia Pana Roberto. Pan ma mieszkanie samochód, swój salon fryzjerski, jest stylista- fryzjerem. Bardzo dobrze zarabia, sytuowany, sympatyczny, zamożny, hojny, szuka kobiety na stale do stalego zwiazku.Kobiete chce sponsorowac, inwestowac w nia, obdarowywac prezentami. Jest wdowcem 170wz, ma 40lat, wyksz.średnie, dwoje dzieci.Przyjeżdza 2 kwietnia na tydzien czasu i bardzo chce sie spotkac.

Jego wymagania to Pani do 40 lat,panna wdowa rozwódka,pomoże finansowo jak bedzie potrzeba, wzrost, waga bez znaczenia,Pani nawet moze palic papierosy.

Pozdrawiam i dam znac jak Pan juz przyjedzie.

Heh iluż ja „kulturalnych”, „bogatych” „hojnych” „biznesmenów” szukających miłości/partnerki przez to „biuro” poznałam… hehhhh… ale cóż? Myślę żeby iść, chodź to jak na moje poroniony pomysł… no co? On ani po polsku, angielsku, rosyjsku nie mówi a ja po hiszpańsku nie mówię. Na spotkaniu ma być zatrudniona przez  to „biuro matrymonialne” tłumaczka.

Dziś z nią rozmawiałam nikt nic nie wie po za tym co wyżej napisane, nie wiadomo kogo on tak naprawdę szuka po za tym, że partnerki na stałe, szuka na poważnie. Ale kogo? Tego nie wie nikt. Dlaczego Polkę? Pani z biura twierdzi, że miał żonę Polkę. Pani tłumaczka (ponoć przyjaciółka siostry Roberto – mega dziwna kobieta z tej tłumaczki… dzwoni z zastrzeżonego mówi o jakieś ochronie danych osobowych…. heh…). pani tłumaczka mówi, że była hiszpanką. Jak zmarła i dlaczego nie wiadomo. Jak dla mnie to wszystko jest mega dziwne…

Między wierszami wyczułam, że ta tłumaczka się Hiszpanowi spodobała i stąd zainteresowanie naszym krają, lecz przede wszystkim jej osobą. Babka z biura mówiła, że on będzie mieszkał u tłumaczki. Dziś jak lektorka dzwoniła mówiła, że u jakieś kobiety będzie wynajmował mieszkanie. Szczerze powiedziawszy z każdą chwilą coraz bardziej czuję się zniechęcona do spotkania tego człowieka, dziwaczki od danych osobowych, najlepsze, że ona chciała jeszcze tę babę z biura tam taszczyć. Naprawdę nie wiem po co.  Na wypadek wszelki wezmę ze sobą Sylwię…

Prawda jest taka, że nie mam ochoty tam się pojawiać, tyle przykrości mnie już przez działalność tego „biura” spotkało…  powiecie nic na siłę. Ok. ale ja nie będę szukała to na prawdę nikogo nie znajdę