Marysia

W centrum pewnego miasta pracuje szczupła niebieskooka o bujnych blond lokach trzydziestodziewięcio latka! Czerwona sukienka z dekoltem i wysokie koniecznie czarne szpilki to jej znak rozpoznawczy!

Maria jest panną bezdzietną wolnego stanu mieszkającą samotnie; uwikłaną w wolne aczkolwiek burzliwe związki. Kobieta sama przyznaje, choć jakby z lekka chwaliła się trudnym charakterem.

Do miasta gdzie skończyła zarządzanie przyjechała z małej wsi położonej na drugim końcu kraju. Ponoć te piętnaście lat temu przyjechała za miłością….

Marysia to prawdziwa Zosia samosia wszystko sama robi, jest dumna z siebie często podkreśla że jest idealna… lecz kto posłucha jej lepiej może mieć mieszane odczucia. Marysia nie tylko najlepiej się czuje sama mieszkając co pracując…. Już nie jedną współpracownicę udało się jej wyprawić…. Najczęściej same się zwalniały, awantury w pracy zwłaszcza przy klientach czy wręcz na ulicy; w dodatku systematycznie podkładane świnie mogą zniechęcić niejedną świeżą pracownicę, za to Marysia dumna z siebie trwa na miejscu pracy. W barze pracuje sama, jest lubiana przez odwiedzających lokal mężczyzn którzy chętnie wręczają jej napiwki za które chętnie nagradza… nierzadko wkładając sobie banknoty tam gdzie słońce dochodzić nie powinno…. Panowie bardzo lubią Marysię… ale niespełniona Pani Dyrektor  niekoniecznie lubi swoje miejsce pracy ostentacyjnie szukając nowego miejsca zatrudnienia. Czasem w obecności szefa ostentacyjnie wypytuje klientów o nabory w ich firmach…  szef jak to u chłopów przyzwyczaił się do gderania pracownicy którą i on polubił…. Nie wykluczone że za widoki estetyczne jakich mu dostarcza szczupła blondynka w czerwonej sukience i czarnych wysokich szpilkach która lubi trzepać blond lokami…

Trudny charakter Marysi objawia się nie tylko podczas awantur z ewentualną współpracownicą…. których już szef po prostu nie szuka- skoro tylko Marysia potrafi sprostać wymogom wszelakim i nie wręcza wypowiedzenia, Marysia jest taka idealna, taka wspaniała dumna dama próbująca się odciąć od swoich nie mieszczańskich korzeni które ją gdzieś uwierają…. Czasem w jej wypowiedziach daje znać o sobie pojedynczy jakiś zaczerpnięty z gwary wyraz… mogący wywołać u słuchacza lekkie pobudzenie i pytanie: „co to znaczy?” – ale lepiej nie zadawać tego pytania by nie narazić się lubiącej awantury... Idealna Marysia najbardziej dumna jest ze swoich metod dorabiania na boku, wszak nie od dziś wiadomo że lód i piana to zarobek barmana. Razu pewnego niemalże doszło do wykrycia pewnej nieuczciwości kasowej jednak wprawna Marysia zręcznie scedowała winę na współpracownicę…

Podczas kontaktu z Marysią warto zaopatrzyć się w dyktafon… jej groźby, krzyki, awantury mogłyby być niezłym dowodem w ewentualnej sprawie… nie tylko dla reportera…
Marysia jest gorliwą katoliczką co niedziele chodzi do kościoła chwaląc Pana swego, chętnie siada w pierwszej ławce chcąc być bliżej absolutu, wierzy że "Bóg napełnia mnie siłą na cały tydzień, dzięki temu jestem idealna" - mówi uśmiechając się szeroko.

Jako że pola i łąki na wsi są duże i często bezludne toteż Marysia bardzo lubi rozmawiać na tematy….kmmm…. Intymne… problemów by nie było gdyby nie decybele niosące jej gwarę… lubi gadać przez telefon... w miejscu pracy, na ulicy, w komunikacji miejskiej... niezwykle żenujące dla ucha napompowane niespełnieniem seksualnym, histerycznym śmiechem, czy sztuczną sympatycznością tony to coś czym raczy tych co mają szczęście wątpliwe znaleźć się w pobliżu…

Ahhh… to niespełnienie…