Może tuż obok - seria opowiadań opisujących prawdziwe zdarzenia, czasem zmieniam.... detale, tak by uniknąć identyfikacji osób, wydarzeń. Może sie zdarzyć że jest to sytuacja znana, osoba... spawa jawna wówczas zmienia sie postać rzeczy;) zapraszam.
Właściwie Elwira Kul, prawie pięćdziesięcioletnia puszysta pani psycholog, doktor. Nie po prywatnej uczelni, co to to nie! "Ja studiowałam dziennie, na państwowej uczelni, jeszcze dostawałam za to pieniądze bo dobrze sie uczyłam". Ocena dobra na dyplomie, wydanym przez państwową uczelnię, nie prywatną - co podkreśla chętnie. Własnościowe dwupokojowe mieszkanie w uboższej dzielnicy zamożnego miasta; ale własnościowe, nie zadłużone.
Życie Elwiry było nie łatwe, rodzina choć inteligencka - ojciec adwokat, brat też skończył prawo, rzecz jasna na państwowej uczelni. Mieszka z żoną w sąsiednim mieście. Siostra prowadzi kancelarię prawną. Nikt za studia nie płacił, każdy dostawał stypendium, tradycja rodzinna;)
Mieszkanie Elwiry spowija mgła papierosowego dymu, w powietrzu dym tytoniowy miesza sie z odorem alkoholu. Elwira leży na łóżku i czuje jak ktoś bije ją po głowie. Jednak w mieszkaniu jest pusto, obok kobiety leży otyły buldog francuski, pilnuje swojej pani. Elwira jeszcze będąc studentką zachorowała na schizofrenię. Mimo przyjmowanych leków nie czuje sie zdrowa, epizody pojawiają się często, ulgę w cierpieniu przynosi tania wódka.
Wizyty lekarskie generalnie sprowadzają się do zmian leków, dawek, wnoszą nie wiele. Pewnego dnia Elwira wylądowała w szpitalu, wyszło na jaw że blefowała z lekami. Na oddziale kroplówki, terapia, uciążliwe towarzystwo współlokatorów na sali chorych to trudności które można jeszcze znieść ale ten brak alkoholu... Siostra fajki dowiezie, ale trzeźwość to stan który ciężko przetrwać, i jeszcze tęsknota za Flafim, spacerami i tą całą rutyną dnia. Oby do wyjścia.
Nastał dzień wypisu. Tabletki zamienione na zastrzyk raz w miesiącu podawany w przychodni. Z domu zniknęła zielona pętla do wieszania się, zmieniła sie opiekunka która przychodzi pomagać. Elwira cierpi na lęki i ciężko jej gdzieś dalej ruszać, ma od tego opiekunkę a gdy pracownica nie wytrzymuje zachowania uczonej wówczas pojawia się problem. Część spraw załatwi kurier, część opiekunka a gdy jej nie ma czasem udaje sie ubłagać Dobrawa. Problem w tym że wspomniana kobieta lubi czasem nazywać koleżankę pewnym męskim imieniem, a to na okoliczność podobieństwa w nazwisku Elwiry do tego które nosi pewien znany Dobrawie mężczyzna. Elwira nie lubi tego...
- Dzień dobry Panie Ralphie - pozdrawia koleżankę z uśmiechem Dobrawa.
- no cześć Dobrawa.
Pies cały czas ujada, Dobrawa na wizytę u koleżanki przyniosła ciasto, zakupy koleżance a dla siebie do picia sok marchwiowy. Elwira zwraca koleżance należność za zakupy, siadają gospodyni na fotelu przy biurku z komputerem a koleżanka w fotelu na przeciw okna. Mieszkanie spowija papierosowy dym, na ścianach wiszą obrazy Pani domu, oraz inne owoce jej twórczości.
- wiesz ten mój ojciec wcale mnie nie kocha! Zobacz, było mi tak ciężko po śmierci mamy, z bratem i siostrą byliśmy mali.... związał się z moją macochą, wzięli ślub i zajmował się kancelarią adwokacką. Macocha to nie mama, miałyśmy na pieńku, gdy miałam osiemnaście lat wyrzucili mnie z domu! Kupili mieszkanie i pozbyli sie mnie! Rozumiesz pozbyli sie jak śmiecia! - płacze robiąc sobie kolejnego drinka. Flafi kręci sie po mieszkaniu wymuszając smaczki: szczeka, zaczepia...
- widzisz ty masz dobrze byłaś na wczasach wypoczęłaś, fajnie. Pracujesz gdzieś?
- tak pracuję w fundacji, ale nie wiem czy mi przedłużą umowę, wiesz patrzą na każdy grosz, tna wydatki.... oszczędności na wszystkim. - wyznaje Dobrawa
- ja też pracowałam u ojca w kancelarii, pomagałam. Nie płacił mi wiele, gdyby musiał kogoś zatrudnić, a wysługiwał się mną! Oczywiście że pracowałam, potem zachorowałam na studiach, skończyłam je, zdobiłam doktorat. Pracowałam na uczelni, oczywiście państwowej... wszystko przez chorobę - ociera łzy robiąc sobie kolejnego drinka.
Gadają sobie godzinkę, czasem dwie i koleżanka opuszcza mieszkanie.
Rutyna Elwiry to rano wstać, spacerek z pieskiem, położyć się potem zamówić coś do jedzenia, papieroski, monopolowy no i tak do wieczora. Kiedy praca? Elwira nie pracuje. Jest na rencie. Kto utrzymuje mieszkanie? Ociec wspomaga córkę kwotą około 2500 - do 3000. Elwira ma gdzie mieszkać, co jeść ale bardziej jej na piciu zależy. Czy jest odtrącona? w pewien sposób tak, chociaż do infamii wiele brakuje... uczestniczy w rodzinnych uroczystościach, jej urodziny, imieniny czy święta to prezenty, sporo jedzenia więc nie może powiedzieć że nikt o niej nie pamięta. Gdyby tak było to mało prawdopodobne by miała swoje kolejne już mieszkanie, utrzymała je.... z resztą sam alkohol jest kosztowny, nałóg nikotynowy też tani nie jest.
Dzwoni telefon
- cześć Ralph, co tam słychać? - pyta Dobrawa
- A ide do monopolowego z psem, wpadniesz dzisiaj.
- a może wieczorkiem
- kupiłabyś mi tusz do drukarki
- ok
Mieszkanie jak zawsze spowija zapach papierosów.
- cześć Ralph!
- cześć Dobrawa!
Gość wyjmuje czekoladki i tusz do drukarki. Pies szczeka, Elwira zwraca należność za tusz do drukarki. Elwira sączy kolejnego już drinka, Dobrawa swoje ulubione damskie pifffko.
Elwira narzeka na to że kolejna opiekunka z niej zrezygnowała, że ciężko na nią liczyć...
Kuzynka dalej żywi do niej urazę i nie chce sie pogodzić, a przecież dawniej były jak siostry. Opowiada Elwira paląc papierosa.
Elwira utyskuje jak bardzo nieszczęśliwa, czuje sie nie kochana, odtrącona, zapomniana. Ojciec znalazł sobie partnerkę, ożenił się ponownie, brak ma żonę, siostra z mężem niedługo spodziewają sie dziecka. Choroba jest cierpieniem, ale czy po mimo tego nie jedna osoba może Elwirze pozazdrościć.... dachu nad głową, braku zmartwień o pieniądze, gdy jest potrzeba szybko ktoś z rodziny reaguje. Co Elwira daje od siebie? Sporo osób odsuwa się od niej gdyż daje sobie prawo do tego by głęboko ranić innych, nie przejmować się słowami które dotykają głęboko sprawiając że nawet bliska i życzliwa osoba staje sie dla niej zimna jak lód. Oby jej bolączki nie stały się rzeczywistością.
